Learjet 60
| |
| Dane podstawowe | |
| Państwo |
|
|---|---|
| Producent | |
| Typ | |
| Załoga |
2 |
| Historia | |
| Data oblotu |
15 czerwca 1992 |
| Lata produkcji |
1991–2012 |
| Liczba egz. |
400 |
| Dane techniczne | |
| Napęd |
2x Pratt & Withney PW305A |
| Ciąg |
2x 20,46 kN |
| Wymiary | |
| Rozpiętość |
13,4 m |
| Długość |
17,88 m |
| Wysokość |
4,47 m |
| Powierzchnia nośna |
25,57 m² |
| Masa | |
| Własna |
6 641 kg |
| Startowa |
10 319 kg |
| Osiągi | |
| Prędkość maks. |
863 km/h |
| Prędkość ekonomiczna |
779 km/h |
| Pułap |
15 545 m |
| Zasięg |
4625 km |
| Dane operacyjne | |
| Liczba miejsc | |
| 8-10 w zależności od wersji | |
| Użytkownicy | |
| Argentyna, Malezja, Stany Zjednoczone, Meksyk, Kolumbia | |
Bombardier Learjet 60 – odrzutowy samolot dyspozycyjny produkowany przez firmę Learjet.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Samolot powstał jako rozwinięcie wcześniejszego modelu Learjet 55. W porównaniu do poprzednika wydłużono długość kadłuba, zamontowano mocniejsze silniki oraz poprawiono komfort podróży poprzez zwiększenie wysokości kabiny pasażerskiej. Kabina w Learjet 60 jest najwyższa w całej rodzinie Learjet i ma 174 cm[1].
Prototyp został oblatany 15 czerwca 1992 r. W 2006 r. w USA do użycia weszła wersja długodystansowa Learjet 60XR, rok później została dopuszczona na rynek europejski. Samolot ma maksymalny zasięg 4600 km, prędkość przelotową 846 km/h oraz zabiera do 10 pasażerów. Produkcję samolotu zakończono w 2012 r.[2]
Samolot jest eksploatowany w Argentynie, Malezji, Stanach Zjednoczonych, korzysta z niego meksykańska marynarka wojenna i kolumbijskie siły powietrzne[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Bombardier Learjet 60. deutsche-privatjet.pl. [dostęp 2023-06-16]. (pol.).
- ↑ Samoloty niezapomniane modele 2013 ↓, s. 82.
- ↑ Learjet Learjet 60. GlobalAir.com. [dostęp 2023-06-16]. (ang.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Samoloty niezapomniane modele. Warszawa: Grupa Wyd. Foksal, 2013. ISBN 978-83-280-0077-3. OCLC 881384238.
