Leon Troniewski
Data i miejsce urodzenia |
7 października 1938 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
17 kwietnia 2022 |
Profesor nauk technicznych | |
Specjalność: inżynieria chemiczna i budowa aparatury | |
Alma Mater | |
Doktorat |
1970 |
Habilitacja |
1977 |
Profesura |
17 listopada 1988 |
Nauczyciel akademicki | |
Uczelnia |
Politechnika Śląska |
Odznaczenia | |
![]() ![]() ![]() ![]() |
Leon Andrzej Troniewski (ur. 7 października 1938 w Nowogródku, zm. 17 kwietnia 2022[1]) – polski inżynier, profesor nauk technicznych, wykładowca akademicki i samorządowiec, specjalista w zakresie inżynierii chemicznej.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
W 1956 ukończył liceum ogólnokształcące w Gliwicach, a w 1963 studia na Wydziale Mechanicznym Energetycznym Politechniki Śląskiej. W tym samym roku podjął pracę w Katedrze Inżynierii Chemicznej i Konstrukcji Aparatury na tej uczelni. W 1970 uzyskał stopień naukowy doktora na podstawie pracy Odparowanie przy wymuszonym przepływie pierścieniowym, objął stanowisko adiunkta, a następnie wyjechał do Niemiec jako stypendysta Fundacji im. Aleksandra von Humboldta. W 1977 na podstawie rozprawy Metoda obliczania procesu odparowania w rurach w obszarze konwekcyjnym został doktorem habilitowanym. W 1988 otrzymał tytuł profesorski w zakresie nauk technicznych.
Od 1974 pozostał zawodowo związany z Wyższą Szkołą Inżynierską w Opolu, przekształconą następnie w Politechnikę Opolską. W 1984 krótko był zastępcą dyrektora Instytutu Budowy Maszyn. Pełnił później funkcje dziekana Wydziału Mechanicznego (2002–2005) oraz kierownika Katedry Inżynierii Procesowej.
Opublikował m.in. dwie monografie i szereg artykułów naukowych, był autorem ponad dziesięciu patentów. Obejmował funkcje przewodniczącego rady naukowej Instytut Inżynierii Chemicznej Polskiej Akademii Nauk, w 1991 wszedł w skład rady redakcyjnej kwartalnika „Inżynieria Chemiczna i Procesowa”.
W latach 90. przez dwie kadencje był radnym Opola, pełnił funkcję przewodniczącego sejmiku samorządowego. Od 1998 do 2002 zasiadał w sejmiku opolskim I kadencji (z ramienia Unii Wolności), będąc jego wiceprzewodniczącym.
Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
Uhonorowany m.in. Złotym Krzyżem Zasługi, Krzyżem Kawalerskim i Oficerskim (2000)[2] Orderu Odrodzenia Polski oraz Medalem Komisji Edukacji Narodowej.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Agnieszka Stefaniak , Zmarł Leon Troniewski, samorządowiec i profesor opolskiej politechniki, radio.opole.pl, 20 kwietnia 2022 [dostęp 2022-04-22] .
- ↑ M.P. z 2001 r. nr 4, poz. 73
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Jubileusz 70-lecia prof. dr. hab. inż. Leona Troniewskiego, „Inżynieria i Aparatura Chemiczna”, Nr 6, 2009 [dostęp 2014-09-07] .
- Prof. dr hab. inż. Leon Andrzej Troniewski, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [online] [dostęp 2010-05-08] .
- Absolwenci Politechniki Śląskiej
- Odznaczeni Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski
- Odznaczeni Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (III Rzeczpospolita)
- Odznaczeni Medalem Komisji Edukacji Narodowej
- Odznaczeni Złotym Krzyżem Zasługi
- Politycy Unii Wolności
- Radni Opola
- Radni sejmiku województwa opolskiego
- Wykładowcy Politechniki Opolskiej
- Ludzie urodzeni w Nowogródku
- Urodzeni w 1938
- Zmarli w 2022