Maria Gerson-Dąbrowska
Maria Gerson-Dąbrowska podczas otwarcia wystawy w Towarzystwie Zachęty Sztuk Pięknych w Warszawie z okazji 100. rocznicy urodzin Wojciecha Gersona w czerwcu 1931 | |
Data i miejsce urodzenia |
24 sierpnia 1869 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
21 stycznia 1942 |
Dziedzina sztuki | |
Odznaczenia | |
Maria Józefa Gerson-Dąbrowska (ur. w 24 sierpnia 1869 w Warszawie[1], zm. 21 stycznia 1942 tamże) – polska malarka, rzeźbiarka, pisarka, historyczka i krytyczka sztuki, publicystka oraz pedagożka[2][3] .
Działalność zawodowa
[edytuj | edytuj kod]Wykształcenie
[edytuj | edytuj kod]Ukończyła gimnazjum K.Czarneckiej w Warszawie (1887) oraz kurs wychowania przedszkolnego[1]. Kształciła się pod kierunkiem ojca (malarstwo i rysunek), a także Hipolita Marczewskiego i Jana Wojdygi (rzeźba). Następnie w 1895 roku podjęła studia w Paryżu: w zakresie rzeźby u Denysa Puecha oraz malarstwa w Académie Julian u Williama-Adolphe'a Bouguereau i Gabriela Ferriera w latach 1896–1898[2] .
Twórczość artystyczna i pedagogiczna
[edytuj | edytuj kod]Wystawiała od 1891 roku w salonach warszawskich, takich jak Towarzystwo Zachęty Sztuk Pięknych oraz Salonie Krywulta[4][5] . Ponadto, jej prace były pokazywane także w Paryżu, Lwowie i Krakowie. Wykonała m.in. tablicę pamiątkową ustanowioną dla uczczenia Fryderyka Chopina w setną rocznicę urodzin kompozytora (1910), która znajduje się w Parku miejskim im. Adama Mickiewicza w Sanoku przy tzw. Źródełku Chopina na północnym stoku parku[6][7]. Na Wystawie Powszechnej w Paryżu w 1900 roku otrzymała brązowy medal[3] . Większość jej prac jest jednak obecnie zaginionych – są znane tylko z reprodukcji w ówczesnej prasie ilustrowanej lub jedynie z tytułów[2] . Jej twórczość rzeźbiarską Ewa Micke-Broniarek określa w następujący sposób:
prace rzeźbiarskie Gersonówny cechuje dążenie do uchwycenia naturalnego ruchu postaci, w niektórych pobrzmiewa echa secesji: miękki, płynny modelunek, skłonność do dekoracyjnych układów fałd tkaniny lub bujnych kobiecych włosów, wreszcie liryczny, wyciszony nastrój całej kompozycji[3] .
Od 1904 roku pracowała w szkole artystycznej A. Conti w Warszawie (dział rzeźby), była także nauczycielką rysunku w warszawskich szkołach średnich[2] .
Działalność społeczna
[edytuj | edytuj kod]W latach 1888–1914 pracowała w tajnym kole oświaty ludowej[1], zaś w latach 1901–1939 działała w Związku Teatrów Ludowych – publikowała wówczas prace z zakresu sztuki i literatury scenicznej[2] . Członkini Stowarzyszenia Artystek Polskich od momentu jego powstania w 1889 roku[2] .
Twórczość literacka, krytyczna i dziennikarska
[edytuj | edytuj kod]Autorka cenionych utworów dla dzieci i młodzieży, zwłaszcza utworów dramatycznych, przez nią również inscenizowanych w teatrach szkolnych. Wydała m.in.: Historię prawdziwą o Grzesiu z Sanoka (z powieści J.I. Kraszewskiego) (1899)[8], Obrazki historyczne uscenizowane (1911)[9], Baśń o królowej Róży. Fantazja w 3 odsłonach (1924), Obrazy żywe (1920)[10], Ubiory teatralne (1922), Wielcy artyści. Ich życie i dzieła (1924), Polscy artyści. Ich życie i dzieła (1927), Burek i jego przyjaciele (1908)[11], Nasi przyjaciele (1936).
W latach 1918–1938 współpracowała również z prasą, publikując swoje teksty (z reguły artykuły i drobne utwory literackie) m.in. w „Kobiecie Współczesnej”, „Tygodniku Mód i Powieści”, „Echu Muzycznym” czy „Teatrze Ludowym”[3] . Zamieszczała również utwory w prasie dla dzieci i młodzieży[3] .
Życie prywatne
[edytuj | edytuj kod]Była córką malarza Wojciecha Gersona i Natalii z Frydrychów. Siostra Jadwigi Gerson-Bobińskiej[2][3] . Od 9 czerwca 1903 roku była żoną pisarza i nauczyciela Ignacego Dąbrowskiego (1869–1932)[12][2] . Wykonała jego rzeźbę portretową na pomniku nagrobnym na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie, gdzie także została pochowana (kwatera 39-4-17,18)[13][14].
Ordery i odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]- Złoty Krzyż Zasługi (9 listopada 1931)[15]
- Medal 3 Maja
Dzieła – malarstwo i rzeźba
[edytuj | edytuj kod]Zachowane:
- Medal z okazji 50-lecia śmierci Fryderyka Chopina, 1899, Muzeum Narodowe w Warszawie
- Portret Juliusza Słowackiego, 1894, popiersie, terakota, Muzeum Narodowe w Warszawie[3]
Znane z reprodukcji lub fotografii w czasopismach lub innych wydawnictwach[16] :
- W ucieczce do Egiptu (lub Ucieczka do Egiptu, gips, TZSP w Warszawie, 1898 i 1907) – praca nagrodzona listem pochwalnym na konkursie TZSP w 1898 oraz honorową wzmianką na wystawie Société des artistes français w tym samym roku[3]
- Portret (pastel przedstawiający kobietę w fotelu, Salon Krywulta, 1899)
- Melancholia (rzeźba, Salon Krywulta – Wystawa Artystek, 1900)
- Epitafium Jana Pankiewicza (kościół popijarski w Warszawie, 1901)
- Madonna (Salon Krywulta - Wystawa Inaugurująca, 1900, pokazana także w TZSP w 1900 oraz 1907)
Prace pokazywane w Towarzystwie Zachęty Sztuk Pięknych w Warszawie lub Salonie Krywulta i obecnie znane tylko z tytułów[4][5] :
- Biust prof. Siwińskiego (rzeźba, Salon Krywulta, 1892)
- Biust Czesława Makowskiego (płaskorzeźba, Salon Krywulta, 1892)
- Biust Czesława Makowskiego (rzeźba, Salon Krywulta, 1892)
- Głowa mężczyzny (terakota, TZSP w Warszawie, 1892, pracę wylosował Edward Chrzanowski)
- Merkury (Salon Krywulta, 1892)
- Portret chłopca (popiersie, TZSP w Warszawie, 1893),
- Ranny (popiersie, TZSP w Warszawie, 1893),
- Popiersie starca (popiersie, TZSP w Warszawie, 1893),
- Strzelec (popiersie, TZSP w Warszawie, 1893),
- Głowa Etiopki (TZSP w Warszawie, 1893),
- Góralka (TZSP w Warszawie, 1893),
- Baba Jędza (głowa kobiety, terakota, TZSP w Warszawie, 1894)
- Ammeris (głowa kobiety, terakota, TZSP w Warszawie, 1894)
- Uśpiona (gips, TZSP w Warszawie, 1894)
- Prorok (popiersie, terakota, TZSP w Warszawie, 1895)
- Fantazja (głowa kobiety, terakota, TZSP w Warszawie, 1895)
- Głowa kobiety (studium, terakota, TZSP w Warszawie, 1895)
- Pocałunek (terakota, TZSP w Warszawie, 1896)
- Mefistofeles (terakota, TZSP w Warszawie, 1896)
- Popiersie (terakota, TZSP w Warszawie, 1896)
- Projekt na nagrobek (gips, TZSP w Warszawie, 1896)
- Statua kobiety (gips, TZSP w Warszawie, 1896)
- Dziewczyna z kwiatkiem (gips, TZSP w Warszawie, 1896)
- Biust Adama Mickiewicza (TZSP w Warszawie, 1897)
- Portret Siwińskiego (medal, gips, TZSP w Warszawie, 1897)
- Cztery rzeźby pod kloszem (gips, TZSP w Warszawie, 1898)
- Św. Salomea (gips, TZSP w Warszawie, 1898)
- Portret Mickiewicza (gips, TZSP w Warszawie, 1898)
- Studium (gips, TZSP w Warszawie, 1898)
- Królewna (terakota, TZSP w Warszawie, 1899)
- Medale Chopina (Salon Krywulta, 1899)
- Głowa męska (rzeźba, Salon Krywulta),
- Portret Zygmunta Dąbrowskiego (TZSP w Warszawie, 1901)
- Medalion (TZSP w Warszawie, 1901)
- Dzieci (TZSP w Warszawie, 1903)
- Studium (TZSP w Warszawie, 1903)
- Średniowieczna (TZSP w Warszawie, 1904)
- Portret p. M. D. (TZSP w Warszawie, 1904)
- Mieszczka krakowska (TZSP w Warszawie, 1904)
- Portret p. J. K. (TZSP w Warszawie, 1907)
- Portret p. J. D. (TZSP w Warszawie, 1907)
- Studium (TZSP w Warszawie, 1907)
- Pieczątka (TZSP w Warszawie, 1907)
- Popielniczka (TZSP w Warszawie, 1907)
- Marleau [?] (TZSP w Warszawie, 1907)
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c Stanisław Łoza (red.), Czy wiesz kto to jest?, (Przedr. fotooffs., oryg.: Warszawa : Wydaw. Głównej Księgarni Wojskowej, 1938.), Warszawa: Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe : na zam. Zrzeszenia Księgarstwa, 1983, s. 133 .
- ↑ a b c d e f g h Szańkowska 1975 ↓.
- ↑ a b c d e f g h Micke-Broniarek 1991 ↓.
- ↑ a b Wiercińska 1969 ↓.
- ↑ a b Płażewska 1966 ↓.
- ↑ S. Czarnowski. Z Sanoka. „Krakowski Miesięcznik Artystyczny”. Nr 6, s. 73, 1 lipca 1911.
- ↑ Stefan Stefański, Sanok i okolice. Przewodnik turystyczny, Sanok 1991, s. 48.
- ↑ Historya prawdziwa o Grzesiu z Sanoka : z powieści J. I. Kraszewskiego. mbc.cyfrowemazowsze.pl. [dostęp 2020-02-08].
- ↑ Maria Gerson-Dąbrowska , Obrazki historyczne uscenizowane [online], polona.pl [dostęp 2018-03-27] .
- ↑ Maria Gerson-Dąbrowska , Obrazy żywe [online], polona.pl [dostęp 2018-03-27] .
- ↑ Maria Gerson-Dąbrowska , Burek i jego przyjaciele [online], polona.pl [dostęp 2018-03-27] .
- ↑ Ś. p. Ignacy Dąbrowski. „Kurier Warszawski”, s. 5, 11, Nr 36 z 5 lutego 1932.
- ↑ Cmentarz Powązkowski w Warszawie. Warszawa: Krajowa Agencja Wydawnicza, 1994, s. 176. ISBN 83-03-00758-0.
- ↑ Cmentarz Stare Powązki: IGNACY DĄBROWSKI, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2017-07-09] .
- ↑ M.P. z 1931 r. nr 260, poz. 346 „za zasługi na polu pracy pedagogicznej”.
- ↑ Grajewski 1972 ↓.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Stanisław Łoza (red.): Czy wiesz kto to jest?. Warszawa: Wydawnictwo Głównej Księgarni Wojskowej, 1938, s. 133–134. [dostęp 2020-08-15].
- Ludwik Grajewski, Bibliografia ilustracji w czasopismach polskich XIX i pocz. XX w. (do 1918 r.), Warszawa 1972, s. 79.
- Ewa Micke-Broniarek, Maria Gerson-Dąbrowska [nota katalogowa w:] Artystki polskie. Katalog wystawy, Muzeum Narodowe w Warszawie, red. Agnieszka Morawińska, Warszawa 1991, s. 162.
- Magdalena Płażewska, Warszawski Salon Aleksandra Krywulta (1880–1906), „Rocznik Muzeum Narodowego w Warszawie” 1966, t. 10, s. 374.
- E. Szańkowska, Gerson-Dąbrowska Maria Józefa, [w:] Słownik artystów polskich i obcych w Polsce działających. Malarze – rzeźbiarze – graficy, t. 2 [D-G], Wrocław – Warszawa – Kraków – Gdańsk 1975, s. 316.
- Janina Wiercińska, Katalog prac wystawionych w Towarzystwie Zachęty Sztuk Pięknych w Warszawie w latach 1860–1914, Wrocław – Warszawa – Kraków 1969 (Źródła do dziejów sztuki polskiej, red. A. Ryszkiewicz, t. 14), s. 91.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Utwory Marii Gerson-Dąbrowskiej w serwisie Polona.pl
- Ludzie urodzeni w Warszawie (Królestwo Kongresowe)
- Odznaczeni Medalem 3 Maja
- Odznaczeni Złotym Krzyżem Zasługi (II Rzeczpospolita)
- Pochowani na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie
- Polscy dramaturdzy
- Polscy malarze
- Polscy rzeźbiarze
- Polscy twórcy literatury dziecięcej i młodzieżowej
- Urodzeni w 1869
- Zmarli w 1942