Marian Janicki (żołnierz)

Marian Janicki
	kapitan piechoty
Data i miejsce urodzenia	19 stycznia 1914 ; Radom
Data i miejsce śmierci	12 maja 1944 ; Monte Cassino
	Przebieg służby
Lata służby	1934–1944
Siły zbrojne	Wojsko Polskie; Polskie Siły Zbrojne
Jednostki	14 Wileński Batalion Strzelców
Stanowiska	dowódca kompanii
Główne wojny i bitwy	II wojna światowa bitwa o Monte Cassino †;
	Odznaczenia

Marian Janicki^[a] (ur. 19 stycznia 1914 w Radomiu, zm. 12 maja 1944 na Monte Cassino) – kapitan piechoty Polskich Sił Zbrojnych.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Marian Janicki urodził się w Radomiu, jako syn Ludwika i Julii z Barańskich. Po ukończeniu Korpus Kadetów nr 2 w Chełmnie został przyjęty do Szkoły Podchorążych Piechoty w Komorowie k. Ostrowi Mazowieckiej. Na stopień podporucznika został mianowany ze starszeństwem z dniem 15 października 1936 i 250. lokatą w korpusie oficerów piechoty^[2]. W marcu 1939 pełnił służbę w 5 Pułku Piechoty Legionów w Wilnie na stanowisku dowódcy plutonu^[3].

Ukończył Kurs Dowódców Kompanii w Centrum Wyszkolenia Armii. Razem z 2 Korpusem Polski pod dowództwem gen. Władysława Andersa, brał udział w operacji „Honker” podczas Bitwy o Monte Cassino. Zadaniem 14 batalionu pod dowództwem mjr. Ludwika Ziobrowskiego było utrzymanie pozycji na wzgórzu 706. Zostało ono obsadzone przez dwie kompanie: 3. kompanię „Marian” dowodzoną przez kpt. Mariana Janickiego oraz 4. kompanię „Czesław” dowodzoną przez por. Czesława Bednarczyka. Podczas silnego ostrzału niemieckiej artylerii, członkowie batalionu 14 wspomagali żołnierzy 13 i 15 batalionu. Kpt. Janicki osobiście kierował ewakuacją rannych z przedpola. Zginął podczas walk, w nocy z 11 na 12 maja 1944 roku, na skutek trafienia pociskiem artyleryjskim. Pochowany na Polskim Cmentarzu Wojennym na Monte Cassino (miejsce: 8-D-16).

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari nr 10049^[4]
Krzyż Pamiątkowy Monte Cassino nr 16138^[5]
Gwiazda Italii (Wielka Brytania)
Medal Wojny 1939–1945 (Wielka Brytania)
Medal Obrony (Wielka Brytania)

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

↑ W ewidencji Wojska Polskiego figurował jako „Marian II Janicki”, w celu odróżnienia od innego oficera noszącego to samo imię i nazwisko, a mianowicie Mariana Janickiego (ur. 24 sierpnia 1913), mianowanego na stopień podporucznika z tym samym starszeństwem i 9. lokatą w korpusie oficerów piechoty, który w marcu 1939 pełnił służbę w 60 pp^[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 103, 107, 553, 618.
↑ Rybka i Stepan 2003 ↓, s. 18.
↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 553, został wymieniony dwukrotnie jako dowódca plutonu w 6. i w 9. kompanii strzeleckiej.
↑ ŁukomskiŁ. G. ŁukomskiŁ., PolakP. B. PolakP., SuchcitzS. A. SuchcitzS., Kawalerowie Virtuti Militari 1792–1945, Koszalin 1997, s. 424 .
↑ 14 Wileński Batalion Strzelców "Żbików" - krzyz.montecassino.eu [online], krzyz.montecassino.eu [dostęp 2022-01-28] .

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

W. Jacyna: Sitwa. Zgrupowanie wileńskiej brygady Żubrów, tom II, s. 99–106, Rzym 1944, Nakład Zgrupowania WBP Żubrów.
Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Awanse oficerskie w Wojsku Polskim 1935–1939. Kraków: Fundacja Centrum Dokumentacji Czynu Niepodległościowego, 2003. ISBN 83-7188-691-8.
Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. Kraków: Fundacja CDCN, 2006. ISBN 978-83-7188-899-1.
Z. Wawer: Monte Cassino 1944, s. 137–138, Warszawa 2009, Wydawnictwo Bellona.
http://polskiecmentarzewewloszech.eu/pl/pochowani-na-monte-cassino/cart/281/marian-janicki.html

[2] W ewidencji Wojska Polskiego figurował jako „Marian II Janicki”, w celu odróżnienia od innego oficera noszącego to samo imię i nazwisko, a mianowicie Mariana Janickiego (ur. 24 sierpnia 1913), mianowanego na stopień podporucznika z tym samym starszeństwem i 9. lokatą w korpusie oficerów piechoty, który w marcu 1939 pełnił służbę w 60 pp^[1].

[CITEREFRybkaStepan2006103,_107,_553,_618-1] Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 103, 107, 553, 618.

[CITEREFRybkaStepan200318-3] Rybka i Stepan 2003 ↓, s. 18.

[CITEREFRybkaStepan2006553,_został_wymieniony_dwukrotnie_jako_dowódca_plutonu_w_6._i_w_9._kompanii_strzeleckiej-4] Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 553, został wymieniony dwukrotnie jako dowódca plutonu w 6. i w 9. kompanii strzeleckiej.

[5] ŁukomskiŁ. G. ŁukomskiŁ., PolakP. B. PolakP., SuchcitzS. A. SuchcitzS., Kawalerowie Virtuti Militari 1792–1945, Koszalin 1997, s. 424 .

[6] 14 Wileński Batalion Strzelców "Żbików" - krzyz.montecassino.eu [online], krzyz.montecassino.eu [dostęp 2022-01-28] .

[a]

[2]

[3]

[4]

[5]

[1]