Luigi Beccali

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Luigi Beccali
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

19 listopada 1907
Mediolan

Data i miejsce śmierci

29 sierpnia 1990
Rapallo

Wzrost

169 cm

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Włochy
Igrzyska olimpijskie
złoto Los Angeles 1932 lekkoatletyka
(bieg na 1500 m)
brąz Berlin 1936 lekkoatletyka
(bieg na 1500 m)
Mistrzostwa Europy
złoto Turyn 1934 bieg na 1500 m
brąz Paryż 1938 bieg na 1500 m

Luigi Beccali (ur. 19 listopada 1907 w Mediolanie, zm. 29 sierpnia 1990 w Rapallo[1]) – włoski lekkoatleta średniodystansowiec, mistrz olimpijski.

Kariera sportowa[edytuj | edytuj kod]

Początkowo wahał się między uprawianiem kolarstwa i lekkiej atletyki, ale za namową swego trenera wybrał tę drugą dyscyplinę.

Startował w biegu na 1500 metrów na igrzyskach olimpijskich w 1928 w Amsterdamie, ale nie wszedł do finału. Natomiast na igrzyskach olimpijskich w 1932 w Los Angeles zdobył złoty medal na tym dystansie, wyprzedzając Brytyjczyka Jerry’ego Cornesa i Kanadyjczyka Phila Edwardsa oraz ustanawiając rekord olimpijski wynikiem 3:51,2[1]. Na podium jako pierwszy sportowiec wzniósł rękę w faszystowskim pozdrowieniu.

9 września 1933 w Turynie wyrównał należący do Julesa Ladoumègue’a rekord świata w biegu na 1500 metrów czasem 3:49,2, a 17 września tego roku w Mediolanie poprawiał ten rekord uzyskując czas 3:49,0; ustanowił także rekord świata na 1000 jardów czasem 2:10,0 (4 listopada 1933 w Mediolanie)[2]. Zdobył złoty medal w biegu na 1500 metrów na mistrzostwach Europy w 1934 w Turynie, przed Miklósem Szabó i Rogerem Normandem z Francji[3]. Na igrzyskach olimpijskich w 1936 w Berlinie zdobył brązowy medal na tym dystansie (za Nowozelandczykiem Jackiem Lovelockiem i Amerykaninem Glennem Cunninghamem)[1], podobnie jak na mistrzostwach Europy w 1938 w Paryżu, za Brytyjczykiem Sydneyem Woodersonem i Belgiem Josephem Mostertem[4].

Był mistrzem Włoch w biegu na 1500 metrów w latach 1928–1931, 1934-1936 i 1938, w biegu na 800 metrów w 1931, w biegu na 5000 metrów w 1935, w sztafecie 4 × 800 metrów w 1931, w sztafecie 4 × 1500 metrów w 1932, 1935 i 1936 oraz w sztafecie olimpijskiej w 1932[5]. Siedmiokrotnie poprawiał rekord Włoch w biegu na 1500 metrów do wspomnianego wyżej wyniku 3:49,0 z 1933 (który przetrwał jako rekord Włoch do 1956). Był również rekordzistą swego kraju w biegu na 800 metrów z czasem 1:50,6, uzyskanym 24 września 1933 we Florencji[6].

Po zakończeniu kariery sportowej wyemigrował do Stanów Zjednoczonych. Zmarł w Daytona Beach na Florydzie[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d Luigi Beccali [online], olympedia.org [dostęp 2023-06-20] (ang.).
  2. Progression of IAAF World Records. 2015 Edition [online], IAAF, s. 63–64, 226 [dostęp 2021-01-30] (ang.).
  3. Berlin 2018 Leichtathletik – EM Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 485 [dostęp 2021-01-30] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-14] (ang.).
  4. Berlin 2018 Leichtathletik – EM Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 488 [dostęp 2021-01-30] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-14] (ang.).
  5. Campionati "assoluti" – uomini. Tutti i campioni italiani – 1906-2020 [online], sportolimpico.it, s. 4 [dostęp 2021-01-30] (wł.).
  6. Janusz Waśko, John Brant, Györgyi Csiki, Andrzej Socha: Golden Century of IAAF Records. National Records Evolution 1912-2012. Zamość: 2013, s. 37 i 44. ISBN 978-83-62033-30-0. (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]