Lutz Eigendorf

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Lutz Eigendorf
Ilustracja
Lutz Eigendorf (L) w barwach Dynama (1975)
Data i miejsce urodzenia

16 lipca 1956
Brandenburg an der Havel

Data i miejsce śmierci

7 marca 1983
Brunszwik

Wzrost

182 cm

Pozycja

pomocnik

Kariera juniorska
Lata Klub
Motor Süd Brandenburg
1970–1974 BFC Dynamo
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1974–1979 BFC Dynamo 100 (7)
1980–1982 1. FC Kaiserslautern 53 (7)
1982–1983 Eintracht Brunszwik 8 (2)
W sumie: 161 (16)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1973–1974  NRD U-18 11 (0)
1974–1978  NRD U-21 24 (4)
1978–1979  NRD 6 (3)
W sumie: 41 (7)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
1979–1980 1. FC Kaiserslautern (juniorzy)
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Lutz Eigendorf (ur. 16 lipca 1956 w Brandenburgu, zm. 7 marca 1983 w Brunszwiku) – niemiecki piłkarz (NRD) występujący na pozycji pomocnika, reprezentant kraju, piłkarz uchodzący za jeden z największych talentów w historii NRD-owskiej piłki nożnej.

Kariera piłkarska[edytuj | edytuj kod]

Lutz Eigendorf karierę piłkarską rozpoczął w juniorskim zespole Motor Süd Brandenburg. W 1970 roku przeniósł się do juniorskiego zespołu Dynama Berlin, z którym w 1974 roku podpisał profesjonalny kontrakt. W sezonie 1978/1979 zdobył z klubem mistrzostwo NRD. W 1980 roku po rocznym zawieszeniu przeszedł do występującej w Bundeslidze 1. FC Kaiserslautern, z którym w sezonie 1980/1981 dotarł do finału Pucharu Niemiec a w sezonie 1981/1982 dotarł do półfinału Pucharu UEFA. W 1982 roku przeszedł do Eintrachtu Brunszwik, który okazał się ostatnim klubem w życiu Eigendorfa. Lutz Eigendorf łącznie w rozegrał 161 meczów ligowych i strzelił w nich 16 bramek.

Kariera reprezentacyjna[edytuj | edytuj kod]

Lutz Eigendorf w reprezentacji NRD zadebiutował 30 sierpnia 1978 roku na Steigerwaldstadion w Erfurcie w zremisowanym 2:2 meczu towarzyskim z reprezentacją Bułgarii, w którym również strzelił swoje dwa pierwsze gole w reprezentacji. Ostatniego gola w reprezentacji NRD strzelił 6 września 1978 roku w wygranym 2:1 meczu z reprezentacją Czechosłowacji rozegranym na Bruno-Plache-Stadion w Lipsku. Ostatni mecz w reprezentacji NRD rozegrał 11 lutego 1979 roku w Bagdadzie w przegranym 1:2 meczu towarzyskim z reprezentacją Iraku. Lutz Eigendorf łącznie w reprezentacji NRD rozegrał 6 meczów i strzelił 3 gole.

Mecze w reprezentacji[edytuj | edytuj kod]

L.p. Data Miasto Przeciwnik Gol Wynik Rozgrywki
1. 30.08.1978 Erfurt  Bułgaria Gol Gol 2:2 Towarzyski
2. 06.09.1978 Lipsk  Czechosłowacja Gol 2:1 Towarzyski
3. 04.10.1978 Halle  Islandia 3:1 El. Euro 1980
4. 15.11.1978 Rotterdam  Holandia 0:3 El. Euro 1980
5. 09.02.1979 Bagdad  Irak 1:1 Towarzyski
6. 11.02.1979 Bagdad  Irak 1:2 Towarzyski

[1]

Sukcesy[edytuj | edytuj kod]

Dynamo Berlin[edytuj | edytuj kod]

FC Kaiserslautern[edytuj | edytuj kod]

Ucieczka na Zachód[edytuj | edytuj kod]

20 marca 1979 roku, po meczu towarzyskim pomiędzy Dynamem Berlin i 1. FC Kaiserslautern, zespół Dynama Berlin zatrzymał się w Gießen w drodze powrotnej do Berlina. Eigendorfowi udało się odłączyć od reszty zespołu, wskoczył do taksówki i uciekł z powrotem do Kaiserslautern, chcąc grać dla 1. FC Kaiserslautern. Jednak z powodu zdrady Dynama Berlin został przez UEFA zawieszony w prawach zawodnika na rok i przez ten czas pracował jako trener młodzieży 1. FC Kaiserslautern.

To nie był pierwszy przypadek, kiedy wschodnioniemiecki sportowiec uciekł z kraju, lecz ten był szczególnie dotkliwy. Klub Eigendorfa Dynamo Berlin był pod patronatem Stasi – tajnej policji państwowej w NRD, a także cieszył się osobistą sympatią szefa organizacji, Ericha Mielke. Zapewniał on, że w skład klubu wchodzili najlepsi zawodnicy w kraju, jak również stosował manipulację wynikami na rzecz Dynama Berlin. Po ucieczce Lutz Eigendorf publicznie skrytykował władze NRD w zachodnich mediach.

Jego żona Gabriele pozostała w Berlinie z córką i zostały one umieszczone pod stałym nadzorem policji. Prawnicy pracujący dla Stasi szybko zorganizowali rozwód małżeństwa Eigendorfów i Gabriele ponownie wyszła za mąż. Jej nowy mąż w końcu ujawnił jako Lothario – agent policji państwowej, którego zadaniem było szpiegowanie żony Eigendorfa podczas ich romansu.

Śmierć[edytuj | edytuj kod]

W 1982 roku Lutz Eigendorf, będący pod stałą kontrolą Stasi, która zatrudniała wielu zachodnich Niemców jako informatorów, przeszedł do Eintrachtu Brunszwik. 5 marca 1983 roku Eigendorf został ciężko ranny w wypadku drogowym – jego Alfa Romeo Alfetta GTV zderzyła się z drzewem[2]. Prawdopodobnie Eigendorfa oślepiła ciężarówka włączając reflektory. Po dwóch dniach 7 marca 1983 roku Lutz Eigendorf zmarł w szpitalu w Brunszwiku. Sekcja zwłok wykazała wysoki poziom alkoholu we krwi, mimo zeznań ludzi, według których Eigendorf spotkał się tego wieczoru ze znajomymi w pubie Cockpit w Brunszwiku i wypił niewielką ilość piwa.

Ujawnione morderstwo[edytuj | edytuj kod]

Po zjednoczeniu Niemiec w 1990 roku i otwarciu akt Służby Bezpieczeństwa byłej NRD okazało się, że wypadek drogowy z udziałem Eigendorfa był zamachem na jego życie zaaranżowanym przez Stasi, co było od dawna podejrzewane. Sprawozdanie podsumowujące tamte wydarzenia zostało upublicznione w niemieckiej telewizji w dniu 22 marca 2000 roku. Podsumowywało ono szczegółowe dochodzenie Heriberta Schwana w filmie dokumentalnym „Tod dem Verräter” („Śmierć zdrajcy”).10 lutego 2010 roku były szpieg NRD ujawnił, że Stasi poleciło mu zabić Eigendorfa, czego jednak nie uczynił[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]