Meliton Kantaria

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Meliton Kantarija)
Meliton Kantaria
მელიტონ ქანთარია
Ilustracja
młodszy sierżant młodszy sierżant
Data i miejsce urodzenia

5 października 1920
Dżwari, Demokratyczna Republika Gruzji

Data i miejsce śmierci

27 grudnia 1993
Moskwa, Federacja Rosyjska

Przebieg służby
Lata służby

1940–1946

Siły zbrojne

Armia Czerwona

Jednostki

150 Dywizja Strzelecka

Główne wojny i bitwy

II wojna światowa

Odznaczenia
Złota Gwiazda Bohatera Związku Radzieckiego
Order Lenina Order Czerwonego Sztandaru Order Wojny Ojczyźnianej I klasy Medal jubileuszowy „W upamiętnieniu 100-lecia urodzin Władimira Iljicza Lenina” Medal „Za Zwycięstwo nad Niemcami w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941-1945” Medal jubileuszowy „Dwudziestolecia zwycięstwa w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941–1945” Medal jubileuszowy „Trzydziestolecia zwycięstwa w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941–1945” Medal jubileuszowy „Czterdziestolecia zwycięstwa w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941–1945” Medal „Za zdobycie Berlina” Medal „Za wyzwolenie Warszawy” Medal „Weteran pracy” Medal jubileuszowy „50 lat Sił Zbrojnych ZSRR” Medal jubileuszowy „70 lat Sił Zbrojnych ZSRR”

Meliton Warlamowicz Kantaria (gruz. მელიტონ ქანთარია; ur. 5 października 1920 w Dżwari, zm. 27 grudnia 1993 w Moskwie[1]) – radziecki żołnierz gruzińskiego pochodzenia, który razem z Michaiłem Jegorowem i Ołeksijem Berestem zawiesił Sztandar Zwycięstwa na Reichstagu[a]. Bohater Związku Radzieckiego.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Pomnik Melitona Kantarii w Dżwari

Pochodził z gruzińskiej rodziny chłopskiej. Uzyskał wykształcenie podstawowe i przed powołaniem do wojska pracował w kołchozie.

Od 1940 służył w Armii Czerwonej[2][3]. Służył w 756 Pułku 150 Dywizji Strzeleckiej, od grudnia 1941 walczył na froncie wschodnim. W 1945 posiadał stopień młodszego sierżanta. Rok po zakończeniu wojny został zdemobilizowany.

Wrócił do Gruzji, gdzie nadal pracował w kołchozie[2]. Później zamieszkał w Suchumi. Pracował jako kierownik sklepu.

Od 1947 należał do WKP(b)[2]. Został deputowanym Rady Najwyższej Gruzińskiej SRR[4]. Po wybuchu wojny w Abchazji wyjechał do Tbilisi. W 1993 przeniósł się z rodziną do Moskwy, gdzie kilka miesięcy później zmarł. W 1994 został pochowany w Dżwari[5].

Upamiętnienie[edytuj | edytuj kod]

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. Według wersji oficjalnej. Historycy dyskutują, że sztandar mógł powiesić Grigorij Bułatow. Por. Wacław Radziwinowicz: Grisza-Reichstag, któremu zabrali zwycięstwo. gazeta.pl, 2009-05-09. [dostęp 2015-05-01]. (pol.).

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Meliton Kantaria [online], timenote.info [dostęp 2020-11-13] (pol.).
  2. a b c Кантария Мелитон Варламович [online], www.warheroes.ru [dostęp 2020-11-07].
  3. Raising a Flag over the Reichstag photo hero was born 100 years ago [online], russkiymir.ru [dostęp 2020-11-13].
  4. Знамя Победы не спасло от бед [online], www.mk.ru [dostęp 2020-11-08] (ros.).
  5. В Джвари установят бюст Мелитона Кантария [online], apsny.ge [dostęp 2024-04-24].
  6. На веки увековечные [online], www.kommersant.ru, 22 grudnia 2010 [dostęp 2022-03-05] (ros.).
  7. В Грузии открыт памятник Мелитону Кантария, водрузившему Знамя Победы над Рейхстагом. Новости. Первый канал. [dostęp 2020-11-08].