Przejdź do zawartości

Liga Mistrzyń UEFA

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Liga Mistrzyń
Women’s Champions League
ilustracja
2023/2024
Dyscyplina

Piłka nożna

Organizator rozgrywek

UEFA

Data założenia

2001

Założyciel

UEFA

Poprzednia nazwa

Puchar UEFA Kobiet

Rozgrywki
Liczba drużyn

16 (faza grupowa)
72 (łącznie)

Zwycięzcy
Pierwszy zwycięzca

Niemcy 1. FFC Frankfurt (2002)

Obecny zwycięzca

Hiszpania FC Barcelona (2024)

Najwięcej zwycięstw

Francja Olympique Lyon
(8. tytuł)

Strona internetowa
Zwyciężczynie Pucharu 2004/2005: Turbine Poczdam

Liga Mistrzyń UEFA (ang. UEFA Women’s Champions League) – klubowe międzynarodowe rozgrywki piłkarskie kobiet prowadzone przez UEFA, jako równoległe do męskiej Ligi Mistrzów utworzone w 2001 jako Women’s Cup, w obecnej formie od 2009. Od 2010 zwycięzca Ligi Mistrzyń bierze udział w klubowych mistrzostwach świata. Najbardziej utytułowanym klubem w rozgrywkach jest francuski Olympique Lyon, który zdobył puchar ośmiokrotnie.

Historia rozgrywek

[edytuj | edytuj kod]

Mimo organizacji mistrzostw Europy od 1984 roku to pomysł zorganizowania klubowych rozgrywek piłkarskich kobiet wprowadzono dopiero pod koniec XX wieku. 23 maja 2000 roku podczas Komitetu Wykonawczego UEFA został przedstawiony wniosek organizacji takich rozgrywek. Pierwsza edycja rozgrywek odbyła się w sezonie 2001/2002 jako Puchar UEFA Kobiet. Uczestniczyło w niej 33 zespoły, które zostały mistrzami ligowymi w piłce nożnej kobiet. Turniej składał się z fazy kwalifikacyjnej ta dzieliła się jeszcze na dwie rundy oraz głównej fazy turnieju, która odbyła się w formie fazy pucharowej w trzech rundach: ćwierćfinałach, półfinałach oraz finale. W finale pierwszej edycji na stadionie Waldstadion zwyciężyła drużyna 1. FFC Frankfurt, która pokonała szwedzką drużynę Umeå IK.

Od drugiej edycji o klubowym mistrzostwie Europy decydował dwumecz. Pierwszym mistrzem w tej formule została szwedzka Umeå IK, która powtórzyła to osiągnięcie w kolejnym sezonie. W kolejnych dwóch edycjach zwyciężyły zespoły z Niemiec. Najpierw pierwszy tytuł w historii zdobył zespół 1. FFC Turbine Potsdam, a następnie zespół z Frankfurtu została pierwszym zespołem, który dwukrotnie sięgnął po tytuł mistrzowski. W sezonie 2006/2007 po raz pierwszy i jak dotąd jedyny zwycięzcom Ligi Mistrzów została angielska drużyna. Tytuł zdobyła londyńska drużyna Arsenal. W sezonie 2007/2008 po raz trzeci w historii mistrzowski tytuł zdobyła drużyna z Frankfurtu. Do tej pory żaden zespół nie zdobył tyle razy tego trofeum. Rok później do grona zwycięzców rozgrywek z Niemiec dołączyła drużyna FCR 2001 Duisburg. Zespół ten pokonał w dwumeczu rosyjską Zwiezdę-2005 Perm zwyciężając w pierwszym spotkaniu 6:0. Wynik ten jest rekordowym zwycięstwem w finałowym spotkaniu tych rozgrywek.

Od sezonu 2009/2010 najważniejsze rozgrywki klubowe w piłce nożnej kobiet odbywają się pod nazwą Ligi Mistrzyń UEFA. Oprócz mistrzów krajowych osiem najsilniejszych lig może zgłosić również swojego drugiego reprezentanta, czyli wicemistrza kraju. Ponieważ mistrz Ligi Mistrzyń bezpośrednio kwalifikuje się do kolejnej edycji to np. w sezonie 2009/2010 w rozgrywkach uczestniczyło trzy niemieckie zespoły. Ponadto powrócono do formatu finału z jednym decydującym spotkaniem.

W pierwszej edycji Ligi Mistrzyń zwyciężyła drużyna 1. FFC Turbine Potsdam, która w finale pokonała Olympique Lyon po serii rzutów karnych. Była to pierwsza w historii finałowych meczów taka forma wyłonienia zdobywcy pucharu. Rok później okazała się już najlepsza francuska drużyna, zostając pierwszym przedstawicielem tego państwa, która wygrała kobiecą wersję Ligi Mistrzyń. Rok później drużyna z Lyonu obroniła tytuł, zaś w sezonie 2013/2014 dotarła do finału, w którym przegrała z niemieckim debiutantem w tych rozgrywkach VfL Wolfsburg. W sezonie 2013/2014 po raz pierwszy w historii Ligi Mistrzyń w finale nie zagrał zespół Lyonu, który w ćwierćfinale przegrał z Turbine Poczdam. Tytuł po raz drugi z rzędu zdobyła drużyna Wolfsburga, zwyciężając w finale szwedzki Tyresö. Rok później po raz pierwszy w ramach Ligi Mistrzyń zwyciężyły zawodniczki z Frankfurtu pokonując w finale PSG. Od sezonu 2015/2016 rozgrywki zdominował francuski Olympique Lyon, który po trofeum sięgał pięć razy z rzędu. Dominacja Lyonu została przerwana w sezonie 2020/2021, kiedy to tytuł wywalczyły piłkarki FC Barcelony, pokonując w finale w szwedzkim Göteborgu londyńską Chelsea 4:0.

Finały kobiecych rozgrywek o klubowe mistrzostwo Europy

[edytuj | edytuj kod]

Finały Pucharu UEFA Kobiet

Sezon Miejsce Data Gospodarz Gość Wynik
2001/2002 Waldstadion, Frankfurt 23 maja 2002 1. FFC Frankfurt Umeå IK 2:0
2002/2003 Gammliavallen, Umeå 9 czerwca 2003 Umeå IK Fortuna Hjørring 4:1
Hjørring Stadion, Hjørring 21 czerwca 2003 Fortuna Hjørring Umeå IK 0:3
2003/2004 Råsunda, Solna 8 maja 2004 Umeå IK 1. FFC Frankfurt 3:0
Bornheimer Hang, Frankfurt 5 czerwca 2004 1. FFC Frankfurt Umeå IK 0:5
2004/2005 Stadion Olimpijski, Sztokholm 3 maja 2005 Djurgårdens IF Dam 1. FFC Turbine Potsdam 0:2
Karl-Liebknecht-Stadion, Poczdam 21 maja 2005 1. FFC Turbine Potsdam Djurgårdens IF Dam 3:1
2005/2006 Karl-Liebknecht-Stadion, Poczdam 20 maja 2006 1. FFC Turbine Potsdam 1. FFC Frankfurt 0:4
Bornheimer Hang, Frankfurt 27 maja 2006 1. FFC Frankfurt 1. FFC Turbine Potsdam 3:2
2006/2007 Gammliavallen, Umeå 21 kwietnia 2007 Umeå IK Arsenal Ladies 0:1
Meadow Park, Borehamwood 29 kwietnia 2007 Arsenal Ladies Umeå IK 0:0
2007/2008 Gammliavallen, Umeå 17 maja 2008 Umeå IK 1. FFC Frankfurt 1:1
Commerzbank-Arena, Frankfurt 24 maja 2008 1. FFC Frankfurt Umeå IK 3:2
2008/2009 Stadion Centralny, Kazań 16 maja 2009 Zwiezda-2005 Perm FCR 2001 Duisburg 0:6
MSV Arena, Duisburg 22 maja 2009 FCR 2001 Duisburg Zwiezda-2005 Perm 1:1

Finały Ligi Mistrzyń UEFA

Sezon Data Miejsce Zwycięzca Finalista Wynik
2009/2010 20 maja 2010 Hiszpania Coliseum Alfonso Pérez, Getafe Niemcy 1. FFC Turbine Potsdam Francja Olympique Lyon 0:0, k. 7:6
2010/2011 26 maja 2011 Anglia Craven Cottage, Londyn Francja Olympique Lyon Niemcy 1. FFC Turbine Potsdam 2:0
2011/2012 17 maja 2012 Niemcy Stadion Olimpijski, Monachium Francja Olympique Lyon Niemcy 1. FFC Frankfurt 2:0
2012/2013 23 maja 2013 Anglia Stamford Bridge, Londyn Niemcy VfL Wolfsburg Francja Olympique Lyon 1:0
2013/2014 22 maja 2014 Portugalia Estádio do Restelo, Lizbona Niemcy VfL Wolfsburg Szwecja Tyresö 4:3
2014/2015 14 maja 2015 Niemcy Friedrich-Ludwig-Jahn-Sportpark, Berlin Niemcy 1. FFC Frankfurt Francja Paris Saint-Germain 2:1
2015/2016 26 maja 2016 Włochy Mapei Stadium, Reggio nell’Emilia Francja Olympique Lyon Niemcy VfL Wolfsburg 1:1, k 4:3
2016/2017 1 czerwca 2017 Walia Cardiff City Stadium, Cardiff Francja Olympique Lyon Francja Paris Saint-Germain 0:0, k 7:6
2017/2018 24 maja 2018 Ukraina Stadion Dynamo, Kijów Francja Olympique Lyon Niemcy VfL Wolfsburg 4:1
2018/2019 18 maja 2019 Węgry Groupama Aréna, Budapeszt Francja Olympique Lyon Hiszpania FC Barcelona 4:1
2019/2020 30 sierpnia 2020 Hiszpania Estadio Anoeta, San Sebastián Francja Olympique Lyon Niemcy VfL Wolfsburg 3:1
2020/2021 16 maja 2021 Szwecja Gamla Ullevi, Göteborg Hiszpania FC Barcelona Anglia Chelsea 4:0
2021/2022 21 maja 2022 Włochy Allianz Stadium, Turyn Francja Olympique Lyon Hiszpania FC Barcelona 3:1
2022/2023 3 czerwca 2023 Holandia Philips Stadion, Eindhoven Hiszpania FC Barcelona Niemcy VfL Wolfsburg 3:2
2023/2024 25 maja 2024 Hiszpania San Mamés, Bilbao Hiszpania FC Barcelona Francja Olympique Lyon 2:0

Osiągnięcia według klubów

[edytuj | edytuj kod]
Drużyna Zwycięzca Finalista Zwycięzca (lata) Finalista (lata)
Francja Olympique Lyon 8 3 2011, 2012, 2016, 2017, 2018, 2019, 2020, 2022 2010, 2013, 2024
Niemcy 1. FFC Frankfurt 4 2 2002, 2006, 2008, 2015 2004
Hiszpania FC Barcelona 3 2 2021, 2023, 2024 2019, 2022
Szwecja Umeå IK 2 3 2003, 2004 2002, 2007, 2008
Niemcy 1. FFC Turbine Potsdam 2 2 2005, 2010 2006, 2011
Niemcy VfL Wolfsburg 2 4 2013, 2014 2016, 2018, 2020, 2023
Anglia Arsenal Ladies 1 0 2007
Niemcy FCR 2001 Duisburg 1 0 2009
Francja Paris Saint-Germain 0 2 2015, 2017
Dania Fortuna Hjørring 0 1 2003
Szwecja Djurgårdens IF Dam 0 1 2005
Rosja Zwiezda-2005 Perm 0 1 2009
Szwecja Tyresö 0 1 2014
Anglia Chelsea 0 1 2021

Osiągnięcia według państw

[edytuj | edytuj kod]
Lp. Kraj Liczba zwycięstw Liczba finalistów
1.  Niemcy 9 8
2.  Francja 8 5
3.  Hiszpania 3 2
4  Szwecja 2 3
5.  Anglia 1 1
6.  Dania 0 1
 Rosja 0 1

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]