Lincoln Continental (1939)
Lincoln Continental | |
Producent | |
---|---|
Zaprezentowany |
Styczeń 1939 |
Okres produkcji |
1939–1942 |
Miejsce produkcji | |
Następca | |
Dane techniczne | |
Segment | |
Typy nadwozia | |
Skrzynia biegów |
3-biegowa automatyczna |
Napęd | |
Długość |
1939-1942: |
Szerokość |
1939-1942: |
Wysokość |
1939-1942: |
Rozstaw osi |
3175 mm |
Masa własna |
1939-1942: |
Liczba miejsc |
6[1] |
Dane dodatkowe | |
Pokrewne | |
Konkurencja |
Lincoln Continental – samochód osobowy klasy luksusowej produkowany pod amerykańską marką Lincoln w latach 1939–1948.
Historia i opis modelu
[edytuj | edytuj kod]W 1939 roku Lincoln przedstawił nowy samochód o nazwie Continental, który powstał na bazie mniejszego i tańszego modelu Zephyr. Samochód pełnił funkcję sztandarowego i zarazem najdroższego modelu w ofercie, będąc dostępnym jako 2-drzwiowe coupe lub 2-drzwiowy kabriolet[2].
Charakterystycznymi cechami wyglądu przedwojennego Lincolna Continentala była szpiczasta maska, a także duża chromowana atrapa chłodnicy i umieszczone na błotnikach okrągłe reflektory. Tylną część nadwozia zdobiły z kolei obłe, zaokrąglone nadkola i łagodnie opadająca linia dachu[3].
Z powodu działań wojennych, w które zaangażowały się Stany Zjednoczone, produkcja Continentala została przerwana w 1942 roku[4].
Lifting i wznowienie produkcji
[edytuj | edytuj kod]Po zakończeniu II Wojny Światowej, Lincoln zdecydował się wznowić produkcję Continentala dopiero w 1946 roku. Przy okazji ponownego debiutu topowego samochodu marki na rynku, przeszedł on obszerne modyfikacje w wyglądzie[5].
Pojawił się nowy wygląd pasa przedniego z dużą chromowaną atrapą chłodnicy, a także inny kształt reflektorów, zmodyfikowana forma nadkoli, które zyskały kanciaste zakończenia, a ponadto zdecydowano się też inny wygląd tylnej części nadwozia ze zmodyfikowanym zderzakiem i oświetleniem[6]. Napęd stanowił nadal dolnozaworowy silnik V12 o pojemności 305 cali sześciennych (5 l) i mocy 130 KM[7]. W wyposażeniu standardowym były hydraulicznie podnoszone szyby i dach, a dodatkowo płatne było radio i nadbieg do trzybiegowej mechanicznej skrzyni biegów[7].
Koniec produkcji i następca
[edytuj | edytuj kod]Powojenny Lincoln Continental produkowany był przez kolejne dwa lata, kiedy to w 1948 roku zniknął on z rynku. Nazwa Continental została ponownie reaktywowana w 1952 roku na potrzeby nowej marki luksusowych samochodów[8], której pierwszym modelem od 1948 roku z taką nazwą został Continental Mark II[9].
W 1946 roku wyprodukowano 265 coupe i 201 kabrioletów (łącznie 466), a ceny wynosiły odpowiednio 4392 lub 4474 dolarów[7]. Model ten nie miał żadnej bezpośredniej konkurencji amerykańskiej i był jednym z najdroższych na rynku, a ceny powyżej 4 tysięcy dolarów osiągały jedynie limuzyny Cadillaca i Packarda[7]. W 1947 roku powstało 831 coupe i 738 kabrioletów (łącznie 1569), a ceny nieznacznie wzrosły do 4662 lub 4746 dolarów[10]. W ostatnim 1948 roku wyprodukowano jeszcze 847 coupe i 452 kabriolety (łącznie 1229)[1].
Silnik
[edytuj | edytuj kod]- V12l 4.8l Lincoln-Zephyr
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Flory 2008 ↓, s. 159-161.
- ↑ The One and Only - 1939 Lincoln Zephyr Continental. [dostęp 2020-04-18]. (ang.).
- ↑ DRIVEHISTORY PROFILE: 1939 LINCOLN CONTINENTAL PROTOTYPE. [dostęp 2020-04-18]. (ang.).
- ↑ Luxury Lineage: A Brief History of the Lincoln Continental. [dostęp 2020-04-18]. (ang.).
- ↑ 1947 Lincoln Continental Convertible Cabriolet. [dostęp 2020-04-18]. (ang.).
- ↑ 1948 Lincoln Continental Convertible Cabriolet. [dostęp 2020-04-18]. (ang.).
- ↑ a b c d Flory 2008 ↓, s. 45-47.
- ↑ Here’s why the Continental Mark II should never be called a Lincoln. [dostęp 2020-04-18]. (ang.).
- ↑ 1956-57 Continental Mark II. [dostęp 2020-04-18]. (ang.).
- ↑ Flory 2008 ↓, s. 105.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- J. "Kelly" Flory: American Cars, 1946–1959: Every Model, Year by Year. Jefferson: McFarland & Company, 2008. ISBN 978-0-7864-3229-5. (ang.).