Maja (mitologia grecka)
| nimfa (jedna z Plejad) | |
 Hermes ze swoją matką Mają, malowidło na attyckiej amforze czerwonofigurowej, ok. 500 p.n.e., Staatliche Antikensammlungen, Monachium | |
| Występowanie | |
|---|---|
| Rodzina | |
| Ojciec | |
| Matka | |
| Rodzeństwo | |
| Dzieci | |
_-_Lost_Pleiad_(1884).jpg)
Maja (gr. Μαῖα Maia, łac. Maea, Maia) – w mitologii greckiej nimfa góry Kyllene w Arkadii, najstarsza z siedmiu Plejad[1][2].
Uchodziła za córkę tytana Atlasa i Okeanidy Plejone (lub Okeanidy Ajtry; według jednego przekazu Sterope)[1][3]. Była siostrą Alkione, Elektry, Kelajno, Merope, Sterope, Tajgete, a także Hiad i Hyasa[4][5].
Ze swoim kochankiem, bogiem Zeusem, miała syna Hermesa, boskiego posłańca[1][2]. Opiekowała się Arkasem po śmierci Kallisto[1].
Mityczna Maja jest identyfikowana z gwiazdą Mają w Plejadach, w gwiazdozbiorze Byka[2][6][7]. Na niebie sąsiaduje z Hiadami (gromadą otwartą gwiazd w gwiazdozbiorze Byka) i konstelacją Oriona, które są z nią mitologicznie powiązane.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
- Maja – imię żeńskie
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d Pierre Grimal: Słownik mitologii greckiej i rzymskiej. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 2008, s. 217. ISBN 83-04-04673-3.
- ↑ a b c Vojtech Zamarovský: Bohovia a hrdinovia antických bájí. Bratislava: Perfekt a.s., 1998, s. 265. ISBN 80-8046-098-1. (słow.).; polskie wydanie: Bogowie i herosi mitologii greckiej i rzymskiej (Encyklopedia mitologii antycznej, Słownik mitologii greckiej i rzymskiej).
- ↑ Pierre Grimal, Słownik mitologii greckiej i rzymskiej, Jerzy Łanowski (red.), Maria Bronarska (tłum.), Wrocław [etc.]: Zakład Narodowy im. Ossolińskich. Wydawnictwo, 2008, s. 292, ISBN 978-83-04-04673-3, OCLC 297685612.
- ↑ Pierre Grimal, Słownik mitologii greckiej i rzymskiej, Jerzy Łanowski (red.), Maria Bronarska (tłum.), Wrocław [etc.]: Zakład Narodowy im. Ossolińskich. Wydawnictwo, 2008, s. 148, ISBN 978-83-04-04673-3, OCLC 297685612.
- ↑ Vojtech Zamarovský, op.cit., s. 364. ISBN 80-8046-098-1.
- ↑ Anton Hajduk, Ján Štohl (red.): Encyklopédia astronómie. Bratislava: Obzor, 1987, s. 355. (słow.).
- ↑ Carlos Parada: Constellations and Stars. maicar.com. [dostęp 2011-08-04]. (ang.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Aaron J. Atsma: Maia. theoi.com. [dostęp 2011-06-26]. (ang.).
- Marie Benediktová, Petra Písařová: Hvězdy – Názvosloví – Starověké Plejády jako nebeské sedmero. astronomia.zcu.cz. [dostęp 2011-06-26]. (cz.).
- Maia. mythindex.com. [dostęp 2011-06-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-06-21)]. (ang.).
- Hezjod: Narodziny bogów (Theogonia); Prace i dni; Tarcza. Warszawa: Prószyński i S-ka, 1999. ISBN 83-7255-040-9.
- Władysław Kopaliński: Słownik mitów i tradycji kultury. Warszawa: Oficyna Wydawnicza RYTM, 2003, s. 984. ISBN 83-7399-022-4.
- Mała encyklopedia kultury antycznej. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1990, s. 597. ISBN 83-01-03529-3.
- Carlos Parada: Pleiades. maicar.com. [dostęp 2011-06-26]. (ang.).
- Pierre Grimal: Słownik mitologii greckiej i rzymskiej. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1987. ISBN 83-04-01069-0.
- Oskar Seyffert: Dictionary of Classical Antiquities, 1894, s. 372: Maia. ancientlibrary.com. [dostęp 2011-06-26]. (ang.).
- William Smith: A Dictionary of Greek and Roman biography and mythology: Maia. perseus.tufts.edu. [dostęp 2012-05-01]. (ang.).
- Harry Thurston Peck: Harpers Dictionary of Classical Antiquities, 1898: Maia. perseus.tufts.edu. [dostęp 2012-05-01]. (ang.).
