Mielęcin (powiat pyrzycki)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mielęcin
wieś
Ilustracja
Kościół Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny
Państwo

 Polska

Województwo

 zachodniopomorskie

Powiat

pyrzycki

Gmina

Pyrzyce

Liczba ludności (2022)

463[2]

Strefa numeracyjna

91

Kod pocztowy

74-230[3]

Tablice rejestracyjne

ZPY

SIMC

0781925

Położenie na mapie gminy Pyrzyce
Mapa konturowa gminy Pyrzyce, na dole znajduje się punkt z opisem „Mielęcin”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Mielęcin”
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego
Mapa konturowa województwa zachodniopomorskiego, na dole nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Mielęcin”
Położenie na mapie powiatu pyrzyckiego
Mapa konturowa powiatu pyrzyckiego, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Mielęcin”
Ziemia53°04′34″N 14°54′01″E/53,076111 14,900278[1]

Mielęcin (niem. Mellentin) – wieś w Polsce położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie pyrzyckim, w gminie Pyrzyce.

W latach 1954–1972 wieś należała i była siedzibą władz gromady Mielęcin. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa szczecińskiego.

Stara osada pyrzycka położona na żyznych ziemiach o układzie ulicówki, w centrum majdan w kształcie prostokątnie wydłużonego rynku. Przy nim domy wąskofrontowe, a także dom bramny[4].

Zabytki i zabudowa historyczna[edytuj | edytuj kod]

  • kościół Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny,
  • stacja kolejowa na linii Pyrzyce-Lipiany (1897 r.) obejmująca budynki z końca XIX w., mur z cegły. Typowa dla budynków kolejowych architektura z końca XIX i początku XX w. (częściowo wyburzona)
  • pałac i park pałacowy - dwukondygnacyjny neoklasycystyczny pałac o ceglanym licu na kamiennym cokole z czworoboczną wieżą pięciopoziomową z końca XIX w. otoczony parkiem. Podczas budowy nowego pałacu w końcu XIX w., od drogi do pałacu poprowadzono aleję lipową, przed fasadą pałacu gazon obsadzony szpalerem cisów. W parku krajobrazowym znajduje się staw i strumień, rosną drzewa liściaste i iglaste rodzimego i obcego pochodzenia[5].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 79774
  2. NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-07].
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 786 [zarchiwizowane 2022-10-26].
  4. Czesław Piskorski, Pomorze Zachodnie, mały przewodnik, Warszawa: Wyd. Sport i Turystyka, Warszawa, 1980, s. 185, ISBN 83-217-2292-X, OCLC 8032482.
  5. Piotr Skurzyński, Pomorze, Warszawa: Wyd. Muza S.A., 2007, s. 117, ISBN 978-83-7495-133-3.