Laffly 80 AM

Auto-mitrailleuse de decouverte Laffly 80 AM

Laffly 80 AM w Tunisie w 1943 roku
Dane podstawowe
Państwo	Francja
Producent	Atelier de Fabrication de Vincennes w Vincennes
Typ pojazdu	samochód pancerny
Trakcja	kołowa
Załoga	4
Historia
Prototypy	1933
Produkcja	1933-1934
Wycofanie	1956
Egzemplarze	28
Dane techniczne
Silnik	silnik gaźnikowy, 4-cylindrowy, chłodzony cieczą, o pojemności 5 700 cm³ Laffly o mocy 80 KM (58,8 kW) przy 2200 obr./min.
Pancerz	grubość: 4 – 20 mm
Długość	5,15 m
Szerokość	2,01 m
Wysokość	2,50 m
Rozstaw osi	3,75 m
Prześwit	0,40 m
Masa	7 500 kg (bojowa)
Osiągi
Prędkość	75 km/h
Zasięg pojazdu	400 km
Dane operacyjne
Uzbrojenie
1 karabin maszynowy Hotchiss Mle 1929 kal. 13,2 mm 1 karabin maszynowy Châtellerault Mle 31 kal. 7,5 mm
Użytkownicy
Francja, Niemcy
Rzuty

Samochód pancerny Laffly 80 AM (oznaczenie niemieckie Рапzегsрäwаgеп Laf 202(f))– francuski samochód pancerny z okresu II wojny światowej.

Historia

W 1933 roku we francuskiej firmie Atelier de Fabrication de Vincennes w Vincennes zbudowano rozpoznawczy samochód pancerny, który uzyskał oznaczenie AMD 80 AM (inne nazwy White-Laffly-80 lub Laffly-Vincennes). Jego konstrukcję oparto na podwoziu samochodu ciężarowego Laffly LC 2, które wzmocniono, zastosowano mocniejszy silnik, dodano dodatkowe zbiorniki paliwa. Dodano także dodatkowe stanowisko kierowcy z tyłu pojazdu. Pojazd został opancerzony i wyposażony w uzbrojenie w postaci dwóch karabinów maszynowych umieszczonych w ruchomej wieży.

Jesienią 1934 roku przeprowadzono wojskowe badania tych samochodów pancernych i stwierdzono, że nie spełniają one warunkom dla rozpoznawczych samochodów pancernych. W związku z tym zakończono ich produkcje po zbudowaniu 28 egzemplarzy.

Użycie

W związku z tym, że te samochodu nie spełniały warunku dla samochodów rozpoznawczych, wszystkie wyprodukowane egzemplarz wysłano do francuskich wojsk kolonialnych w Afryce. Z nich utworzono dwa szwadronu pancerne, z których jeden trafił do 1 pułku kawalerii Legii Cudzoziemskiej, a drugi do 4 pułku huzarów afrykańskich. Stacjonowały one na linii Maretha w Tunezji. W 1940 roku wszystkie tego typu pojazdy przeniesiono do 8 pułku huzarów afrykańskich.

Po klęsce Francji pojazdy pozostały w oddziałach francuskich podporządkowanych rządowi francuskiem podporządkowanemu Niemcom. Po rozpoczęci operacji Torch przeszły one na stronę aliantów. Uczestniczył one w działaniach na terenie Tunezji.

Po zakończeniu II wojny światowej pozostały na terenie Afryki i w latach 1945 – 1956 10 tych samochodów znajdowało się na terenie Algierii, gdzie uczestniczyły w działaniach na początku wojny algierskiej.

Bibliografia

• Геннадий Холявский: Энциклопедия Бронетанкового Вооружения и Техники. Колесные и полугусеничные бронеавтомобили. Mińsk: Харвест, 2004, s. 385-386. ISBN 985-13-1765-9. (ros.).
• М. Коломиец, И. Мощанский. Бронетанковая техника Франции и Италии 1939-1945. „Бронеколлекция”. 4(19), s. 12, 1998. Moskwa: «Моделист-конструктор». (ros.).