Latarnia Morska Kołobrzeg

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez Borys Kozielski (dyskusja | edycje) o 14:19, 20 lip 2018. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.
Latarnia Morska Kołobrzeg
Ilustracja
Latarnia Morska w Kołobrzegu
Państwo

 Polska

Województwo

 zachodniopomorskie

Miejscowość

Kołobrzeg

Wysokość wieży

26 m

Wysokość światła

36 m n.p.m.

Zasięg światła

16 Mm

Charakterystyka światła

Błyskowe
Okres: 3 s
Światło: 1 s
Przerwa: 2 s

Data budowy

1945

Administrator

Urząd Morski w Słupsku

Położenie na mapie Kołobrzegu
Mapa konturowa Kołobrzegu, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Latarnia Morska Kołobrzeg”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Latarnia Morska Kołobrzeg”
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego
Mapa konturowa województwa zachodniopomorskiego, u góry znajduje się punkt z opisem „Latarnia Morska Kołobrzeg”
Położenie na mapie powiatu kołobrzeskiego
Mapa konturowa powiatu kołobrzeskiego, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Latarnia Morska Kołobrzeg”
Ziemia54°11′17″N 15°33′22″E/54,188056 15,556111
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa
Rozmowa z latarnikiem
13 lipca 2018
Problem z odtwarzaniem tego pliku? Zobacz strony pomocy.

Latarnia Morska Kołobrzeg – latarnia morska na polskim wybrzeżu Bałtyku, nad Zatoką Pomorską położona w mieście Kołobrzeg, w województwie zachodniopomorskim.

Latarnia znajduje się pomiędzy Latarnią Morską Niechorze (ok. 34 km na zachód), a Latarnią Morską Gąski (około 22 km na wschód).

Informacje ogólne

Latarnia jest administrowana przez Urząd Morski w Słupsku i jest udostępniona do zwiedzania.

Historia

Latarnia Morska w Kołobrzegu nocą

Po raz pierwszy światło zapalane dla celów nawigacyjnych pojawiło się w Kołobrzegu w 1666 roku. Wykorzystywano do tego celu wieżyczkę budynku zarządu portu. Światło to było zapalane tylko okazjonalnie w czasie zawijania statków do portu. W późniejszym czasie światło zapalano na falochronie.

W II połowie XIX wieku do wskazywania statkom drogi wykorzystywano, zasilaną olejem, lampę z soczewką Fresnela umieszczoną na wysokości około 8 m n.p.m. o zasięgu około 6 NM.

W 1899 roku wybudowano w technice ryglowej nowy budynek przeznaczony na stację pilotów, z wysoką na 25 m wieżą, wykorzystywaną jako latarnia morska. Zasięg tej latarni wynosił 8 Mm, a źródło światła znajdowało się na wysokości 14 m n.p.m.

W 1909 roku lekki budynek ryglowy zastąpiono solidniejszą budowlą z cegły. Zasięg latarni wzrósł do 12 Mm, a zasilane gazem światło żarowe znalazło się na wysokości 25 m n.p.m.

W 1945 roku latarnię wysadzili niemieccy saperzy, ponieważ stanowiła doskonały punkt orientacyjny dla polskich artylerzystów podczas walk o Kołobrzeg w marcu 1945 roku.

Wkrótce po zakończeniu działań wojennych przystąpiono do budowy nowej latarni, a dokładnie w 1947 roku.[1] Wybudowano ją w nieco innym miejscu, wykorzystując fundamenty potężnych zabudowań fortecznych (poprzednia latarnia stała przed fortem, obecna stoi na jego głównej platformie) i stanowi jednocześnie pomnik zwycięstwa nad Niemcami, co sugeruje znajdująca na niej tablica ze słowami: "Bohaterom poległym w walce z najeźdźcą hitlerowskim o wolność i niepodległość..."[1]

W latach 1979–1981 dokonano kapitalnego remontu latarni, wymieniając między innymi laternę oraz schody.

W 2005 r. stylizowany wizerunek latarni morskiej w Kołobrzegu znalazł się na rewersie monety okolicznościowej NBP o nominale 2 zł[2]. W 2008 r. Urząd Miasta Kołobrzeg wydał monetę 7 Kołobrzeżanek, na której znalazł się stylizowany wizerunek latarni morskiej z dwoma konikami morskimi[3].

Dane techniczne

  • Położenie: 54°11'17" N 15°33'22" E
  • Wysokość wieży: 26 m
  • Wysokość światła: 36 m n.p.m.
  • Zasięg nominalny światła: 16 Mm (29,6 km)
  • Sektor widzialności światła: 079,5°-242°(162,5°)
  • Charakterystyka światła: Błyskowe
    • Światło: 1 s
    • Przerwa: 2 s
    • Okres: 3 s

Remont

W roku 2001 Urząd Miasta Kołobrzeg będący właścicielem obiektu podjął decyzję o gruntownym remoncie latarni. Dotyczyło to wykonania prac remontowo – konserwatorskich na własny koszt. W ramach remontu zostały wykonane następujące prace:

  • wymiana posadzki fortu
  • wykopanie i odtworzenie "suchej fosy” wokół fortu
  • adaptacja jednej z sal na tawernę
  • zbicie cementowych tynków i odtwarzanie pierwotnego wyglądu dwóch pozostałych sal (wystawy tematyczne)

Galeria

Przypisy

  1. ↑ a b Latarnia morska [online], Noclegowo.pl [dostęp 2017-05-16] (pol.).
  2. ↑ 2 złote – Kołobrzeg. [w:] Katalog Monet [on-line]. NBP. [dostęp 2012-06-08].
  3. ↑ 7 Kołobrzeżanek Kołobrzeg Latarnia Morska. [w:] Internetowy Katalog Monet [on-line]. Bestbit. [dostęp 2011-01-21].

Bibliografia

  • Marian Czerner, Latarnie morskie polskiego wybrzeża, Marian Czerner (ilustr.), Poznań: Wydawnictwo Poznańskie, 1986, ISBN 83-210-0602-7, OCLC 233468757.
Polskie latarnie morskie
Czynne
Nieczynne
istniejące
Zniszczone
nieistniejące

Ustka

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Latarnia_Morska_Kołobrzeg&oldid=53978207”