Marian Janicki (żołnierz)
kapitan piechoty | |
Data i miejsce urodzenia |
19 stycznia 1914 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
12 maja 1944 |
Przebieg służby | |
Lata służby |
1934–1944 |
Siły zbrojne | |
Jednostki | |
Stanowiska |
dowódca kompanii |
Główne wojny i bitwy | |
Odznaczenia | |
Marian Janicki[a] (ur. 19 stycznia 1914 w Radomiu, zm. 12 maja 1944 na Monte Cassino) – kapitan piechoty Polskich Sił Zbrojnych.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Marian Janicki urodził się w Radomiu, jako syn Ludwika i Julii z Barańskich. Po ukończeniu Korpus Kadetów nr 2 w Chełmnie został przyjęty do Szkoły Podchorążych Piechoty w Komorowie k. Ostrowi Mazowieckiej. Na stopień podporucznika został mianowany ze starszeństwem z dniem 15 października 1936 i 250. lokatą w korpusie oficerów piechoty[2]. W marcu 1939 pełnił służbę w 5 Pułku Piechoty Legionów w Wilnie na stanowisku dowódcy plutonu[3].
Ukończył Kurs Dowódców Kompanii w Centrum Wyszkolenia Armii. Razem z 2 Korpusem Polski pod dowództwem gen. Władysława Andersa, brał udział w operacji „Honker” podczas Bitwy o Monte Cassino. Zadaniem 14 batalionu pod dowództwem mjr. Ludwika Ziobrowskiego było utrzymanie pozycji na wzgórzu 706. Zostało ono obsadzone przez dwie kompanie: 3. kompanię „Marian” dowodzoną przez kpt. Mariana Janickiego oraz 4. kompanię „Czesław” dowodzoną przez por. Czesława Bednarczyka. Podczas silnego ostrzału niemieckiej artylerii, członkowie batalionu 14 wspomagali żołnierzy 13 i 15 batalionu. Kpt. Janicki osobiście kierował ewakuacją rannych z przedpola. Zginął podczas walk, w nocy z 11 na 12 maja 1944 roku, na skutek trafienia pociskiem artyleryjskim. Pochowany na Polskim Cmentarzu Wojennym na Monte Cassino (miejsce: 8-D-16).
Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
- Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari nr 10049[4]
- Krzyż Pamiątkowy Monte Cassino nr 16138[5]
- Gwiazda Italii (Wielka Brytania)
- Medal Wojny 1939–1945 (Wielka Brytania)
- Medal Obrony (Wielka Brytania)
Uwagi[edytuj | edytuj kod]
- ↑ W ewidencji Wojska Polskiego figurował jako „Marian II Janicki”, w celu odróżnienia od innego oficera noszącego to samo imię i nazwisko, a mianowicie Mariana Janickiego (ur. 24 sierpnia 1913), mianowanego na stopień podporucznika z tym samym starszeństwem i 9. lokatą w korpusie oficerów piechoty, który w marcu 1939 pełnił służbę w 60 pp[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 103, 107, 553, 618.
- ↑ Rybka i Stepan 2003 ↓, s. 18.
- ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 553, został wymieniony dwukrotnie jako dowódca plutonu w 6. i w 9. kompanii strzeleckiej.
- ↑ Łukomski G. , Polak B. , Suchcitz A. , Kawalerowie Virtuti Militari 1792–1945, Koszalin 1997, s. 424 .
- ↑ 14 Wileński Batalion Strzelców "Żbików" - krzyz.montecassino.eu [online], krzyz.montecassino.eu [dostęp 2022-01-28] .
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- W. Jacyna: Sitwa. Zgrupowanie wileńskiej brygady Żubrów, tom II, s. 99–106, Rzym 1944, Nakład Zgrupowania WBP Żubrów.
- Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Awanse oficerskie w Wojsku Polskim 1935–1939. Kraków: Fundacja Centrum Dokumentacji Czynu Niepodległościowego, 2003. ISBN 83-7188-691-8.
- Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. Kraków: Fundacja CDCN, 2006. ISBN 978-83-7188-899-1.
- Z. Wawer: Monte Cassino 1944, s. 137–138, Warszawa 2009, Wydawnictwo Bellona.
- http://polskiecmentarzewewloszech.eu/pl/pochowani-na-monte-cassino/cart/281/marian-janicki.html
- Kapitanowie piechoty Polskich Sił Zbrojnych
- Ludzie urodzeni w Radomiu
- Odznaczeni Krzyżem Pamiątkowym Monte Cassino
- Odznaczeni Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari (władze RP na uchodźstwie)
- Oficerowie 5 Pułku Piechoty Legionów
- Podporucznicy piechoty II Rzeczypospolitej
- Polacy – uczestnicy kampanii włoskiej 1943–1945
- Polacy odznaczeni Gwiazdą Italii
- Polacy odznaczeni Medalem Obrony
- Polacy odznaczeni Medalem Wojny 1939–1945
- Polscy żołnierze polegli w bitwie o Monte Cassino 1944
- Urodzeni w 1914
- Zmarli w 1944