Lukov (powiat Bardejów)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Lukov
Ilustracja
Zabytkowa cerkiew greckokatolicka w Lukovie
Państwo

 Słowacja

Kraj

 preszowski

Powiat

Bardejów

Starosta

Jozefína Kramárová[1]

Powierzchnia

28,58[2] km²

Wysokość

421[3] m n.p.m.

Populacja (2023)
• liczba ludności
• gęstość


649[4]
22,64[5] os./km²

Nr kierunkowy

+421 54[3]

Kod pocztowy

086 05[3]

Tablice rejestracyjne

BJ

Położenie na mapie kraju preszowskiego
Mapa konturowa kraju preszowskiego, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Lukov”
Położenie na mapie Słowacji
Mapa konturowa Słowacji, u góry po prawej znajduje się punkt z opisem „Lukov”
Ziemia49°17′36″N 21°04′49″E/49,293333 21,080278
Strona internetowa

Lukov (powiat Bardejów) – wieś (obec) w powiecie Bardejów w kraju preszowskim na Słowacji, w historycznym regionie Szarysz. Powierzchnia 28,586 km². Ludność 586 mieszkańców (spis ludności z 21.05.2011).

Położenie[edytuj | edytuj kod]

Lukov leży w północnej części Gór Czerchowskich, w dolinie źródłowego toku Topli. Leży ok. 2 km na południe od drogi nr 77 Stara LubowlaBardejów.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Wzmiankowana już w XIII w., kiedy należała do feudalnego państwa Nový hrad. W XVIII w. folwark i okoliczne lasy należały do rodziny Aspremontów, a w XIX w. do hrabiów Anhaltów. Od 1771 r. we wsi funkcjonowała wytwórnia potażu, a w latach 1860-1872 papiernia. Mieszkańcy trudnili się hodowlą owiec, pracą w lesie, wypalaniem węgla drzewnego, produkcją gontów. W 1828 r. we wsi było 112 domów z 870 mieszkańcami. Od połowy XIX w. rozpoczęła się emigracja zarobkowa, najpierw na Węgry, później do Ameryki.

Jeszcze w 1943 r. do Lukova włączona została niewielka wioska Venécia, leżąca na zachodnim brzegu Topli. Wspominana ona była w 1410 r. jako opuszczona wieś, jednak już w 1427 r. miała znów 7 gospodarstw. Należała do feudalnego „państwa” Malcov we władaniu Kapych, Pulských, a w XIX w. Anhaltów. W 1828 r. było tu 41 domów z 336 mieszkańcami. Oryginalna nazwa Venécia pochodzi prawdopodobnie stąd, że działającą tu przez pewien czas hutę szkła mieli założyć majstrowie szklarscy z wyspy Murano w Wenecji. Inna wersja pochodzenia nazwy nawiązuje do wielkiego moru bydlęcego, który srożył się w tych okolicach pod koniec XVII w. i doprowadził do emigracji części mieszkańców Lukova. Wzdłuż rzeki Topli został wówczas utworzony kordon sanitarny strzeżony przez wojsko: mieszkańcy zachodniego brzegu rzeki mieli się czuć za wodą jak w Wenecji.

Zabytki[edytuj | edytuj kod]

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Zoznam zvolených starostov a primátorov podľa obcí, miest a mestských častí. Štatistický úrad Slovenskej republiky, 2014. [dostęp 2017-10-27]. (słow.).
  2. Statistical Office of the Slovak Republic (www.statistics.sk): Hustota obyvateľstva - obce. www.statistics.sk. [dostęp 2024-03-28]. Ustawienia: om7014rr_obc: 28,58S_SK, om7014rr_ukaz: Rozloha (Štvorcový meter).
  3. a b c Statistical Office of the Slovak Republic: Základná charakteristika. 2015-04-17. [dostęp 2022-03-31]. (słow.).
  4. Statistical Office of the Slovak Republic (www.statistics.sk): Počet obyvateľov podľa pohlavia - obce (ročne). www.statistics.sk. [dostęp 2024-03-28]. Ustawienia: om7101rr_obc: AREAS_SK.
  5. Statistical Office of the Slovak Republic (www.statistics.sk): Hustota obyvateľstva - obce. www.statistics.sk. [dostęp 2024-03-28]. Ustawienia: om7014rr_obc: AREAS_SK.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Barański Mirosław J.: Dookoła końca świata, w: „Gazeta Górska” R. XX, nr 1 (77), zima 2012. Wyd. Centralny Ośrodek Turystyki Górskiej PTTK w Krakowie, s. 44-46;
  • Kordováner Juraj, Cihovičová Eva, Šír Zdeněk (red.): Čergov. Turistická mapa. 1:50.000, 2. vydanie, VKÚ a.s., Harmanec 2002, ISBN 80-8042-233-8;