Mazurki (Białoruś)
52°56′38″N 26°16′02″E/52,943889 26,267222
.jpg)
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Obwód | |
| Rejon | |
| Sielsowiet | |
| Populacja (2009) • liczba ludności |
|
| Nr kierunkowy |
+375 1633 |
| Kod pocztowy |
225394 |
| Tablice rejestracyjne |
1 |
Położenie na mapie obwodu brzeskiego  | |
Położenie na mapie Białorusi  | |
| 52°56′38″N 26°16′02″E/52,943889 26,267222
| |
Mazurki (biał. Мазуркі, ros. Мазурки) – wieś na Białorusi, w obwodzie brzeskim, w rejonie lachowickim, w sielsowiecie Honczary[2].
Geografia[edytuj | edytuj kod]
Miejscowość położona między wsiami: Minicze (na zachodzie), Honczary, Horodyszcze, Niedźwiedzica (na wschodzie); znajduje się 27 km na południowy wschód od Baranowicz. Na zachód od Mazurków płynie rzeka Szczara, na której dla Lachowicz zbudowano zbiornik retencyjny „Minicze”. Na północy przebiega droga republikańska R43.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Miejscowość wzmiankowana w 1592[3] roku na obszarze Wielkiego Księstwa Litewskiego. Po II rozbiorze w 1793 roku miejscowość (jak sąsiednie Lachowicze[4]) znalazła się w Imperium Rosyjskim. W okresie zaborów Mazurki leżały w rosyjskiej guberni mińskiej, w ujeździe słuckim, w wołosti Niedźwiedzica[5].
W XIX/XX wieku funkcjonował tu majątek Krahelskich. W Mazurkach urodziła się Krystyna Krahelska, która użyczyła twarzy do pomnika Syreny nad Wisłą w Warszawie, napisała słowa i melodię pieśni Hej, chłopcy, bagnet na broń, zginęła 2 sierpnia 1944 roku w czasie powstania warszawskiego.
W okresie międzywojennym wieś i folwark znalazły się ponownie w Polsce i należały do gminy Niedźwiedzice w powiecie baranowickim województwa nowogródzkiego[6].
W latach 1939-1941 Mazurki były pod okupacją sowiecką, 1941-1944 niemiecką i 1944-1945 ponownie sowiecką.
Po II wojnie światowej Mazurki odłączono od Polski – znalazły się w granicach Białoruskiej SRR, a od 1991 r. w niepodległej Białorusi.
Ludzie związani z Mazurkami[edytuj | edytuj kod]
- Jan Krahelski (1884-1960) – polski polityk, wojewoda poleski (1926–1932)
- Krystyna Krahelska (1914-1944) – poetka, harcerka, etnograf, żołnierz AK, uczestniczka powstania warszawskiego, a także autorka pracy magisterskiej „Rok obrzędowy we wsi Mazurki”[7] („Monografia etnograficzna wsi Mazurki, powiat baranowicki, województwo nowogrodzkie”[8])
- Wanda Krahelska (1886-1968) – działaczka PPS, członkini Organizacji Bojowej PPS, współtwórczyni Rady Pomocy Żydom „Żegota”
- Józefa Najdziuk (z domu Breczka, 1927-2004) – uczestniczka białoruskiego ruchu narodowowyzwoleńczego, członkini Związku Młodzieży Białoruskiej, działaczka białoruskiej emigracji w Niemczech i USA[9], żona Czesława Najdziuka i bratowa Józefa Aleksandrowicza
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Liczby ludności miejscowości obwodu brzeskiego na podstawie spisu ludności wg stanu na dzień 14 października 2009 roku. (ros.).
- ↑ Mazurki, wieś. Radzima.net. [dostęp 2014-08-11].
- ↑ Mazurki - zabytki - zdjęcia. Radzima.org. [dostęp 2022-11-27].
- ↑ Dymitr Zagacki: Lachowicze. [w:] Podróże po Kresach [on-line]. Kresy24.pl, „Echa Polesia” 3(43): 2014, 2014-09-1824. [dostęp 2022-11-27].
- ↑ Mazurki, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VI: Malczyce – Netreba, Warszawa 1885, s. 212.
- ↑ Folwark Mazurki na mapie. Radzima.net. [dostęp 2022-11-27].
- ↑ Adrian Uljasz: Krystyna Krahelska – obudźmy jej zamilkły śpiew. Historia.urszulina.net. [dostęp 2014-08-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-08-12)].
- ↑ Powstańcze Biogramy. Krystyna Krahelska. Muzeum Powstania Warszawskiego. [dostęp 2014-08-11].
- ↑ Uładzimir Chilmanowicz: Białoruski kalendarz historyczny. Marcin Rębacz i Witalis Łuba (tłum.). Białystok: Centrum Edukacji Obywatelskiej Polska-Białoruś, 2011, s. 26. ISBN 978-83-930408-8-9.