Leon Koj

Leon Koj
Data i miejsce urodzenia	3 lutego 1929 ; Tarnowskie Góry
Data i miejsce śmierci	27 czerwca 2006 ; Zamość
	profesor nauk humanistycznych
	Specjalność: metodologia nauk, semiotyka
Alma Mater	Katolicki Uniwersytet Lubelski
Doktorat	1962
Habilitacja	1971 ; Uniwersytet Warszawski
Profesura	1987
	Nauczyciel akademicki
Uczelnia	Katolicki Uniwersytet Lubelski; Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej
	Odznaczenia

Leon Józef Koj (ur. 3 lutego 1929 w Tarnowskich Górach, zm. 27 czerwca 2006 w Zamościu), profesor zwyczajny nauk humanistycznych, wykładowca Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego i Uniwersytetu Marii Curie Skłodowskiej w Lublinie.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Absolwent II Liceum Ogólnokształcące im. Stanisława Staszica w Tarnowskich Górach.W latach 1948-1954 studiował na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim, specjalizując się w logice. Od maja 1950 do listopada 1951 roku był więźniem skazanym wyrokiem Komisji Specjalnej (par. 22 i par. 23 MKK).

W latach 1953-1956 pełnił funkcję asystenta na KUL, potem podjął pracę na Uniwersytecie Marii Curie Skłodowskiej w Lublinie.

Stopień naukowy doktora nauk humanistycznych uzyskał w 1962 na Uniwersytecie Marii Curie-Skłodowskiej, zaś stopień naukowy doktora habilitowanego na Uniwersytecie Warszawskim w 1971 roku.

Tytuł naukowy profesora nadzwyczajnego UMCS otrzymał w 1987, a profesora zwyczajnego w 1992 roku.

Od 1956 r. był zatrudniony w UMCS, gdzie w latach 1971 – 1973 pełnił funkcję zastępcy kierownika Wyższego Studium Nauczycielskiego UMCS, w latach 1973 – 1978 prodziekana Wydziału Pedagogiki i Psychologii. Od roku 1974 był długoletnim kierownikiem Zakładu Logiki i Metodologii Nauk.

W czasie powstawania NSZZ „Solidarność” był współtwórcą nowego związku zawodowego w UMCS, działając w jego władzach.

Leon Koj brał czynny udział w działalności towarzystw naukowych, był m.in. prezesem lubelskiego oddziału Polskiego Towarzystwa Filozoficznego, przewodniczącym komisji filozoficznej Lubelskiego Towarzystwa Naukowego, członkiem Polskiego Towarzystwa Semiotycznego oraz członkiem prezydium Komitetu Nauk Filozoficznych.

Za osiągnięcia w pracy naukowej i dydaktyczno-wychowawczej został odznaczony Medalem Komisji Edukacji Narodowej, Złotym Krzyżem Zasługi, Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Medalem Zasłużony dla Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej. Był wielokrotnym laureatem nagród Ministra Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki oraz Rektora UMCS. W latach pięćdziesiątych XX w. został skazany na mocy orzeczenia Komisji Specjalnej do Walki z Nadużyciami i Szkodnictwem Gospodarczym na 18 miesięcy obozu pracy za działalność na rzecz obrony Kościoła rzymskokatolickiego i Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego w epoce stalinizmu.

Dorobek naukowy Leona Koja to ponad 91 pozycji, w tym 8 książek oraz wiele artykułów. Są to zazwyczaj twórcze studia wybranych problemów, dotyczące przede wszystkim semantyki języka naturalnego, ale także metodologii, logiki, etyki i metafilozofii.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Leon Koj - Archiwum Uniwersyteckie Katolickiego Uniwersytetu Jana Pawła II w Lublinie, sygn, A-2982, F - 14734; Leon Koj (1929-2006) - Projekt Instytutu Filozofii UMCS; zespół Komisja Specjalna do Walki z Nadużyciami i Szkodnictwem Gospodarczym (1945-1955); Archiwum Akt Nowych w Warszawie, sygn. 306. Autor biogramu - dr Bogdan Sekściński.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Prof. zw. dr hab. Leon Koj, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [dostęp 2010-01-24] .^{[martwy link]}