ITB V56/V58

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
V56, V58
Ilustracja
Muzealny tramwaj V56 w Bukareszcie
Dane ogólne
Kraj produkcji

 Rumunia

Producent

Întreprinderea de Transport București

Miejsce produkcji

Bukareszt

Lata produkcji

1956–1966

Dane techniczne
Liczba członów

1

Długość

9800 mm

Szerokość

2300 mm

Masa

13 000 kg

Rozstaw wózków

1000 mm/1435 mm

Moc silników

2 × 38 kW

Typ silników

silnik prądu stałego

Wnętrze
Liczba miejsc siedzących

12-13

Liczba miejsc ogółem

103-104

Niskopodłogowość

0%

Wysokość podłogi

1040 mm

Wnętrze zachowanego Timișoarskiego wagonu przed remontem
Zabytkowy wagon nr 100 w Jassach

V56/V58 – oznaczenia dwóch serii 467[1] silnikowych wagonów tramwajowych produkcji rumuńskiej. Jednokierunkowe, dwuosiowe tramwaje wytwarzano w latach 1956–1966 w warsztatach głównych sieci tramwajowej w Bukareszcie, producentem był ówczesny bukaresztański przewoźnik Întreprinderea de Transport București, w skrócie I.T.B. Wagony typu V56 skonstruowano poprzez montaż nowego nadwozia o konstrukcji stalowej na podwoziu pochodzącym ze starszych, drewnianych wagonów, natomiast zbliżone do nich konstrukcyjnie wagony V58 zbudowano od podstaw. Obydwa oznaczenia odwołują się do lat, w których rozpoczęto produkcję tramwajów.

Konstrukcja wagonów typu V56 oraz V58 uległa w późniejszym czasie ujednoliceniu. Tramwaje eksploatowano w ośmiu miastach, w których sieć tramwajowa została uruchomiona przed 1987 rokiem; poza Bukaresztem wagony kursowały w Aradzie, Braile, Gałaczu, Jassach, Oradei, Sybinie i Timișoarze. Bukareszt otrzymał niewiele tramwajów o nowej konstrukcji: większość włączonych do eksploatacji wagonów stanowiły tramwaje powstałe w wyniku modernizacji.

Tramwaje typu V56 i V58 łączono z reguły w składy z jednym lub dwoma wagonami doczepnymi, między innymi z wytwarzanymi równolegle doczepami V08mod, V10 i V12, a także ze starszymi drewnianymi wagonami typu V08, pochodzącymi jeszcze z okresu międzywojennego. W latach 70. i 80. XX wieku większość tramwajów wycofano ze służby liniowej i zastąpiono nowocześniejszymi wagonami typu V2A i V3A oraz Timiș2, względnie Tatra T4R. Jednakże w Jassach wagony typu V56 i V58 kursowały jeszcze do połowy lat 90. XX wieku.

Eksploatacja[edytuj | edytuj kod]

Bukareszt[edytuj | edytuj kod]

Stolica Rumunii dysponowała 226 wagonami typu V56 (140 sztuk) oraz V58 (86 sztuk), którym nadano numery z zakresu 1-497. Eksploatację tych wagonów zakończono w 1986 r. Tramwaje V56 powstały w wyniku przebudowy tramwajów wyprodukowanych w 1927 r. przez belgijską firmę Dyle et Bacalan. Wyposażenie elektryczne pochodziło natomiast z zakładów Compagnie Française Thomson-Houston. Oprócz dziewięciu nowych pudeł o konstrukcji stalowej, wagony otrzymały także pantograf nożycowy w miejsce pantografu lirowego. Wagon nr 119 wyremontowano w 2008 r. i obecnie stanowi on część taboru zabytkowego.

Arad[edytuj | edytuj kod]

32 wagony silnikowe o metrowym rozstawie wózków otrzymały numerację z zakresu 1–70.

Braiła[edytuj | edytuj kod]

30 normalnotorowych tramwajów otrzymało numery 1–30.

Gałacz[edytuj | edytuj kod]

52 tramwaje, przeznaczone do obsługi wąskotorowych tras tramwajowych, otrzymały numery 1–3, 5–18, 20–24 oraz 26–55. W 1971 r. zaprzestano eksploatacji wagonów w związku z otwarciem sieci normalnotorowej.

Jassy[edytuj | edytuj kod]

W latach 1959-1964 dostarczono 56 wąskotorowych tramwajów, którym nadano numery 50–105. Po 1991 r. w 16 tramwajach zamontowano części pochodzące od wycofanych wagonów typu Timiș2; po przebudowie zmieniono numery taborowe na nowe z zakresu 100–115.

Oradea[edytuj | edytuj kod]

12 normalnotorowych wagonów typu V58 otrzymało numery 37–43, 55, 57 i 61–63[2].

Sybin[edytuj | edytuj kod]

Do Sybina dostarczono 17 wąskotorowych egzemplarzy; tramwaje otrzymały numery 1–17.

Timișoara[edytuj | edytuj kod]

24 normalnotorowe wagony silnikowe dostarczono do miasta w następującej kolejności:

Rok Wagony
1961 177–180
1963 181–187
1964 188–194
1965 195–197
1966 198–200

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Straßenbahnatlas Rumänien 2004, str. 10
  2. A járműpark története auf www.eminescu.rdsor.ro. [dostęp 2016-03-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Dorin Sarca, Gh. Radulovici: Centenarul tramvaielor din Timișoara, Monografie 1869−1969. Timișoara: 1969.
  • Hans Lehnhart i Claude Jeanmarie: Straßenbahn-Betriebe in Osteuropa II. Villingen: Verlag Eisenbahn, 1977. ISBN 3-856490-32-9.
  • 1869−1994, 125 de ani de circulație cu tramvaiul în Timișoara, Monografie. Timișoara: 1994.
  • A. Günther, S. Tarkhov, C. Blank: Straßenbahnatlas Rumänien 2004. Berlin: Arbeitsgemeinschaft Blickpunkt Straßenbahn e. V., 2004. ISBN 3-926524-23-5.
  • Der Stadtverkehr – zeszyt 11/12-1966 oraz 3/1967

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]