Ligia Urniaż-Grabowska

Ligia Urniaż-Grabowska
Data i miejsce urodzenia	25 września 1937 Warszawa
Data i miejsce śmierci	23 listopada 2017 Warszawa
Senator IV kadencji
Okres	od 20 października 1997 do 18 października 2001
Przynależność polityczna	Akcja Wyborcza Solidarność
Odznaczenia

Ligia Teresa Urniaż-Grabowska (ur. 25 września 1937 w Warszawie, zm. 23 listopada 2017 tamże) – polska lekarka, działaczka opozycji demokratycznej w PRL, senator IV kadencji.

Życiorys

Córka Zdzisława i Marty. Ukończyła studia na Akademii Medycznej w Warszawie w 1965. Pracowała w zawodzie lekarza m.in. Nowym Dworze Mazowieckim i Legionowie. Od 1980 współtworzyła struktury „Solidarności” w tych miastach. Przewodniczyła komisji zakładowej związku z legionowskim ZOZ-ie, była delegatem na WZD Regionu Mazowsze NSZZ „S”. W listopadzie 1981 została pobita przez tzw. nieznanych sprawców. Po wprowadzeniu stanu wojennego do lutego 1982 ukrywała się w Warszawie. W czerwcu 1982 została aresztowana, następnie wraz z córką internowana w Darłówku. Zwolniono ją w grudniu tegoż roku. Podjęła współpracę z Prymasowskim Komitetem Pomocy Osobom Pozbawionym Wolności i ich Rodzinom. W ramach działalności opozycyjnej zajmowała się organizacją pomocy medycznej dla więźniów politycznych, interwencjami do władz, rozdziałem leków dla ukrywających się opozycjonistów, a także kolportowaniem wydawnictw drugiego obiegu. Opiekowała się Barbarą Sadowską po zabójstwie jej syna Grzegorza Przemyka, z ramienia episkopatu Polski obserwowała proces zabójców księdza Jerzego Popiełuszki w Toruniu.

Po reaktywacji związku od 1990 do 1998 wchodziła w skład zarządu Regionu Mazowsze „Solidarności”, zasiadała też w prezydium regionalnej Sekcji Służby Zdrowia NSZZ „S”. Była radną miejską, a w 1997 wiceprezydentem Legionowa. Współtworzyła Ligę Krajową. W wyborach w 1997 uzyskała mandat senatora z ramienia Akcji Wyborczej Solidarność w województwie skierniewickim. W wyborach w 2001 bez powodzenia ubiegała się o reelekcję z listy Bloku Senat 2001 jako przedstawiciel Ruchu Społecznego AWS w okręgu płockim. W 2002 powróciła do praktyki lekarskiej.

W wyborach w 2006 kandydowała do sejmiku mazowieckiego z listy Wspólnoty Samorządowej Województwa Mazowieckiego. Pozostała członkinią władz stowarzyszenia Liga Krajowa, zasiadała także w radzie Fundacji Młodej Polonii.

W 2008 odznaczona Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski, a w 2016 Krzyżem Wolności i Solidarności. Wyróżniona tytułem honorowego obywatela Brzezin.

28 listopada 2017 została pochowana na cmentarzu w Chotomowie.

Bibliografia

• Nota biograficzna na stronie brzeziny.pl. [dostęp 2017-11-24].
• Nota biograficzna w Encyklopedii Solidarności. [dostęp 2017-11-24].