Krzysztof Wilkus
| Data i miejsce urodzenia |
5 marca 1947 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
5 września 2014 |
| Instrumenty | |
| Gatunki | |
| Zawód | |
| Odznaczenia | |
| |
Krzysztof Wilkus (ur. 5 marca 1947 roku w Poznaniu, zm. 5 września 2014 roku tamże) – organista i kompozytor. W latach 1973–2014 organista katedralny katedry poznańskiej.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]W latach 1966–1970 studiował w Wyższej Szkole Ekonomicznej w Poznaniu, a w latach 1979–1983 w Akademii Muzycznej w Gdańsku na Wydziale Instrumentalnym w klasie organów profesora Leona Batora. W okresie 1970–1972 pracował na stanowisku asystenta w Zakładzie Ekonomii Politycznej Kapitalizmu w Instytucie Ekonomii Politycznej, który prowadził w tym czasie profesor Wacław Wilczyński. Zmuszony został do odejścia z zajmowanego stanowiska ze względów politycznych. 1 czerwca 1973 roku znalazł zatrudnienie w Instytucie Zachodnim w Zakładzie Ekonomii, z którego zrezygnował w 1975 roku by móc zostać pełnoetatowym organistą, co nastąpiło 1 stycznia 1976 roku. Jednakże pierwszy angaż na posadę organisty katedralnego katedry poznańskiej otrzymał już wcześniej, 31 grudnia 1973 roku[1].
W latach 1975–1977 był wykładowcą muzyki kościelnej w Wyższym Seminarium Duchownym Zgromadzenia Księży Orionistów w Zduńskiej Woli. Od 1996 roku członkiem Komisji Archidiecezjalnej Muzyki Kościelnej Archidiecezji Poznańskiej i rzeczoznawcą zespołu ds. organów i dzwonów Archidiecezji Poznańskiej. Był także wykładowcą w Archidiecezjalnym Studium Muzyki Sakralnej[1].
Od 11 lutego 2011 roku tytularny organista Konkatedry Wniebowzięcia NMP i św. Stanisława w Mohylewie na Białorusi[1]. Od grudnia 2012 roku członek instytutu „Institut für Hymnologische und Musikethnologische Studien e.V. der Consociatio Internationalis Musicae Sacrae (Rom)” w Kolonii[1][2]. Był jednym z członków towarzystwa muzyki kościelnej „Consociatio Internationalis Musicae Sacrae Ministerium Musicae Sacrae Gesellschaft der Orgelfreunde e.V” w Mettlach[1]. Członek zarządu Towarzystwa Muzycznego im. Feliksa Nowowiejskiego w Poznaniu[1][3]. Był założycielem i kierownikiem artystycznym zespołu wokalno-instrumentalnego „Capella Pro Musica Sacra”[1].
Brał udział w kursie improwizacji organowej Heinza Bernharda Orlinskiego oraz kursie interpretacji muzyki organowej Johanna Sebastiana Bacha i Maxa Regera w Międzynarodowej Akademii Bachowskiej w Stuttgarcie[4].
Medale i odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]11 listopada 2005 roku Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego otrzymał odznakę honorową „Zasłużony dla kultury polskiej”. 22 listopada 2008 roku medal „Optime merito Archidioecesis Posnaniensis”[1].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e f g h Organiści Archidiecezji Poznańskiej - Śp. Krzysztof Wilkus (1947-2014) [online], www.organista.archpoznan.pl [dostęp 2021-12-11].
- ↑ Kontakt [online], CIMS Institut [dostęp 2021-12-11] (niem.).
- ↑ Aktualności - 2017: Rok Feliksa Nowowiejskiego [online], www.towarzystwo.nowowiejski.pl [dostęp 2021-12-11].
- ↑ Wyborcza.pl [online], plock.wyborcza.pl [dostęp 2021-12-11].