Lotus 58
| |||
| Kategoria | |||
|---|---|---|---|
| Konstruktor | |||
| Projektant | |||
| Dane techniczne | |||
| Nadwozie | |||
| Zawieszenie przednie |
oś De Dion, podwójny drążek reakcyjny, sprężyny nad amortyzatorami | ||
| Zawieszenie tylne |
oś De Dion, podwójny drążek reakcyjny, sprężyny nad amortyzatorami | ||
| Silnik | |||
| Skrzynia biegów | |||
| Historia | |||
| Kierowcy | |||
| Wyścigi |
0 | ||
| Wygrane |
0 | ||
| Pole position |
0 | ||
| Najszybsze okrążenie |
0 | ||
| |||
Lotus 58 – samochód Formuły 1 zaprojektowany przez Colina Chapmana i skonstruowany przez Team Lotus w 1968 roku. Nigdy nie wziął udziału w wyścigu.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Model był oparty na Lotusie 57 i początkowo miał być samochodem przeznaczonym do wyścigów Formuły 2. Został on zaprojektowany pod kątem uzyskania maksymalnej przyczepności. Stąd zastosowano w nim zawieszenie De Dion, które pozwalało na pionowe utrzymanie kół podczas skręcania. Ponadto w samochodzie zastosowano podwójny, czteropedałowy system hamulcowy. Klinowate nadwozie przypominało Lotusa 56, ale model był napędzany czterocylindrowym silnikiem Ford FVA o pojemności 1598 cm³ i mocy 225 KM, który spełniał nowe wymogi Formuły 2.
Samochód miał być testowany przez Jima Clarka na Hockenheimringu, ale Brytyjczyk zginął w wyścigu Formuły 2 na Nürburgringu w dniu, w którym ukończono budowę jedynego egzemplarza modelu. Rozwój Lotusa 58 został zatem przesunięty na koniec 1968 roku, kiedy to Lotus miał zdecydować, które modele wystawić do Formuły Tasman.
Samochód został przetestowany w specyfikacji Formuły Tasman (z silnikiem Ford Cosworth DFW 2.5) na prywatnym torze Lotusa w Hethel przez Grahama Hilla, który określił go jako „OK, ale nie bardzo szybki”.
Model nigdy nie wystartował w Formule 2, Formule Tasman ani Formule 1 (chociaż były takie plany[1]).
Samochód został odrestaurowany w 1998 roku przez inżyniera Hilla i Clarka – Eddiego Dennisa, na zlecenie dwóch entuzjastów.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Mattijs Diepraam, „Uechtel”, Rafael Reyna, Leo Breevoort, Jasper Heymans: Grand Prix cars that never raced (work in progress). forix.autosport.com. [dostęp 2012-12-23]. (ang.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Wouter Melissen: Lotus 58 Cosworth. ultimatecarpage.com. [dostęp 2012-12-23]. (ang.).
- OK, But Not Very Fast – Lotus 58. psychoontyres.co.uk, 2012-08-25. [dostęp 2012-12-23]. (ang.).