Przejdź do zawartości

Michaił Niestierow

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Michaił Niestierow
Ilustracja
Michaił Niestierow w pierwszej dekadzie XX wieku
Data i miejsce urodzenia

31 maja 1862 roku
Ufa

Data i miejsce śmierci

18 października 1942 roku
Moskwa

Zawód, zajęcie

pejzażysta, malarz sakralny, po 1917 roku autor portretów

podpis
Odznaczenia
Nagroda Stalinowska
Order Czerwonego Sztandaru Pracy
Święta Ruś (1905), zbiory Państwowego Muzeum Rosyjskiego w Sankt Petersburgu[1]
Fresk Michaiła Niestierowa w kościele Akhali Zarzma („Nowa Zarzma”) w Abastumani (Gruzja) powstały między 1902 a 1904 rokiem[2]

Michaił Wasiliewicz Niestierow, ros. Михаил Васильевич Нестеров (ur. 19 maja?/31 maja 1862 w Ufie, zm. 18 października 1942 w Moskwie) – rosyjski malarz, członek grupy „Pieredwiżników”.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Pochodził z kupieckiej rodziny. Już podczas nauki w gimnazjum zajmował się malarstwem. Po maturze 1874 przeniósł się do Moskwy. W latach 1877–1881 i 1884–1886 studiował w Moskiewskiej Szkole Malarstwa, Rzeźby i Architektury u Wasilija Pierowa, Aleksieja Sawrasowa i Iłłariona Prianisznikowa. W latach 1881–1884 studiował w Cesarskiej Akademii Sztuk Pięknych w Petersburgu u Pawła Czistiakowa. Latem 1885 roku wbrew woli rodziców Niestierowa, jego żoną została Maria Marty-novskaya (1862-1886). W maju 1886 urodziła się im córka Olga, żona zmarła podczas porodu. Od roku 1889 uczestniczył w akcjach Pieriedwiżników, w 1896 roku został członkiem tego ugrupowania. Początkowo zajmował się głównie malarstwem pejzażowym, stopniowo w jego twórczości zaczęły się pojawiać motywy religijne, co doprowadziło do konfliktów z Pieriedwiżnikami. W latach 1890–1910 przebywał w Kijowie i Petersburgu. W tym czasie stworzył freski w Soborze świętego Włodzimierza w Kijowie, w Soborze Zmartwychwstania Pańskiego w Petersburgu i w kościele „Nowa Zarzma” (Akhali Zarzma) w Gruzji. Tworzył również ikony. Po rewolucji październikowej tworzył głównie malarstwo portretowe. Uwieczniał m.in. intelektualistów rosyjskich, których władze bolszewickie wydaliły później z kraju „Statkiem filozofów” w 1922 roku. W 1938 roku sam został na krótko aresztowany – spędził dwa tygodnie w więzieniu na Butyrkach. Jednak po rehabilitacji, w 1941 został laureatem Nagrody Stalinowskiej. Najwięcej dzieł Nestierowa znajduje się w kolekcjach Państwowego Muzeum Rosyjskiego w Petersburgu, w moskiewskiej Galerii Trietiakowskiej, część w zbiorach prywatnych[3][4][5][2].

Wybrane dzieła

[edytuj | edytuj kod]
  • Pustelnik (Пустынник) (1889)
  • Widzenie chłopca Bartłomieja (Видение отроку Варфоломею) (1889)
  • Z biciem dzwonów (Под благовест) (1895)
  • W górach (На горах) (1896)
  • Dzieła świętego Sergiusza (Труды преподобного Сергия) (1896)
  • Młodość świętego Sergiusza (Юность преподобного Сергия) (1897)
  • Wielkie postrzyżyny (Великий постриг) (1897)
  • Portret E.P. Nestierowej (Е. П. Нестерова) (1905)
  • Święta Ruś (Святая Русь) (1905)[1]
  • Na Rusi (На Руси) (1914-1916)
  • Filozofowie Pawieł Fłorienski i Siergiej Bułgakow (Философы) (1917)
  • Portret Iwana Pawłowa (Портрет И.П. Павлова) (1935)
  • Jesień na wsi (Осень в деревне) (1942)

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Mikhail Nesterov. Holy Rus. 1905 - Collections of the Russian museum - Русский музей [online], en.rusmuseum.ru [dostęp 2022-02-28].
  2. a b Zarzma Monastery, Zarzma, Georgia - SpottingHistory.com [online], www.spottinghistory.com [dostęp 2022-02-28] (ang.).
  3. Михаил Васильевич Нестеров (31.05.1862 - 18.10.1942) - Биография художника, известные произведения, выставки | Артхив [online], artchive.ru [dostęp 2024-04-28] (ros.).
  4. Mikhail Nesterov [online], www.abramtsevo.net [dostęp 2022-02-28].
  5. Mikhail Nesterov's Family in His Art | The Tretyakov Gallery Magazine [online], www.tretyakovgallerymagazine.com, 11 stycznia 2014 [dostęp 2022-02-28] (ang.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]