Mieczysław Majdzik

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mieczysław Wawrzyniec Majdzik
Data urodzenia

20 lutego 1929

Data śmierci

3 września 2002

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Wolności i Solidarności

Mieczysław Wawrzyniec Majdzik (ur. 20 lutego 1929[1], zm. 3 września 2002) – działacz opozycji niepodległościowej i politycznej w PRL, więzień stalinowski.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Tablica pamięci Mieczysława Majdzika

Syn Zygmunta Majdzika, funkcjonariusza Policji Państwowej, zamordowanego w Miednoje w 1940 przez NKWD[2]. Jako nastolatek wstąpił do Zrzeszenia Wolność i Niezawisłość. Aresztowany i torturowany przez UB, został skazany na 12 lat więzienia. Po wydarzeniach czerwca 1976 roku pomagał represjonowanym robotnikom Radomia. Później działał w Ruchu Obrony Praw Człowieka i Obywatela. Był członkiem założycielem Konfederacji Polski Niepodległej[3]. Od 1981 uczestniczył w Marszach Szlakiem I Kompanii Kadrowej[4]. W 1980 w elektrowni Skawina zakładał NSZZ „Solidarność”. W stanie wojennym był internowany od 13 grudnia 1981 do 23 lipca 1982 roku. Pochowany na cmentarzu w Skawinie[potrzebny przypis].

Na początku czerwca 2008 z inicjatywy krakowskiego stowarzyszenia Pro Patria Pro Memoria został powołany honorowy komitet budowy pomnika Mieczysława Majdzika, w którego skład weszli m.in.: ks. Tadeusz Isakowicz-Zaleski, prof. Janusz Cisek (dyrektor Muzeum Wojska Polskiego), posłowie PiS Ryszard Terlecki i Zbigniew Ziobro, europoseł PO Bogusław Sonik, Marek Lasota (dyrektor krakowskiego IPN-u) oraz Ryszard Majdzik, syn Mieczysława i przewodniczący małopolskiej Solidarności '80. Wstępnie planowane jest postawienie tego pomnika w miejscu dawnego pomnika sowieckiego marszałka Iwana Koniewa w Krakowie[5].

28 sierpnia 2006 roku Prezydent Lech Kaczyński odznaczył pośmiertnie Mieczysława Majdzika Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski[6]. W 2022 otrzymał pośmiertnie Krzyż Wolności i Solidarności[7].

8 września 2013 roku, na ścianie bloku przy ulicy Konstytucji 3 Maja 1 w Skawinie, w którym mieszkał, odsłonięto upamiętniającą go tablicę[8].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Katalog osób „rozpracowywanych” przez organa bezpieczeństwa państwa komunistycznego [online], bip.ipn.gov.pl [dostęp 2018-03-22].
  2. Mirosław Boruta, Stefan Budziaszek, W hołdzie Mieczysławowi Majdzikowi [online], Kraków Niezależny [dostęp 2022-09-18] (pol.).
  3. Marcin Kasprzycki: Konfederacja Polski Niepodległej w Krakowie 1979-1990. Wybór dokumentów. Kraków: Instytut Pamięci Narodowej – Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu, 2009, s. 624. ISBN 978-83-929094-5-3,
  4. Mirosław Lewandowski, Maciej Gawlikowski: Prześladowani, wyszydzani, zapomniani... Niepokonani. Tom I. ROPCiO i KPN w Krakowie 1977-1981. Kraków: DAR-POINT Leszek Jaranowski, 2009. ISBN 978-83-927061-1-3.
  5. Gazeta.pl dostęp 10 czerwca 2008
  6. M.P. z 2006 r. nr 80, poz. 807
  7. M.P. z 2022 r. poz. 1148
  8. Mirosław Boruta, Stefan Budziaszek, W hołdzie Mieczysławowi Majdzikowi [online], Kraków Niezależny [dostęp 2022-09-18] (pol.).