Międzyrzecz (stacja kolejowa)
52°26′44″N 15°35′32″E/52,445556 15,592222 nr rej. L-270/A z 05.12.2007 r.
| |
.jpg)
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Miejscowość | |
| Lokalizacja |
ul. Plac Powstańców Wielkopolskich 1 |
| Zarządca |
podmiot prywatny |
| Data otwarcia |
1 czerwca 1885[1] |
| Poprzednie nazwy |
Meseritz (1885–1945)[1] |
| Dane techniczne | |
| Liczba peronów |
3 |
| Liczba krawędzi peronowych |
5 |
| Kasy | |
| Linie kolejowe | |
Położenie na mapie Międzyrzecza  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa lubuskiego  | |
Położenie na mapie powiatu międzyrzeckiego  | |
Położenie na mapie gminy Międzyrzecz  | |
| 52°26′44″N 15°35′32″E/52,445556 15,592222
| |
Międzyrzecz (w latach 1885–1945 niem. Meseritz[1]) – stacja kolejowa w Międzyrzeczu, w województwie lubuskim, w zachodniej Polsce, otwarta 1 czerwca 1885[1] wraz z linią kolejową relacji Międzyrzecz – Zbąszyń, do połowy lat 90. XX wieku stacja węzłowa, a także jeden z największych węzłów kolejowych w regionie. Zlokalizowana w centrum miasta, na lewym brzegu Obry, przy Placu Powstańców Wielkopolskich (odgałęzienie jednej z głównych arterii Międzyrzecza – ul. 30 Stycznia, stanowiącej miejski odcinek drogi wojewódzkiej nr 137), na wysokości 50 m n.p.m.[3].
Pierwsze plany o doprowadzeniu kolei żelaznej do Międzyrzecza pojawiły się w 1868 r. w związku z pomysłem wytyczenia linii relacji Nowa Sól – Sulechów – Świebodzin – Międzyrzecz, które jednak nie zostały zrealizowane na skutek protestu władz Sulęcina, które również chciały mieć połączenie kolejowe[4]. Decyzję o budowie drogi kolejowej, prowadzącej ze Zbąszynia do Międzyrzecza, a tym samym stacji kolejowej w Międzyrzeczu, podjęto w 1880 r.[5], zaś podstawą do jej realizacji była ustawa Pruskich Kolei Państwowych o rozbudowie drobnych, lokalnych połączeń kolejowych, wydana 21 maja 1883[6]. Zaprojektowano ją jako linię jednotorową o długości 31,26 km[7], a ruch na niej otwarto 1 czerwca 1885[8].
W 2006 r. całkowicie spłonął magazyn wraz z rampą przylegający do gmachu stacji, zaś 11 lipca 2007 pożarowi uległ sam dworzec[9]. Wiosną 2009 r. na stacji zamknięto kasy biletowe[2]. 19 maja 2012 miał miejsce pożar dawnych zabudowań kolejowych nieopodal stacji. Po tych wydarzeniach poznański oddział Zakładu Gospodarowania Nieruchomościami PKP - w trybie przetargu - sprzedał budynek o powierzchni ponad 700 m² podmiotowi prywatnemu[9], a po jego gruntownej przebudowie jest on wykorzystywany na cele usługowo-handlowe. Od lat 90. XX wieku ruch pasażerski odbywa się tylko na jednej linii (nr 367) obsługiwanej przez Polregio, zaś pozostałe dwie linie obsługują wyłącznie ruch towarowy oraz specjalny (wojskowy). W 2019 r. Międzyrzecz odzyskał bezpośrednie połączenie z Poznaniem i Warszawą, dzięki uruchomieniu połączenia Szczecin Główny – Warszawa Wschodnia z wagonami bezpośrednimi do Gorzowa Wielkopolskiego[2].
Wymiana pasażerska[edytuj | edytuj kod]
| Rok | Wymiana pasażerska na dobę |
|---|---|
| 2017[10] | 200-299 |
| 2022[11] | 300-499 |
-
-
Panorama stacji
.jpg)
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d Międzyrzecz. bazakolejowa.pl. [dostęp 2023-12-31]. (pol.).
- ↑ a b c Dariusz Brożek: Dworzec PKP w Międzyrzeczu mógł runąć na ludzi. Prokuratura oskarżyła dwie osoby. Gazeta Lubuska, 2009-07-05. [dostęp 2009-07-07]. (pol.).
- ↑ Międzyrzecz stacja (st). atlaskolejowy.net. [dostęp 2023-12-31]. (pol.).
- ↑ Zbąszynek, kolej i ja (Sulechów – Świebodzin). sentymentalny.com. [dostęp 2023-12-31]. (pol.).
- ↑ Zbąszynek, kolej i ja (Zapomniany nasyp). sentymentalny.com. [dostęp 2023-12-31]. (pol.).
- ↑ Zbąszynek, kolej i ja (Zbąszyń – Międzyrzecz). sentymentalny.com. [dostęp 2023-12-31]. (pol.).
- ↑ Zbąszynek, kolej i ja (Ewolucja kolei). sentymentalny.com. [dostęp 2023-12-31]. (pol.).
- ↑ Zbąszynek, kolej i ja (Ciekawostki na temat linii Zbąszynek – Międzyrzecz). sentymentalny.com. [dostęp 2023-12-31]. (pol.).
- ↑ a b Kazimierz Czułup: Kolej żelazna w Międzyrzeczu. miedzyrzecz.biz, 2019-02-24. [dostęp 2020-10-30]. (pol.).
- ↑ Największe i najmniejsze stacje w Polsce. utk.gov.pl. [dostęp 2019-12-18]. (pol.).
- ↑ Wymiana pasażerska - Dane o stacjach 2022. dane.utk.gov.pl. [dostęp 2023-09-17]. (pol.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Michalak Robert, Linia kolejowa Międzyrzecz – Toporów, „Świat Kolei” 6/2009
- Michalak Robert, Linia kolejowa Rzepin – Sulęcin – Międzyrzecz, „Świat Kolei” 3/2011
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Międzyrzecz w Ogólnopolskiej Bazie Kolejowej – bazakolejowa.pl
- Międzyrzecz w Atlasie Kolejowym Polski, Czech i Słowacji – www.atlaskolejowy.net
| Międzyrzecz | ||
| Linia 364 Wierzbno – Rzepin (22,880 km) | ||
  odległość: 3,744 km
|
|
odległość: 7,412 km
|
| Linia 367 Zbąszynek – Gorzów Wielkopolski (29,896 km) | ||
 odległość: 10,797 km
|
|
odległość: 6,139 km
|
| Linia 375 Międzyrzecz – Toporów (0,000 km) | ||
|
odległość: 7,484 km
| |
