Ciemnobiałka brodawkowanotrzonowa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Melanoleuca verrucipes)
Ciemnobiałka brodawkowanotrzonowa
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

grzyby

Typ

podstawczaki

Klasa

pieczarniaki

Rząd

pieczarkowce

Rodzina

Incertae sedis

Rodzaj

ciemnobiałka

Gatunek

ciemnobiałka brodawkowanotrzonowa

Nazwa systematyczna
Melanoleuca verrucipes (Fr.) Singer
Revue Mycol., Paris 4(1): 68 (1939)

Ciemnobiałka brodawkowanotrzonowa (Melanoleuca verrucipes (Fr.) Singer) – gatunek grzybów należący do rzędu pieczarkowców (Agaricales)[1].

Systematyka i nazewnictwo[edytuj | edytuj kod]

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Melanoleuca, Incertae sedis, Agaricales, Agaricomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].

Po raz pierwszy opisał go w 1872 r. Elias Fries, nadając mu nazwę Armillaria verrucipes. Obecną, uznaną przez Index Fungorum nazwę nadał mu w 1939 r. Rolf Singer[1].

Ma 10 synonimów. Niektóre z nich:

  • Melanoleuca verrucipes f. adsentiens (P. Karst.) Fontenla & Para 2013
  • Melanoleuca verrucipes var. subverrucipes Raithelh. 2004[2].

Polską nazwę zarekomendował Władysław Wojewoda w 2003 r.[3]

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Kapelusz

Średnica 3–10 cm, początkowo szeroko wypukły, potem prawie płaski z prostym brzegiem. Powierzchnia naga, biała[4].

Blaszki

Wyraźnie zbiegające na trzon, gęste z licznymi międzyblaszkami, początkowo białe, z wiekiem brązowawe[4].

Trzon

Wysokość do 6 cm, grubość do 2 cm, cylindryczny z lekko rozszerzoną podstawą. Powierzchnia biała, pokryta brodawkami o barwie od ciemnobrązowej do prawie czarnej[4].

Miąższ

Biały, nie zmieniający barwy po przekrojeniu, bez wyraźnego zapachu i smaku[4].

Cechy mikroskopowe

Zarodniki 7–10 × 3–4,5 µm, długie elipsoidalne, drobno brodawkowate z brodawkami amyloidalnymi o wysokości poniżej 0,5 µm. Podstawki 4-sterygmowe. Cheilocystyd brak. Pleurocystydy 50–65 × 5–7,5 µm, wrzecionowate z wąskim, ostrym wierzchołkiem i jedną przegrodą, na której są brzuchate, cienkościenne, w KOH szkliste, o wierzchołkach czasami inkrustowanych kryształami. Trama blaszek niemal równoległa. Skórka kapelusza zbudowana z elementów o szerokości 2,5–7,5 µm, septowanych, w KOH szklistych, gładkich; komórki końcowe często pionowe, cylindryczne, z zaokrąglonymi wierzchołkami. Sprzążek brak[4].

Gatunki podobne

Gatunki ciemnobiałek są trudne do odróżnienia, nie dotyczy to jednak ciemnobiałki brodawkowanotrzonowej; jej brodawkowaty trzon różni ją od innych gatunków[4].

Występowanie i siedlisko[edytuj | edytuj kod]

Najwięcej stanowisk ciemnobiałki brodawkowatotrzonowej podano w Europie, ale występuje także w Ameryce Północnej i Południowej, Azji i na Nowej Zelandii[5]. W. Wojewoda w wykazie grzybów wielkoowocnikowych Polski w 2003 r. przytoczył 6 stanowisk[3], w późniejszych latach podano następne[6]. Najbardziej aktualne stanowiska podaje internetowy atlas grzybów. Znajduje się w nim na liście gatunków zagrożonych i wartych objęcia ochroną[7].

Grzyb naziemny, saprotrof. Występuje wśród traw w lasach, zwłaszcza jodłowych, wzdłuż dróg leśnych, na polanach, na kompoście. Owocniki tworzy najczęściej od czerwca do września[3].

Znaczenie[edytuj | edytuj kod]

Jest grzybem jadalnym, jednakże ze względu na możliwość pomylenia jej z grzybami trującymi odradza się zbierania jej w celach spożywczych[8].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Index Fungorum [online] [dostęp 2023-07-23] (ang.).
  2. Species Fungorum [online] [dostęp 2023-07-23] (ang.).
  3. a b c Władysław Wojewoda, Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003, s. 435, ISBN 83-89648-09-1.
  4. a b c d e f Michael Kuo, Melanoleuca verrucipes [online], Mushroom Expert [dostęp 2023-07-22] (ang.).
  5. Występowanie Melanoleuca verrucipes na świecie (mapa) [online], gbif.org [dostęp 2023-07-22] (ang.).
  6. Grzyby makroskopijne Polski w literaturze mikologicznej [online], grzyby.pl [dostęp 2023-07-22].
  7. Aktualne stanowiska Melanoleuca verrucipes w Polsce [online], grzyby.pl [dostęp 2023-07-22] (pol.).
  8. Melanoleuca verrucipes (Fr.) Singer – Warty Cavalier [online], First Nature [dostęp 2023-07-22] (ang.).