Michał Śmiałowski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Michał Śmiałowski
Data i miejsce urodzenia

14 grudnia 1906
Hordynia, Rejon samborski, Obwód lwowski, Ukraina

Data i miejsce śmierci

2 listopada 1990
Columbus

profesor nauk chemicznych
Alma Mater

Politechnika Lwowska

Doktorat

1938

Profesura

1951[1]

Polska Akademia Nauk
Status

członek rzeczywisty

Funkcja

Dyrektor Instytutu Chemii Fizycznej PAN

Uczelnia

Politechnika Lwowska
Politechnika Warszawska
Politechnika Śląska
Polska Akademia Nauk

rektor Politechniki Śląskiej

Michał Śmiałowski (ur. 14 grudnia 1906 w Hordynii[2], zm. 2 listopada 1990 w Columbus w USA) – polski chemik, specjalista w dziedzinie metalurgii i korozji strukturalnej.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Studiował na Wydziale Chemicznym Politechniki Lwowskiej. W 1928 ukończył studia i rozpoczął pracę naukową we Lwowie i kontynuował na Politechnice Warszawskiej, gdzie pod kierunkiem profesora Witolda Broniewskiego zajmował się zagadnieniami metalurgii żelaza. W 1938 obronił pracę doktorską, poświęconą badaniom nowych struktur żelaza metalicznego, powstających w specyficznych warunkach chemicznych i mechanicznych. W latach 1951–1952 profesor, rektor Politechniki Śląskiej. Od roku 1953 był pracownikiem Polskiej Akademii Nauk – jej sekretarzem naukowym oraz sekretarzem Wydziału Matematyki, Fizyki, Chemii Geologii i Geografii. Twórca Stacji Naukowej PAN w Paryżu. Członek PAN.[3][2]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Prof. zw. dr inż. cz Michał Śmiałowski, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [dostęp 2009-07-07].[martwy link]
  2. a b Prof. dr hab. inż. Michał Śmiałowski [online], Politechnika Śląska [dostęp 2021-01-02] [zarchiwizowane z adresu 2019-05-15].
  3. Michał Śmiałowski. Politechnika Śląska.