Maria Wierusz-Kowalska

Maria Wierusz-Kowalska

Tapta

Data i miejsce urodzenia	7 kwietnia 1926 Kościan
Data i miejsce śmierci	27 grudnia 1997 Bruksela, Belgia
Alma Mater	École de la Cambre
Dziedzina sztuki	rzeźbiarstwo, tkactwo artystyczne
Epoka	współczesna

Transit au Musée en plein air du Sart-Tilman

Niké ou Projection de forces w Louvain-la-Neuve.

Maria Irena Wierusz-Kowalska (ps. Tapta) (ur. 7 kwietnia 1926 w Kościanie, zm. 27 grudnia 1997 w Brukseli, Belgia) – belgijska rzeźbiarka pochodzenia polskiego.

Życiorys

Córka Władysława Boye i Anny Marii Rzaśnickiej, żona Krzysztofa, wnuka malarza Alfreda Wierusza-Kowalskiego. Opuściła Polskę podczas II wojny światowej, zamieszkała w Brukseli, gdzie od 1945 studiowała w École de la Cambre. Od 1950 przez dziesięć lat przebywała w Kongu Belgijskim. Od 1976 do 1990 wykładała rzeźbę w École de la Cambre, w 1980 prowadziła warsztaty z rzeźby "Structure" w Fondation de la Tapisserie w Tournai.

Twórczość

Tapta tworzyła asamblaże z materiałów elastycznych, tworzone przez nią rozbudowane struktury tekstylne posiadały różną skalę. Od miniaturowych po monumentalne rozwiązania architektoniczne zintegrowane z otaczającą je przestrzenią. Jej prace uczestniczyły w międzynarodowych konfrontacjach tkackich m.in. w Londynie, Lozannie i Łodzi, miała wiele wystaw indywidualnych. Prace Marii Wierusz-Kowalskiej znajdują się w kolekcjach muzeów w Brukseli, Lozannie, Antwerpii oraz w wielu kolekcjach prywatnych.

Dzieła w przestrzeni

• Voûtes flexibles, stacja metra Veeweyde/Veeweide w Metro w Brukseli (1985);
• Niké ou Projection de forces, u zbiegu rue des Bruyères i rue Pierre-Joseph Redouté w Louvain-la-Neuve (1988);
• Transit, Musée en plein air du Sart Tilman, Uniwersytet w Liège (1992);
• Lieu de transition, Musée en plein air du Sart Tilman, Uniwersytet w Liège (1992);
• L'esprit ouvert, Boulevard Émile Jacqmain, Bruksela (1997).