Ludwik Matyja
podpułkownik piechoty | |
Data i miejsce urodzenia |
22 listopada 1890 |
---|---|
Data śmierci |
po 1 września 1939 |
Przebieg służby | |
Lata służby |
1912–1939 |
Siły zbrojne | |
Jednostki | |
Stanowiska |
zastępca komendanta ds. gospodarczych |
Główne wojny i bitwy |
I wojna światowa |
Odznaczenia | |
Ludwik Wojciech Matyja[a] (ur. 22 listopada 1890 w Brzeżanach, zm. po 1 września 1939) – podpułkownik piechoty Wojska Polskiego, działacz niepodległościowy.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodził się 22 listopada 1890 w Brzeżanach[3][4]. Przez siedem lat uczył się w wojskowej szkole realnej, a przez kolejne trzy lata kształcił w Terezjańskiej Akademii Wojskowej w Wiener Neustadt[5].
W 1912, po ukończeniu akademii, rozpoczął zawodową służbę wojskową w cesarskiej i królewskiej Armii. Na stopień podporucznika został mianowany ze starszeństwem z 1 września 1912 w korpusie oficerów piechoty i wcielony do Galicyjskiego Pułku Piechoty Nr 56 w Krakowie[6]. W szeregach tego pułku wziął udział w mobilizacji sił zbrojnych Monarchii Austro-Węgierskiej, przeprowadzonej w latach 1912–1913, w związku z wojną na Bałkanach[7], a następnie walczył na frontach I wojny światowej. Na stopień porucznika został mianowany ze starszeństwem z 1 stycznia 1915 w korpusie oficerów piechoty[8][9][10]. W lipcu 1916 dostał się do rosyjskiej niewoli[4].
23 października 1920 został zatwierdzony z dniem 1 kwietnia 1920, jako oficer byłej 5 Dywizji Strzelców Polskich w stopniu kapitana, w piechocie, w grupie oficerów byłej armii austriacko-węgierskiej. Pełnił wówczas służbę w Syberyjskiej Brygadzie Piechoty[11]. 1 czerwca 1921 pełnił służbę w Dowództwie Okręgu Generalnego Pomorze, a jego oddziałem macierzystym był 66 Pułk Piechoty[12]. 3 maja 1922 został zweryfikowany w stopniu kapitana ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 i 163. lokatą w korpusie oficerów piechoty[13]. Od 1923 pełnił służbę w 67 Pułku Piechoty w Brodnicy, początkowo na stanowisku pełniącego obowiązki komendanta kadry batalionu zapasowego w Toruniu[14], a od następnego roku – komendanta składnicy wojennej[15]. 31 marca 1924 został mianowany majorem ze starszeństwem z 1 lipca 1923 i 62. lokatą w korpusie oficerów piechoty[16]. W 1925 został przesunięty na stanowisko dowódcy III batalionu[17], a później na stanowisko kwatermistrza[18]. Z dniem 1 grudnia 1929 został zatwierdzony na stanowisku dowódcy II batalionu, detaszowanego w Toruniu[19]. W czerwcu 1933 został przeniesiony z 67 pp do Korpusu Ochrony Pogranicza[20]. Od września 1934 do października 1937 dowodził Batalionem KOP „Żytyń”. Na stopień podpułkownika został mianowany ze starszeństwem z 19 marca 1937 i 1. lokatą w korpusie oficerów piechoty[21]. W 1939 pełnił służbę w Szkole Podchorążych Piechoty w Komorowie k. Ostrowi Mazowieckiej na stanowisku zastępcy komendanta do spraw gospodarczych[22].
4 lipca 2011 w Monitorze Sądowym i Gospodarczym nr 127 (3740) opublikowano ogłoszenie o wszczęciu postępowania o uznanie za zmarłego Ludwika Matyję, urodzonego 15 listopada 1890 r. w Krakowie lub Brzeżanach, syna Karola Matyi i Marii Matyi z domu Cennerman, ostatnio stale zamieszkałego w Wilnie na ulicy Czystej 19, żonatego, ppłk. Wojsk Polskich - Zastępcy Komendanta Szkoły Podchorążych Piechoty w Komorowie koło Ostrowi Mazowieckiej, zaginionego prawdopodobnie podczas mordu NKWD w maju 1940 w Starobielsku[23].
Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski – 10 listopada 1933 „za zasługi na polu wyszkolenia i administracji wojska”[24][25]
- Krzyż Walecznych[26][27]
- Złoty Krzyż Zasługi – 10 listopada 1928 „w uznaniu zasług położonych w poszczególnych działach pracy dla wojska”[28][29]
- Medal Niepodległości – 27 czerwca 1938 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”[30][b]
- Srebrny Medal Zasługi Wojskowej z mieczami na wstążce Krzyża Zasługi Wojskowej[33]
- Brązowy Medal Zasługi Wojskowej z mieczami na wstążce Krzyża Zasługi Wojskowej[33]
- Krzyż Pamiątkowy Mobilizacji 1912–1913[34]
Uwagi[edytuj | edytuj kod]
- ↑ 26 stycznia 1934 ogłoszono sprostowanie daty urodzenia i imion mjr. Ludwika Matyi z „Ludwik ur. 16 listopada 1890” na „Ludwik Wojciech ur. 22 listopada 1890”[1][2].
- ↑ W Kartotece personalno-odznaczeniowej przechowywanej w Centralnym Archiwum Wojskowym znajdują się fiszki, z których wynika, że Medal Niepodległości nadany został Ludwikowi Matyi ur. 18 listopada 1890 w Brzeżanach, zamieszkałemu w Żytyniu, gmina Aleksandria, powiat rówieński na wniosek komisji 21 z dnia 7 listopada 1936. Na fiszkach brak adnotacji o wysłaniu zawiadomienia o nadaniu medalu oraz brak adnotacji o wysłaniu zainteresowanemu odznaczenia z dyplomem[31][32].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 2 z 26 stycznia 1934 roku, s. 24.
- ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 15.
- ↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2023-01-29]..
- ↑ a b Kolekcja ↓, s. 173.
- ↑ Kolekcja ↓, s. 165, 168, 173.
- ↑ Schematismus 1913 ↓, s. 382, 615.
- ↑ Schematismus 1914 ↓, s. 490.
- ↑ Ranglisten 1916 ↓, s. 96, 378.
- ↑ Ranglisten 1917 ↓, s. 100, 498.
- ↑ Ranglisten 1918 ↓, s. 142, 638.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 41 z 27 października 1920 roku, s. 1086.
- ↑ Spis oficerów 1921 ↓, s. 191, 764.
- ↑ Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 39, tu podano, że jego oddziałem macierzystym był wówczas 16 Pułk Piechoty..
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 317, 405.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 282, 349.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 32 z 2 kwietnia 1924 roku, s. 169.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 55 z 22 maja 1925 roku, s. 275.
- ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 81, 172.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 18 czerwca 1930 roku, s. 202.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 8 z 28 czerwca 1933 roku, s. 143.
- ↑ Rybka i Stepan 2021 ↓, s. 419.
- ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 455.
- ↑ Monitor Sądowy i Gospodarczy 127/2011 (3740), poz. 8663. Ministerstwo Sprawiedliwości. [dostęp 2023-01-30]..
- ↑ M.P. z 1933 r. nr 259, poz. 277.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 13 z 11 listopada 1933, s. 281.
- ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 25.
- ↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2023-01-30]..
- ↑ M.P. z 1928 r. nr 260, po. 634.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 15 z 11 listopada 1928, s. 407.
- ↑ M.P. z 1938 r. nr 177, poz. 323, jako Matyja Ludwik.
- ↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2023-01-30]..
- ↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2023-01-30]..
- ↑ a b Ranglisten 1918 ↓, s. 638.
- ↑ Schematismus 1914 ↓.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Kazimierz Rumsza. [w:] Kolekcja Generałów i Osobistości, sygn. I.480.517 [on-line]. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2023-01-19].
- Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1913. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1912. (niem.).
- Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1914. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, luty 1914. (niem.).
- Ranglisten des kaiserlichen und königlichen Heeres 1916. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, 1916. (niem.).
- Ranglisten des kaiserlichen und königlichen Heeres 1917. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, 1917. (niem.).
- Ranglisten des kaiserlichen und königlichen Heeres 1918. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, 1918. (niem.).
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2020-03-31].
- Spis oficerów służących czynnie w dniu 1.6.1921 r.. Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1921.
- Lista starszeństwa oficerów zawodowych. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1922.
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
- Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
- Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. Kraków: Fundacja CDCN, 2006. ISBN 978-83-7188-899-1.
- Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Awanse oficerskie w Wojsku Polskim 1935–1939. Wyd. 2 poszerzone. Warszawa: Wydawnictwo Tetragon Sp. z o.o., 2021. ISBN 978-83-66687-09-7.
- Dowódcy batalionu KOP „Żytyń”
- Kwatermistrzowie 67 Pułku Piechoty (II RP)
- Ludzie urodzeni w Brzeżanach
- Odznaczeni Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (II Rzeczpospolita)
- Odznaczeni Krzyżem Walecznych (II Rzeczpospolita)
- Odznaczeni Medalem Niepodległości
- Odznaczeni Złotym Krzyżem Zasługi (II Rzeczpospolita)
- Podpułkownicy piechoty II Rzeczypospolitej
- Polacy – oficerowie armii austro-węgierskiej
- Polacy – żołnierze Cesarskiej i Królewskiej Armii w I wojnie światowej
- Polacy odznaczeni Krzyżem Pamiątkowym Mobilizacji 1912–1913
- Polacy odznaczeni Medalem Zasługi Wojskowej Signum Laudis
- Uczestnicy kampanii wrześniowej (strona polska)
- Uczestnicy wojny polsko-bolszewickiej (strona polska)
- Urodzeni w 1890
- Zmarli w XX wieku
- Żołnierze 5. Dywizji Strzelców Polskich na Syberii