Lokomotywa nr 1 (tramwaje w Timișoarze)
| Dane ogólne | |
| Kraj produkcji | |
|---|---|
| Producent |
Johann Weitzer Maschinen-, Waggonbau und Eisengießerei Aktiengesellschaft |
| Miejsce produkcji |
Arad |
| Lata produkcji |
1915 |
| Dane techniczne | |
| Liczba członów |
1 |
| Rozstaw wózków |
1435 mm |
Lokomotywa nr 1 tramwajów w Timișoarze (rum. Locomotiva 1, w skrócie L1) – dawny wagon tramwajowy techniczny, użytkowany niegdyś przez sieć tramwajową w rumuńskim mieście Timișoara.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Dwuosiowa lokomotywa elektryczna została zamówiona w 1914 r. w fabryce János Weitzer w Aradzie, w 1915 r. miał miejsce jej montaż, a w 1916 r. lokomotywa została dostarczona do ówczesnego przedsiębiorstwa tramwajowego Temesvári Villamos Városi Vasút (TVVV). Wyposażenie elektryczne dostarczyła firma AEG. Maszyna służyła do transportu towarów po miejskich torach tramwajowych w przemysłowej części miasta. Przewóz towarów uruchomiono 8 sierpnia 1916 r. przyłączając do sieci torów tramwajowych lokalny browar.
Z powodu coraz większej liczby zakładów przemysłowych posiadających, operator sieci tramwajowej w Timișoarze zadecydował o włączeniu do ruchu w roku 1928 i 1956 oprócz już kursującej L1, lokomotywy nr 2 oraz lokomotywy nr 3 – dwóch podobnych wagonów. Początkowo lokomotywa nr 1 kursowała bez numeru taborowego, dopiero w 1928 r. otrzymała w celu odróżnienia od innych wagonów oznaczenie L1.
Lokomotywa nr 1 pobierała prąd za pomocą fabrycznie zamontowanego odbieraka typu pałąkowego; w latach 20. XX wieku – równolegle do wymiany odbieraków w zwykłych tramwajowych wagonach silnikowych – odbierak pałąkowy wymieniono na odbierak typu lira. Z kolei w ramach przeprowadzanego w latach 1956–1960 programu modernizacji wymieniono odbierak lirowy na nożycowy. Spowodowało to konieczność podwyższenia części dachu lokomotywy.
W 1975 r. z powodu zamknięcia przewozu towarów tramwajami, lokomotywa nr 1 została przeniesiona do miejscowej fabryki wagonów i służyła do przetaczania wyprodukowanych w fabryce wagonów tramwajowych typu Timiș 2. W 1990 r. lokomotywę wycofano z użytku w związku z zamknięciem produkcji w fabryce. Według stanu z 2011 r. znajdowała się ona w hali zajezdni Dâmbovița[1].
Dostawy[edytuj | edytuj kod]
W 1915 r. powstał jedyny wagon tego typu.
| Państwo | Miasto | Lata dostaw | Liczba | Oznaczenia | ||
|---|---|---|---|---|---|---|
 Austro-Węgry
|
Timișoara | 1915 | 1 | L1 | [1] | |
| Łączna liczba: | 1 | |||||
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Timișoara, Electric locomotive #L1. transphoto.ru. [dostęp 2018-12-06]. (ang.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- 60 de ani de la înființarea tramvaiului în Timișoara, Monografie 1869−1929. Timișoara: 1929.
- Dorin Sarca, Gh. Radulovici: Centenarul tramvaielor din Timișoara, Monografie 1869−1969. Timișoara: 1969.
- 1869−1994, 125 de ani de circulație cu tramvaiul în Timișoara, Monografie. Timișoara: 1994.
- Regia Autonomă de Transport Timișoara, 130 de ani de activitate, 1869–1999, Monografie. Timișoara: 1999.
- Mihály Kubinszky, István Lovász und György Villány: Régi Magyar Villamosok. Budapeszt: 1999.
