Michaił Dokuczajew

Michaił Dokuczajew
Михаил Степанович Докучаев
	generał major
Data i miejsce urodzenia	2 czerwca 1925 ; Nikolskoje
Data i miejsce śmierci	9 sierpnia 2003 ; Moskwa
	Przebieg służby
Formacja	Armia Czerwona; MWD; KGB
Główne wojny i bitwy	II wojna światowa
	Odznaczenia
	;

Michaił Stiepanowicz Dokuczajew (ros. Михаил Степанович Докучаев, ur. 2 czerwca 1925 we wsi Nikolskoje w obwodzie astrachańskim, zm. 9 sierpnia 2003 w Moskwie) – generał major KGB, Bohater Związku Radzieckiego (1945).

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Uczył się w szkole w Astrachaniu, od listopada 1942 służył w Armii Czerwonej, walczył w składzie 216 i 55 pułków kawalerii, brał udział m.in. w bitwie pod Stalingradem i pod Kurskiem. Uczestniczył w forsowaniu Dniepru, operacji białoruskiej i warszawsko-poznańskiej, a w końcu berlińskiej, w 1944 został członkiem WKP(b). Szczególnie wyróżnił się podczas walk o Pabianice 21 stycznia 1945, w ataku na kolumnę niemieckich czołgów i samochodów. Brał udział w Paradzie Zwycięstwa na placu Czerwonym 24 czerwca 1945. Po wojnie uczył się w Wojskowym Instytucie Języków Obcych, po ukończeniu którego w 1951 pracował w Głównym Zarządzie Służby Specjalnej przy KC WKP(b)/KPZR, później w latach 1953-1954 w 8 Zarządzie MWD ZSRR, a 1954-1956 w 8 Głównym Zarządzie KGB ZSRR. W latach 1956-1959 studiował w Wojskowo-Dyplomatycznej Akademii Armii Radzieckiej, potem pracował w I Głównym Zarządzie KGB ZSRR – w Wydziałach 13 i 5 tego zarządu, w 1960 został skierowany do pracy w rezydenturze KGB w Atenach, 1965-1966 odbywał kursy doskonalenia operacyjnego kadry szkoły nr 101 I Zarządu Głównego KGB. W latach 1966-1971 był rezydentem KGB w Atenach, 1971-1973 funkcjonariuszem Służby nr 2 I Zarządu Głównego KGB ZSRR, od 1973 do lipca 1975 szefem Wydziału 5 Zarządu "K" I Zarządu Głównego KGB ZSRR, a od lipca 1975 do maja 1989 zastępcą szefa 9 Zarządu KGB ZSRR w stopniu generała majora, następnie zakończył pracę w KGB. Został pochowany na Cmentarzu Kuncewskim.

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Złota Gwiazda Bohatera Związku Radzieckiego (27 lutego 1945)
Order Lenina (27 lutego 1945)
Order Wojny Ojczyźnianej I klasy
Order Czerwonego Sztandaru Pracy
Order Czerwonej Gwiazdy
Order Przyjaźni Narodów
Order Sławy III klasy (15 października 1944)
Medal „Za Odwagę” (13 października 1943)
Medal „Za zasługi bojowe” (20 października 1944)

I inne.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]