Perłówka jednokwiatowa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Melica uniflora)
Perłówka jednokwiatowa
Ilustracja
Perłówka jednokwiatowa w lesie bukowym
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

liliopodobne (≡ jednoliścienne)

Rząd

wiechlinowce

Rodzina

wiechlinowate

Rodzaj

perłówka

Gatunek

perłówka jednokwiatowa

Nazwa systematyczna
Melica uniflora Retz.
Observ. Bot. 1: 10 (1779)[3]

Perłówka jednokwiatowa (Melica uniflora) – gatunek byliny z rodziny wiechlinowatych. Występuje w Europie sięgając na wschodzie do Finlandii, krajów bałtyckich, Ukrainy i Kaukazu. W Azji rośnie w Turcji i Syrii, poza tym w północno-zachodniej Afryce[3]. W Polsce gatunek występujący na rozproszonych stanowiskach w południowej, zachodniej i północnej części kraju[4].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Fragment kwiatostanu
Nasada blaszki z języczkiem
Pokrój
Wieloletnia roślina zielna, tworząca zwarte murawy w lasach bukowych lub grądach o bujnym runie.
Łodyga
Cienkie, wiotkie źdźbło o wysokości do 60 cm. Pod ziemią cienkie i długie kłącze, z którego wyrastają rozłogi.
Liście
Jasnozielone o długiej równowąskiej blaszce. Pochwa liściowa zrośnięta w rurkę obejmującą źdźbło. W miejscu przejścia w blaszkę liściową znajduje się niewielki błoniasty języczek zakończony ząbkiem.
Kwiaty
Drobne kłoski zebrane w szczytową wiechę.
Owoc
Ziarniak.

Biologia i ekologia[edytuj | edytuj kod]

Rośnie w lasach liściastych, najczęściej bukowych, rzadziej na obrzeżach zarośli, w zbiorowiskach okrajkowych. Jest geofitem i hemikryptofitem. Kwiaty ma wiatropylne. Preferuje podłoża o żyznej próchnicznej glebie. W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla związku lasów bukowych (All. Fagion) oraz dla żyznej buczyny niżowej (Galio odorati-Fagetum)[5]. Jest podstawową rośliną żywicielską dla motyla Elachista compsa.

Zmienność[edytuj | edytuj kod]

Tworzy mieszańce z perłówką zwisłą (Melica nutans) i kolorową (Melica picta).

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-12-23] (ang.).
  3. a b Melica uniflora Retz., [w:] Plants of the World Online [online], Royal Botanic Gardens, Kew [dostęp 2024-04-26].
  4. Zając A., Zając M.: Atlas rozmieszczenia roślin naczyniowych w Polsce. Kraków: Pracownia Chorologii Komputerowej, Instytut Botaniki, Uniwersytet Jagielloński, 2001, s. 355. ISBN 978-83-61191-72-8.
  5. Władysław Matuszkiewicz: Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14439-4.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • František Činčura, Viera Feráková, Jozef Májovský, Ladislav Šomšák, Ján Záborský: Pospolite rośliny środkowej Europy. Jindřich Krejča, Magdaléna Záborská (ilustracje). Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 1990. ISBN 83-09-01473-2.
  • Olga Seidl, Józef Rostafiński: Przewodnik do oznaczania roślin. Warszawa: PWRiL, 1973.