Linia kolejowa Kalinkowicze – Łuniniec

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Linia kolejowa
Kalinkowicze – Łuniniec
Dane podstawowe
Zarządca

БЧ

Długość

177,230 km

Rozstaw szyn

1520 mm

Zdjęcie LK
przystanek Rudnianski
Historia
Lata budowy

1886

Rok włączenia do PKP

1918 - 1939[a]

Linia kolejowa Kalinkowicze – Łuniniec – linia kolejowa na Białorusi łącząca stację Kalinkowicze ze stacją Łuniniec. Jest to fragment linii Homel - Kalinkowicze - Łuniniec - Żabinka.

Linia znajduje się w obwodach homelskim i brzeskim.

Na całej długości linia jest niezelektryfikowana. Odcinki Kalinkowicze - Kalinkowicze Zachodnie oraz Łachwa - Łuniniec są dwutorowe, a pozostała część (Kalinkowicze Zachodnie - Łachwa) jednotorowa.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Linia powstała w 1886 w czasach carskich jako część drogi żelaznej poleskiej i do końca I wojny światowej leżała w Rosji. W latach 1918 - 1939 położona była w Polsce oraz w Związku Sowieckim (granica znajdowała się na Słuczy, pomiędzy Mikaszewiczami a Żytkowiczami), a następnie w całości w Związku Sowieckim (1945 - 1991). Od 1991 leży na Białorusi.

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. częściowo
  2. de iure do 1945
  3. kopalnia diorytów, granodiorytów i granitów

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]