Mieczysław Kreutz

Mieczysław Kreutz
Data i miejsce urodzenia	31 grudnia 1893 ; Lwów
Data i miejsce śmierci	14 października 1971 ; Warszawa
	profesor nauk psychologicznych
Alma Mater	Uniwersytet Lwowski
Doktorat	1924
Habilitacja	1927
Profesura	1946
Uczelnia	Uniwersytet Lwowski; Uniwersytet Wrocławski; Uniwersytet Warszawski
	Odznaczenia

Mieczysław Kreutz (ur. 31 grudnia 1893 we Lwowie, zm. 14 października 1971 w Warszawie^[1]) – polski filozof i psycholog, profesor; kontynuator myśli szkoły lwowsko-warszawskiej.

Życiorys

Urodził się we Lwowie, gdzie ukończył gimnazjum i studia filozoficzne na Uniwersytecie Lwowskim. Wśród jego wykładowców był prof. Kazimierz Twardowski.

W latach 1914–20 w czynnej służbie wojskowej, odznaczony Krzyżem Walecznych. Od 1921 asystent w Zakładzie Psychologii Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie. W 1924 uzyskał doktorat z filozofii, w 1927 habilitację z psychologii. W 1928 uzyskał stanowisko zastępcy profesora na tej uczelni oraz kierownictwo Zakładu Psychologii, które zwolniło się po odejściu Kazimierz Twardowskiego. W 1934 profesor nadzwyczajny.

W okresie okupacji Polski w 1941 usunięty z Uniwersytetu. W czasie okupacji niemieckiej Lwowa był karmicielem wszy zdrowych w Instytucie Badań nad Tyfusem Plamistym i Wirusami prof. Rudolfa Weigla. Po zakończeniu II wojny światowej wysiedlony ze Lwowa w akcji ekspatriacyjnej Polaków. Osiadł we Wrocławiu i związał swoją pracę naukową z Uniwersytetem Wrocławskim, na którym organizował studia psychologiczne i Katedrę Psychologii.

W 1946 profesor zwyczajny. Od 1953 przeniesiony na Uniwersytet Warszawski, gdzie objął Katedrę Psychologii Eksperymentalnej. W 1964 odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski^[2]

Zajmował się problemami związanymi z metodologią w psychologii, głównie w odniesieniu do metody introspekcyjnej i metody testów.

Został pochowany na Powązkach Wojskowych w Warszawie (kwatera A32-1-25)^[3].

W listopadzie 2012 we Wrocławiu psychologowie ze Szkoły Wyższej Psychologii Społecznej i Polskiej Akademii Nauk zorganizowali konferencję naukową na cześć prof. Mieczysława Kreutza, podczas której wnuk profesora odsłonił poświęconą mu tablicę pamiątkową.^[4] W konferencji wzięło udział grono czołowych polskich psychologów m.in. profesorowie Jerzy Brzeziński, Dariusz Doliński, Leszek Koczanowicz, Maria Lewicka, Piotr Oleś, Teresa Rzepa, Ryszard Stachowski, Jan Strelau, Tadeusz Tyszka.^[5]

Wybrany dorobek naukowy

Zmienność rezultatów testów, cz. I i II, Lwów 1927, 1933
Rozwój psychiczny młodzieży, 1931
Kształcenie charakteru. Poradnik praktyczny, Warszawa 1946, 2011
Podstawy psychologii, Warszawa 1949
Rozumienie tekstów, Warszawa 1968

Przypisy

↑ Kreutz Mieczysław, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2019-04-22] .
↑ Biogram profesora. [dostęp 2016-03-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)].
↑ Wyszukiwarka cmentarna – Warszawskie cmentarze. cmentarzekomunalne.com.pl. [dostęp 2019-11-30].
↑ Przypomnieć Mieczysława Kreutza
↑ Aktualność Myśli Psychologicznej Mieczysława Kreutza

Linki zewnętrzne

[1] Kreutz Mieczysław, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2019-04-22] .

[2] Biogram profesora. [dostęp 2016-03-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)].

[3] Wyszukiwarka cmentarna – Warszawskie cmentarze. cmentarzekomunalne.com.pl. [dostęp 2019-11-30].

[4] Przypomnieć Mieczysława Kreutza

[5] Aktualność Myśli Psychologicznej Mieczysława Kreutza

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]