Siły Morskie Gruzji
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Data utworzenia |
7 lipca 1993 |
| Bandera |
|
Siły Morskie Gruzji (gruz. საქართველოს სამხედრო-საზღვაო ძალები, sakartwelos samchedro-sazghwao dzalebi – siły wojskowo-morskie Gruzji) – marynarka wojenna Gruzji, część sił zbrojnych tego państwa. Utworzona 7 lipca 1993 roku, po powstaniu niepodległej Gruzji. Główną bazą była Poti. Została zlikwidowana w 2009 roku – połączona ze Strażą Wybrzeża Gruzji.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Decyzja o utworzeniu własnej marynarki wojennej przez Gruzję została podjęta dopiero po pewnym czasie po ogłoszeniu niepodległości, po rozpadzie ZSRR. Marynarka wojenna została utworzona 7 lipca 1993 roku, równocześnie ze Strażą Wybrzeża[1]. Gruzja nie uczestniczyła w podziale Floty Czarnomorskiej ZSRR pomiędzy Rosję, która przejęła większość floty, a Ukrainę[2]. Dopiero w drugiej połowie lat 90. Gruzja otrzymała kilka niewielkich okrętów od Ukrainy, a także innych państw regionu: Grecji, Turcji i Bułgarii[2].
.jpg)
Marynarka Gruzji była nieliczna, jej jedynymi okrętami o wartości bojowej uzyskanymi przez 2008 rokiem były dwa kutry rakietowe: poradziecki „Tbilisi” projektu 206MR otrzymany w 1999 roku od Ukrainy oraz „Dioskuria” typu Combattante II, otrzymany w 2004 roku od Grecji, wyposażony w zachodnie systemy uzbrojenia, w tym pociski Exocet[3]. Oprócz tego w skład marynarki weszło kilka okrętów lub kutrów patrolowych patrolowych, uzbrojonych w działka małokalibrowe, z tego tylko dwa o wyporności ponad 100 ton (eks-turecki „Kutaisi” i poradziecki „Batumi” proj. 205P)[4]. Marynarka używała także uzbrojonych trawlerów z działkami kalibru 40 mm[1]. W 2001 roku Bułgaria przekazała Gruzji dwa małe okręty desantowe projektu 106K[4]. Marynarka posiadała także cztery trałowce projektu 1258 (Yevgenya), ale prawdopodobnie nie były sprawne[1]. W 2002 roku marynarka wraz ze Strażą Wybrzeża liczyła 3100 ludzi personelu[1]. Główną bazą było Poti, a oprócz tego Batumi[1].
Większość jednostek marynarki, a także Straży Wybrzeża, została zniszczona podczas wojny rosyjsko-gruzińskiej w sierpniu 2008 roku[5]. Brak jest informacji, żeby okręty marynarki wzięły udział w walce, a 10 sierpnia doszło jedynie do starcia okrętów rosyjskich z kutrami patrolowymi, prawdopodobnie Straży Wybrzeża[6]. Główne okręty marynarki wojennej, w tym oba kutry rakietowe zostały natomiast zniszczone przez rosyjskie oddziały w zajętej bazie Poti 13 sierpnia[6]. Część mogła być uszkodzona w ataku lotniczym poprzedniego dnia[6].
W 2009 roku marynarka wojenna Gruzji została zlikwidowana i połączona ze strażą wybrzeża[5].
-
Bandera w latach 1997-2004
.gif)
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e Jane’s Fighting Ships 2002–2003 ↓, s. 248.
- ↑ a b Nałęcz 2008 ↓, s. 56.
- ↑ Nałęcz 2008 ↓, s. 56, 60.
- ↑ a b Jane’s Fighting Ships 2002–2003 ↓, s. 249-250.
- ↑ a b Jane’s Fighting Ships 2015–2016 ↓, s. 284-285.
- ↑ a b c Nałęcz 2008 ↓, s. 59-61.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Jane’s Fighting Ships 2002–2003. Stephen Saunders (red.). Jane’s Information Group Ltd, 2002. ISBN 0-7106-2432-8. (ang.).
- IHS Jane’s Fighting Ships 2015–2016. Stephen Saunders (red.). IHS, 2015. ISBN 978-0-7106-3143-5. (ang.).
- Maciej Nałęcz. Morze Czarne – Rosja vs Gruzja. „Nowa Technika Wojskowa”. Nr 10/2008, październik 2008. Warszawa: Magnum X.