MT Exxon Valdez

Exxon Valdez
Następne nazwy	• Exxon Valdez (1986–1990),; • Exxon Mediterranean (1990–1993),; • Sea River Mediterranean (1993–2005),; • S/R Mediterranean (1993–2005),; • Mediterranean (2005–2008),; • Dong Fang Ocean (2008–2011),; • Oriental Nicety (2011–2012)
Numer IMO	8414520
Znak wywoławczy	9LY2503
Armator	• Exxon (1986–1989),; • SeaRiver Maritime (1989–2008),; • Hong Kong Bloom Shipping Ltd. (2008–2012),; • Priya Blue Industries (2012, zezłomowany)
	Dane podstawowe
Typ	zbiornikowiec
	Historia
Stocznia	San Diego
Data budowy	29 lipca 1985 – 1986
Data wodowania	1986
Data oddania do eksploatacji	14 października 1986
Data wycofania ze służby	21 marca 2012
	Dane techniczne
Nośność (DWT)	ok. 211 500
Długość całkowita (L)	300 m
Szerokość (B)	50 m
	Napęd mechaniczny
Moc silnika	31650 KM przy 79 rpm
Liczba śrub napędowych	1
Prędkość maks.	16,25 w.

MT Exxon Valdez (później: MT „SeaRiver Mediterranean”, „Dong Fang Ocean” i „Oriental Nicety”) – tankowiec (od 2008 roku masowiec) należący do amerykańskiego koncernu Exxon. Statek zbudowany został w stoczni w San Diego w 1986. Miał 300 m długości, 50 m szerokości, ok. 211 500 ton nośności, co odpowiada ładunkowi ok. 1,48 mln baryłek ropy naftowej. Od początku przeznaczony był do transportu ropy z terminalu w Valdez na Alasce do pozostałych kontynentalnych stanów USA.

MT Exxon Valdez 24 marca 1989 spowodował katastrofę ekologiczną u wybrzeży Alaski. Po wejściu na skały w Zatoce Księcia Williama do wód zatoki dostało się od 11 do 35 milionów galonów (od ok. 34 do 115 tys. ton) surowej ropy naftowej, w wyniku czego skażonych zostało ok. 1900 km linii brzegowej Alaski oraz zginęło około 5 tysięcy wydr morskich i 250 tysięcy mew. Po katastrofie statek odholowano do San Diego i wyremontowano (wymieniono poszycie kadłuba i elementy konstrukcyjne ważące łącznie ok. 1600 ton). Nowy właściciel zmienił nazwę jednostki na MT „SeaRiver Mediterranean”.

W 2008 roku jego nowym właścicielem został koncern Hong Kong Bloom Shipping Ltd. W tym samym roku został wyremontowany i przerobiony na masowiec, zmieniono też nazwę jednostki na „Dong Fang Ocean”.

W 2011 roku statek ponownie przechrzczono, tym razem na „Oriental Nicety”, a na początku 2012 roku sprzedano za 16 milionów USD przedsiębiorstwu Priya Blue Industries^[2], indyjskiemu przedsiębiorstwu specjalizującemu się w rozbiórce statków. Aktywiści ekologiczni oprotestowali decyzję o złomowaniu statku, ze względu na to, że (ich zdaniem) do budowy użyto wysoce trujących i niebezpiecznych polichlorowanych bifenyli i azbestu. Tym bardziej, że ówczesny właściciel statku zasłynął w 2006 roku z demontażu innej jednostki, zawierającej trujące substancje^[2]. Po dwóch miesiącach (w trakcie których wartość statku spadła o 10 milionów USD w wyniku znacznie zmniejszonej koniunktury na stal i konieczności wypłacania wynagrodzeń pracownikom), sąd indyjski uznał te zarzuty za bezpodstawne i wydał wyrok na korzyść Priya Blue Industries, zezwalając na demontaż i złomowanie statku.