Marian Kościałkowski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Marian Kościałkowski
Imię i nazwisko

Jan Marian Kościałkowski

Data i miejsce urodzenia

1 lipca 1914
Wilno

Data i miejsce śmierci

14 lipca 1998
Wielka Brytania

Narodowość

polska

Dziedzina sztuki

malarstwo, rzeźba

Marian Kościałkowski (ur. 1 lipca 1914 w Wilnie, zm. 14 lipca 1977) – polski malarz i rzeźbiarz tworzący na emigracji.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się jako Jan (Janusz) Marian Kościałkowski, w 1932 ukończył Gimnazjum im. Adama Mickiewicza w Wilnie[1], a rok później zdał egzamin dojrzałości i wyjechał do Paryża, gdzie przez rok studiował w École nationale supérieure des beaux-arts. Następnie przewał naukę i powrócił do Polski, gdzie odbył służbę wojskową. Od 1936 studiował w Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie pod kierunkiem Tadeusza Pruszkowskiego i Mieczysława Kotarbińskiego. Po wybuchu II wojny światowej usiłował przedostać się do Wilna, ale wiosną 1940 został aresztowany przez NKWD i zesłany do Wielska. Po roku schorowany został zwolniony w wyniku amnestii, przedostał się do miejsca formowania Armii Polskiej, z którą przemierzył szlak bojowy przez Irak, Palestynę, Libię i Egipt[2]. W szeregach 2 Korpusu Polskiego, w oddziale propagandy 5 Kresowej Dywizji Piechoty w 1944 dotarł do Włoch, gdzie uczestniczył w walkach o Monte Cassino. Przebywając w Rzymie uczestniczył w zajęciach prowadzonych w akademii sztuki, gdzie jednym z wykładowców był kubista Gino Severini. Zetknął się tam z twórczością Piero della Francesca, która wywarła na nim duże wrażenie i której wielbicielem był przez resztę życia. W 1947 został ewakuowany do Wielkiej Brytanii, gdzie uzyskał stypendium Sir John Cass School of Art, Architecture and Design w Londynie[2]. Poznał Tadeusza Piotra Potworowskiego, który umożliwił mu wystawianie prac w Galerii Gimpel & Fils, w 1948 miał tam pierwszą wystawę indywidualną. W latach 50. odbył kilka podróży artystycznych po Półwyspie Iberyjskim, 1958 otrzymał obywatelstwo brytyjskie[3]. W 1958 i 1959 w CBWA w Poznaniu i Szczecinie miały miejsce niewielkie wystawy rysunków Mariana Kościałkowskiego. W 1965 miał miejsce pierwszy poważny kryzys zdrowotny artysty, trzy lata później razem z żoną zakupił dom w Carrarze, gdzie przebywając rzeźbił w marmurze. Zmarł po długiej chorobie w 1977.

W 1978 prace artysty wstawione były w Centaur Gallery i stały się przyczynkiem do oceny jego twórczości przez Stanisława Frenkiela[4].

Miał dwóch braci; Sergiusza (ur. 1915) i Przemysława (ur. 1923)[5].

Dorobek artystyczny[edytuj | edytuj kod]

Twórczość Mariana Kościałkowskiego jest przez krytyków dzielona na cztery etapy:

  • Młodzieńczy, który trwał do przyjazdu do Wielkiej Brytanii;
  • Kubistyczny (1947–1960);
  • Abstrakcji (1960–1969);
  • Klasyczny, rzeźby i akwaforty (1969–1977).

Artysta rzadko wystawiał swoje prace, w związku z tym nie otrzymywał nagród i wyróżnień[6]. Jedyną była nagroda plastyczna przyznana mu przez paryską Kulturę w 1964. Jego prace znajdują się w galeriach i prywatnych kolekcjach w Paryżu, Londynie, Bazylei, Lozannie. Mediolanie, Carrarze, Warszawie, Jerozolimie i Tel-Awiwie.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Lietuvos valstybinis archyvas, F.187, Ap1, B130
  2. a b Marian Kościałkowski, 108 Fine Art. 108fineart.com. [dostęp 2017-11-27].
  3. The London Gazette, 18-02-1958 s. 1133
  4. Jan Wiktor Sienkiewicz, Polskie galerie sztuki w Londynie w drugiej połowie XX wieku, Lublin : Londyn: Wydaw. Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej ; Polska Fundacja Kulturalna, 2003, s. 194, ISBN 978-83-227-2071-4 [dostęp 2024-02-01].
  5. Wojciech Rodak: Sergiusz Kościałkowski. Cyngiel „Fakir” - wyklęty „Kapitan Grób”. Losy legendy podziemia. naszahistoria.pl/. [dostęp 2023-02-21].
  6. Malarski Exodus. Polscy malarze w Londynie w II połowie XX wieku, Gdańsk 2010

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]