54°00′51″N 18°55′05″E/54,014167 18,918056Miłoradz
| Artykuł |
54°0′51″N 18°55′5″E |
|---|---|
| - błąd |
38 m |
| WD |
54°0'0.0"N, 18°55'0.1"E, 54°0'50.11"N, 18°55'6.46"E |
| - błąd |
14 m |
| Odległość |
1667 m |
| wieś | |
 Kościół pw. św. Stanisława | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2011) |
1018[1] |
| Strefa numeracyjna |
55 |
| Kod pocztowy |
82-213 |
| Tablice rejestracyjne |
GMB |
| SIMC |
0152744 |
Położenie na mapie gminy Miłoradz  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa pomorskiego  | |
Położenie na mapie powiatu malborskiego  | |
| 54°00′51″N 18°55′05″E/54,014167 18,918056
| |
Miłoradz (niem. Mielenz) – wieś w Polsce położona w województwie pomorskim, w powiecie malborskim, w gminie Miłoradz na obszarze Wielkich Żuław Malborskich.
Miejscowość jest siedzibą gminy Miłoradz.
Do 1954 roku miejscowość była siedzibą gminy Mątowy Wielkie. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa elbląskiego.
Zabytki[edytuj | edytuj kod]
Według rejestru zabytków NID[2] na listę zabytków wpisane są:
- kościół parafialny pw. św. Stanisława, XIV, XV, nr rej.: A-285 z 27.03.1962
- cmentarz przykościelny, nr rej.: A-285 z 9.06.1994
- dzwonnica, nr rej.: j.w.
- kostnica, nr rej.: j.w.
Kościół gotycki, ceglany, zbudowany w 2. poł. XIV w.; salowy, ze szczytem wschodnim sterczynowo-wnękowym. Wystrój w większości barokowy, w ołtarzu głównym obraz z wizerunkiem Michała Archanioła walczącego z szatanem[3].
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
- Malbork
- Mątowy Małe
- Mątowy Wielkie
- Pogorzała Wieś
- Stara Kościelnica
- Miłoradz – osada w woj. pomorskim, w powiecie malborskim, w gminie Miłoradz
- inne miejscowości o podobnej nazwie: Miłoradzice
Sąsiednie gminy[edytuj | edytuj kod]
Lichnowy, Malbork, Pelplin, Subkowy, Sztum, Tczew (gmina wiejska), Tczew (miasto)
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Wieś Miłoradz w liczbach, Polska w liczbach [dostęp 2019-11-15] (pol.), liczba ludności w oparciu o dane GUS.
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo pomorskie, Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2021, s. 65 [dostęp 2020-03-22].
- ↑ Piotr Skurzyński, Warmia, Mazury, Suwalszczyzna, wyd. Sport i Turystyka – Muza S.A. Warszawa 2004 s. 59 ISBN 83-7200-631-8
