Luksemburg na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1912

To jest dobry artykuł
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Luksemburg na letnich igrzyskach olimpijskich
Luksemburg
Kod MKOl

LUX

Letnie Igrzyska Olimpijskie 1912
Sztokholm
Chorąży

Jean-Pierre Thommes

Liczba zawodników

21 w 6 konkurencjach w 2 dyscyplinach

Medale
Pozycja: -.
Złoto
0
Srebro
0
Brąz
0
Razem
0

Reprezentacja Luksemburga na V Letnich Igrzyskach Olimpijskich w Sztokholmie liczyła 21 sportowców, wyłącznie mężczyzn. Reprezentacja ta miała przedstawicieli w dwóch, spośród 16 rozgrywanych dyscyplin − gimnastyce i lekkoatletyce[1]. Chorążym reprezentacji był Jean-Pierre Thommes, dla którego był to jedyny występ na igrzyskach[2]. Najmłodszym reprezentantem kraju był 19-letni gimnastyk Maurice Palgen, a najstarszym 41-letni Michel Hemmerling, także gimnastyk. Luksemburczycy nie zdobyli na tych igrzyskach żadnych medali. Najlepszy wynik uzyskała drużyna gimnastyków w wieloboju drużynowym – wywalczyła czwarte miejsce[1].

Tło startu[edytuj | edytuj kod]

Narodowy Komitet Olimpijski Luksemburga powstał w 1912 roku i w tym samym roku został zatwierdzony przez Międzynarodowy Komitet Olimpijski[3].

Start reprezentacji Luksemburga na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1912 był jej pierwszym oficjalnym występem. W 1900 roku, podczas igrzysk w Paryżu, Michel Théato zdobył złoto w maratonie, lecz medal zaliczany jest do dorobku francuskiego[4][5].

Statystyki według dyscyplin[edytuj | edytuj kod]

Spośród szesnastu dyscyplin sportowych, które Międzynarodowy Komitet Olimpijski włączył do kalendarza igrzysk, reprezentacja Luksemburga wzięła udział w dwóch. Najliczniejszą reprezentację Narodowy Komitet Olimpijski tegoż kraju wystawił w gimnastyce, w której Luksemburg był reprezentowany przez dziewiętnastu zawodników[1].

Lp Sport Mężczyźni Kobiety Łącznie
1 Gimnastyka 19 - 19
2 Lekkoatletyka 2 - 2

Gimnastyka[edytuj | edytuj kod]

W gimnastyce Luksemburg reprezentowało 19 zawodników. Wszyscy zadebiutowali 10 lipca. Sześciu zawodników wystąpiło w trzech konkurencjach, dziesięciu zawodników – w dwóch, a trzech tylko w jednej konkurencji.

Pierwszą konkurencją gimnastyczną, w której brali udział reprezentanci Luksemburga był wielobój w systemie wolnym, rozgrywany 10 lipca. Był on, po wieloboju w systemie szwedzkim, drugą konkurencją gimnastyczną na tych igrzyskach. Każda z reprezentacji mogła wystawić skład liczący od 16 do 40 osób, co poskutkowało tym, że wszyscy gimnastycy z reprezentacji Luksemburga wzięli udział w zawodach. Konkurencję oceniało pięciu sędziów przyznając punkty od 0 do 25. Najwyższą notę Luksemburg otrzymał od sędziego duńskiego Clod-Hansena – 20 punktów, a najniższą od sędziego niemieckiego Wagnera Hohenlobbese – 12 punktów, czego skutkiem było wyprzedzenie w klasyfikacji przez ekipę niemiecką i spadek na ostatnie, piąte miejsce z wynikiem 16,30 punktów. Rywalizację wygrała ekipa norweska[6].

Następnego dnia, 11 lipca, rozegrano trzecią i ostatnią gimnastyczną konkurencję drużynową, tj. wielobój w systemie standardowym. Ekipa luksemburska licząca 16 osób rozpoczęła pokaz ćwiczeń jako pierwsza i zakończyła rywalizację ze średnią punktów 35,95. Po raz kolejny największą liczbę punktów ekipa otrzymała od sędziego duńskiego Clod-Hansena. Przyznał on notę 50,5 punktu na 58 możliwych. Najniższą notę przyznał sędzia brytyjski Syson – 22 punkty. Ostatecznie Luksemburg zajął czwarte miejsce na pięć możliwych. Konkurencję wygrała ekipa włoska[7].

12 lipca rozegrano ostatnią konkurencję w gimnastyce, czyli wielobój indywidualny. Każda z reprezentacji mogła wystawić maksymalnie sześciu zawodników. Na wielobój składały się ćwiczenia na drążku, poręczach, kółkach i koniu z łękami. Wśród Luksemburczyków biorących udział w tej konkurencji był mistrz świata w ćwiczeniach na poręczach z Antwerpii z 1903 roku, François Hentges. Najwyższą pozycję w ekipie wywalczył Antoine Wehrer. Zdobył on 117,25 punktu i uplasował się na 15. miejscu. Osiągnął także najlepsze w ekipie wyniki w ćwiczeniach na drążku (26,50 punktu – 18. miejsce) oraz na poręczach (33 punkty – 12. miejsce). W ćwiczeniach na kółkach najlepszym z Luksemburczyków okazał się Nicolas Kanivé, zdobywając 14. miejsce z dorobkiem 29,50 punktu. W klasyfikacji ogólnej uplasował się na 20. miejscu zdobywając 111,50 punktu. W ćwiczeniach na koniu z łękami najlepszym Luksemburczykiem okazał się Pierre Hentges, zdobywając 30,75 punktu i 13. miejsce w tej konkurencji. W klasyfikacji ogólnej uplasował się na 18. miejscu z dorobkiem 115,50 punktu. Pozostali zawodnicy zakończyli rywalizacje na następujących miejscach: Jean-Pierre Thommes na 22. miejscu (110,75 punktu), François Hentges na 23. (110,50 punktu), a Emile Lanners na 24. miejscu (109,75 punktu). Rywalizację wygrał Włoch, Alberto Braglia, który obronił tytuł wywalczony cztery lata wcześniej[8].

Występy indywidualne

Konkurencja Zawodnik Drążek Poręcze Kółka Koń z łękami Klas. końcowa
Punkty Miejsce Punkty Miejsce Punkty Miejsce Punkty Miejsce Punkty Miejsce
Wielobój[8] Antoine Wehrer 26,50 18.[9] 33,00 12.[10] 28,75 16.[11] 29,00 19.[12] 117,25 15.[8]
Pierre Hentges 26,00 22.[9] 29,50 25.[10] 29,25 15.[11] 30,75 13.[12] 115,50 18.[8]
Nicolas Kanivé 22,25 36.[9] 31,25 19.[10] 29,50 14.[11] 28,50 21.[12] 111,50 20.[8]
Jean-Pierre Thommes 22,75 35.[9] 32,00 16.[10] 27,50 24.[11] 28,50 21.[12] 110,75 22.[8]
François Hentges 20,75 38.[9] 32,50 14.[10] 27,00 25.[11] 30,25 17.[12] 110,50 23.[8]
Emile Lanners 25,00 27.[9] 29,00 28.[10] 27,00 25.[11] 28,25 20.[12] 109,75 24.[8]

Występy Drużynowe

Konkurencja Zawodnicy Punkty Miejsce
Wielobój w systemie standardowym[7] Nicolas Adam
Charles Behm
André Bordang
Michel Hemmerling
François Hentges
Pierre Hentges
Jean-Baptiste Horn
Nicolas Kanivé
Nicolas Kummer
Marcel Langsam
Emile Lanners
Jean-Pierre Thommes
François Wagner
Antoine Wehrer
Ferdinand Wirtz
Joseph Zuang
35,95 4.[7]
Wielobój w systemie wolnym[6] Nicolas Adam
Charles Behm
André Bordang
Michel Hemmerling
Maurice Palgen
François Hentges
Pierre Hentges
Jean-Baptiste Horn
Nicolas Kanivé
Émile Knepper
Nicolas Kummer
Marcel Langsam
Emile Lanners
Jean-Pierre Thommes
Jean-Pierre Frantzen
François Wagner
Antoine Wehrer
Ferdinand Wirtz
Joseph Zuang
16,30 5.[6]

Lekkoatletyka[edytuj | edytuj kod]

W konkurencjach lekkoatletycznych startowało dwóch luksemburskich zawodników. Jeden z nich startował w dwóch konkurencjach.

10 lipca, jako pierwszy z reprezentantów Luksemburga, wystartował Marcel Pelletier. W konkurencji pchnięcia kulą startował w grupie eliminacyjnej B. Uzyskał tam piąty wynik równy 11,04 m. W klasyfikacji ogólnej zajął 17. miejsce. Zawody wygrał Amerykanin Patrick McDonald[13].

Dwa dni później, 12 lipca, Pelletier wystartował w swojej drugiej konkurencji – w rzucie dyskiem. Startował w grupie eliminacyjnej D, gdzie zajął z wynikiem 33,73 m ostatnie, szóste miejsce. W klasyfikacji ogólnej zajął 31. miejsce. Najlepszy w tej konkurencji był Fin, Armas Taipale[14].

Tego samego dnia wystartował drugi z Luksemburczyków, Paul Fournelle. Startował on w grupie eliminacyjnej B skoku w dal, gdzie nie zaliczył żadnej z trzech prób i zajął ostatnie miejsce zarówno w swojej grupie, jak i w zestawieniu końcowym wszystkich zawodników. Konkurencję wygrał Amerykanin Albert Gutterson[15].

Konkurencja Zawodnik Eliminacje Finał Klas. końcowa
Próba I Próba II Próba III Próba I Próba II Próba III
Skok w dal[15] Paul Fournelle X[16] X[16] X[16] NQ 30.[15]
Pchnięcie kulą[13] Marcel Pelletier 10,68[17] 11,04[17] X[17] NQ 17.[13]
Rzut dyskiem[14] Marcel Pelletier 33,73[17] X[17] X[17] NQ 31.[14]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Luxembourg at the 1912 Stockholm Summer Games. sports-reference.com. [dostęp 2012-08-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-03-04)]. (ang.).
  2. Jean Pierre Thommes. sports-reference.com. [dostęp 2012-08-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-02-01)]. (ang.).
  3. Luxembourg. olympic.org. [dostęp 2012-09-07]. (ang.).
  4. Luxembourg. sports-reference.com. [dostęp 2012-08-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-02-20)]. (ang.).
  5. Luxembourg at the 1900 Paris Summer Games. sports-reference.com. [dostęp 2012-08-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-03-04)]. (ang.).
  6. a b c Gymnastics at the 1912 Stockholm Summer Games: Men's Team All-Around, Free System. sports-reference.com. [dostęp 2012-08-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-09-17)]. (ang.).
  7. a b c Gymnastics at the 1912 Stockholm Summer Games: Men's Team All-Around. sports-reference.com. [dostęp 2012-08-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-08-19)]. (ang.).
  8. a b c d e f g h Gymnastics at the 1912 Stockholm Summer Games: Men's Individual All-Around. sports-reference.com. [dostęp 2012-08-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-02-01)]. (ang.).
  9. a b c d e f Gymnastics at the 1912 Stockholm Summer Games:Men's Individual All-Around Horizontal Bar. sports-reference.com. [dostęp 2012-08-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-02-01)]. (ang.).
  10. a b c d e f Gymnastics at the 1912 Stockholm Summer Games: Men's Individual All-Around Parallel Bars. sports-reference.com. [dostęp 2012-08-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-02-01)]. (ang.).
  11. a b c d e f Gymnastics at the 1912 Stockholm Summer Games: Men's Individual All-Around Rings. sports-reference.com. [dostęp 2012-08-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-02-01)]. (ang.).
  12. a b c d e f Gymnastics at the 1912 Stockholm Summer Games: Men's Individual All-Around Pommelled Horse. sports-reference.com. [dostęp 2012-08-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-02-01)]. (ang.).
  13. a b c Athletics at the 1912 Stockholm Summer Games: Men's Shot Put. sports-reference.com. [dostęp 2012-08-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-08-24)]. (ang.).
  14. a b c Athletics at the 1912 Stockholm Summer Games: Men's Discus Throw. sports-reference.com. [dostęp 2012-08-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-12-05)]. (ang.).
  15. a b c Athletics at the 1912 Stockholm Summer Games: Men's Long Jump. sports-reference.com. [dostęp 2012-08-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-06-11)]. (ang.).
  16. a b c Paul Fournelle. sports-reference.com. [dostęp 2012-08-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-11-12)]. (ang.).
  17. a b c d e f Marcel Pelletier. sports-reference.com. [dostęp 2012-08-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-11-12)]. (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]