Laetia thamnia

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Laetia thamnia
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

różopodobne

Rząd

malpigiowce

Rodzina

wierzbowate

Rodzaj

Laetia

Gatunek

Laetia thamnia

Nazwa systematyczna
Laetia thamnia L.
Pl. Jamaic. Pug. 31 1759[3]

Laetia thamnia L. – gatunek roślin z rodziny wierzbowatych (Salicaceae Mirb.). Występuje naturalnie na obszarze od Meksyku aż po Kolumbię oraz na Antylach[4].

Rozmieszczenie geograficzne[edytuj | edytuj kod]

Rośnie naturalnie w Meksyku, Gwatemali, Belize, Hondurasie, Nikaragui, Kostaryce, Panamie, Kolumbii oraz na Jamajce[5] i Martynice[6], a także na wyspach Mayreau i Union Island należących do państwa Saint Vincent i Grenadyny[7]. W Meksyku został zaobserwowany w stanach Tabasco, Oaxaca, Chiapas, Campeche, Jukatan oraz Quintana Roo[8]. W Kostaryce rośnie w prowincjach Alajuela, Guanacaste, Limón oraz Puntarenas[9].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Pokrój
Zimozielone drzewo dorastające do 12–30 m wysokości[4].
Liście
Są naprzemianległe, pojedyncze. Mają kształt od eliptycznego do prawie lancetowatego. Mierzą 8,5–15 cm długości i 2–2,5 cm szerokości. Nasada liścia jest ostrokątna. Liść na brzegu jest karbowany. Wierzchołek jest ostry lub ogoniasty. Ogonek liściowy jest nagi i dorasta do 13 cm długości[4][10].
Kwiaty
Są zebrane po 3–7 w wierzchotkach. Rozwijają się w kątach pędów. Mają białą barwę. Działki kielicha są podłużne i mierzą do 8–9 mm długości[4][10].
Owoce
Kuliste torebki osiągające 35 mm długości[4].

Biologia i ekologia[edytuj | edytuj kod]

Rośnie w lasach na terenach nizinnych[4]. Kwitnie od kwietnia do maja, natomiast owoce pojawiają się od maja do października[8]. W Kostaryce rośnie na wysokości do 1100 m n.p.m.[9]

Zastosowanie[edytuj | edytuj kod]

Diterpeny wyizolowane z liści tej rośliny hamują wzrost ludzkich komórek nowotworowych in vitro[11]. Ponadto ma zastosowanie jako surowiec drzewny oraz ma znaczenie rytualne[8].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2009-12-10] (ang.).
  3. Laetia thamnia L.. The Plant List. [dostęp 2015-06-29]. (ang.).
  4. a b c d e f Laetia thamnia. Plantes & botanique. [dostęp 2015-06-29]. (fr.).
  5. Laetia thamnia – Maps. Encyclopedia of Life. [dostęp 2015-06-29]. (ang.).
  6. Laetia thamnia L., 1759. Inventaire National du Patrimoine Naturel. [dostęp 2015-06-29]. (fr.).
  7. Laetia thamnia L.. Plants of the Eastern Caribbean. [dostęp 2015-06-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (7 lipca 2015)]. (ang.).
  8. a b c Laetia thamnia L.. Flora Digital: Península de Yucatán. [dostęp 2015-06-29]. (hiszp.).
  9. a b Lista de especímenes de Laetia thamnia. INBio. [dostęp 2015-07-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (14 lipca 2015)]. (hiszp.).
  10. a b W. John Hayden: Laetia thamnia L.. [w:] Flora of Kaxil Kiuic [on-line]. University of Richmond, Richmond, Virginia. [dostęp 2015-06-29]. (ang.).
  11. Kaurene diterpenes from Laetia thamnia inhibit the growth of human cancer cells in vitro. [w:] Geneive E., Lynn S. Adams, Jose C. Rosales, Helen Jacobs, David Heber, Navindra P. Seeram [on-line]. Cancer Letters. [dostęp 2015-06-29]. (ang.).