Michał Barwiołek

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Michał Barwiołek
Ilustracja
chorąży chorąży
Data i miejsce urodzenia

15 września 1895
Tymowa, Austro-Węgry

Data i miejsce śmierci

wiosna 1940
Katyń, ZSRR

Przebieg służby
Lata służby

ok. 1914–1940

Siły zbrojne

Armia Austro-Węgier
Wojsko Polskie

Formacja

Legiony Polskie

Jednostki

3 Pułk Piechoty Legionów
4 Pułk Piechoty Legionów
28 Pułk Piechoty

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
wojna polsko-bolszewicka
kampania wrześniowa

Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Krzyż Walecznych (1920–1941, czterokrotnie) Brązowy Krzyż Zasługi

Michał Barwiołek (ur. 15 września 1895 w Tymowej, zm. wiosną 1940 w Katyniu) – polski działacz niepodległościowy, uczestnik I wojny światowej i wojny polsko-bolszewickiej, chorąży Wojska Polskiego i kawaler Orderu Virtuti Militari. Ofiara zbrodni katyńskiej[1].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził w rodzinie Jakuba i Agaty z Niesiołów. Od 24 sierpnia 1914 r. w szeregach 3 pułku piechoty Legionów Polskich walczył w I wojnie światowej. Awansował od stopnia legionisty do sierżanta. Brał udział w bitwie pod Łużnami i Rarańczą. Był dwukrotnie ranny. Następnie od 1 listopada 1918 r. żołnierz 4 pułku piechoty Legionów skąd 26 marca 1919 r. został przeniesiony do 3 pp Leg. Wziął udział w wojnie polsko-bolszewickiej. Został trzykrotnie ranny. W okresie międzywojennym pełnił służbę w 28 pułku piechoty i ponownie w 3 pp Leg., gdzie pełnił funkcję szefa kompanii, instruktora i szefa kancelarii batalionu. W 1939 r. awansowany do stopnia chorążego. Został zamordowany wiosną 1940 w lesie katyńskim[1].

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Ożenił się ze Stanisławą z Czajkowskich. Miał troje dzieci: Krystynę, Edmunda oraz Kazimierza[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]