Michał Józef Guzikow
 Michał Józef Guzikow, litografia autorstwa Josefa Kriehubera | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Pochodzenie | |
| Data i miejsce śmierci | |
| Instrumenty | |
| Gatunki | |
| Zawód |
instrumentalista |
Michał Józef Guzikow (ur. 2 września 1806 w Szkłowie, zm. 21 października 1837 w Akwizgranie[1][2][3]) – polski muzyk pochodzenia żydowskiego, wirtuoz ksylofonu[1][2][3][4].
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Pochodził z ubogiej rodziny grajków żydowskich[3]. Urodził się w Szkłowie na terenie dzisiejszej Białorusi, w majątku generała Zoricza[1]. Jako miejsce jego pochodzenia podawano także Kowno[2]. Początkowo występował Warszawie, grywając w kawiarniach, szynkach i na ulicach[3]. Grał początkowo na cymbałach, później zaś na udoskonalonej według swojego pomysłu harmonice słomianej (prototyp ksylofonu, sporządzony z drewnianych rurek różnej długości i grubości, ułożonych na owiniętych słomą wałkach)[1][2]. W 1834 roku koncertował grając na tym instrumencie w Kijowie, Moskwie i Odessie[3].
Zachęcony przez Karola Lipińskiego opuścił Warszawę i udał się w tournée zagraniczne[3]. Koncertował w Niemczech, Belgii i Francji[2][3]. W Paryżu dawał cieszące się popularnością koncerty, występując obok najsłynniejszych ówcześnie solistów[1]. W pałacu królewskim Tuileries grał wspólnie z Friedrichem Kalkbrennerem[1][3]. Jego grę podziwiali m.in. Felix Mendelssohn-Bartholdy i George Sand[3][4]. W maju 1835 roku dał koncert w Krakowie[2][3]. Wykonywał własne kompozycje, w tym fantazje na tematy polskich melodii ludowych[1]. Dokonywał też transkrypcji arii operowych oraz koncertów skrzypcowych i fortepianowych takich kompozytorów jak Carl Maria von Weber i Johann Nepomuk Hummel[1][3], dużą popularnością wśród publiczności cieszyła się jego aranżacja Campanelli Niccolò Paganiniego[1][3][4].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f g h i Słownik muzyków polskich. T. 1. A–Ł. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1964, s. 175.
- ↑ a b c d e f Polski Słownik Biograficzny. T. IX. Wrocław: Zakład Narodowy imienia Ossolińskich, 1961, s. 197–198.
- ↑ a b c d e f g h i j k l Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 3. Część biograficzna efg. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1987, s. 531. ISBN 83-224-0344-5.
- ↑ a b c Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 2 Conf–Gysi. New York: Schirmer Books, 2001, s. 1403–1404. ISBN 0-02-865527-3.