Mirosław Jasiński

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mirosław Jasiński
Ilustracja
Mirosław Jasiński (2021)
Data i miejsce urodzenia

12 listopada 1960
Bolesławiec

Wojewoda wrocławski
Okres

od 1991
do 1992

Przynależność polityczna

Porozumienie Centrum

Poprzednik

Janisław Muszyński

Następca

Janusz Zaleski

Dyrektor Instytutu Polskiego w Pradze
Okres

od 2001
do 2006

Poprzednik

Andrzej Jagodziński

Następca

Maciej Szymanowski

Ambasador RP w Czechach
Okres

od 2021
do 2022

Poprzednik

Barbara Ćwioro

Następca

Mateusz Gniazdowski

Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Wolności i Solidarności Brązowy Krzyż Zasługi Odznaka Honorowa „Bene Merito” Odznaka Honorowa Zasłużony dla Województwa Dolnośląskiego Odznaka Honorowa Wrocławia Medal za Zasługi dla Dyplomacji (Czechy)
Mirosław Jasiński w 2021

Mirosław Stanisław Jasiński (ur. 12 listopada 1960 w Bolesławcu) – polski scenarzysta, reżyser, dyplomata i urzędnik, wicewojewoda i następnie wojewoda wrocławski (1991–1992), ambasador RP w Czechach (2021–2022).

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W 1986 ukończył studia z zakresu filologii polskiej i historii sztuki na Uniwersytecie Wrocławskim.

W 1980 był współtwórcą Niezależnego Zrzeszenia Studentów na UWr oraz założycielem i szefem Akademickiego Ruchu Oporu we Wrocławiu (1981–1982)[1], działał w Akademickim Klubie Myśli Politycznej „Progres”. Po wprowadzeniu stanu wojennego ukrywał się. Należał do inicjatorów podziemnego ruchu Solidarności Polsko-Czechosłowackiej. Od 1987 był współredaktorem „Biuletynu SPCz”.

Od 1990 do stycznia 1991 był szefem wydziału politycznego w stopniu radcy ambasady RP w Pradze. W 1991 został wicewojewodą wrocławskim, następnie w maju tego samego roku objął stanowisko wojewody wrocławskiego. Funkcję tę pełnił do czerwca 1992. Później przez dwa lata wykładał na Politechnice Wrocławskiej. Do 1993 był rzecznikiem generalnym stowarzyszenia Solidarność Polsko-Czesko-Słowacka. Zakładał także Fundację Solidarność Polsko-Czesko-Słowacka[2].

Zajmował się także tworzeniem scenariuszy oraz reżyserią filmów i cykli dokumentalnych. Wspólnie z Mirosławem Spychalskim jest autorem zbioru opowiadań Opowieść heroiczna (1989)[3]. Scenarzysta lub reżyser produkcji: Kaman (1995), Wygrani przegrani (1996), Polski dom (1998), Wojna z wodą (1998), Magdalena Abakanowicz (2000), Bełz. Rok 1951 (2001), Prawdziwy koniec wojny (2001)[4].

W okresie 1991–2001 należał kolejno do Porozumienia Centrum, RdR, Ruchu Stu i Ruchu Społecznego AWS.

W latach 2001–2006 był dyrektorem Instytutu Polskiego w Pradze. Następnie pracował w sektorze prywatnym jako doradca prezesa, kierownik komórek zajmujących się współpracą międzynarodową, członek rady nadzorczej oraz doradca zarządu w PKN Orlen i Unipetrolu[2][1]. Od 2012 do 2021 zajmował stanowisko dyrektora Galerii Miejskiej we Wrocławiu[5]. W październiku 2021 mianowany ambasadorem nadzwyczajnym i pełnomocnym RP w Republice Czeskiej[6]. Misję rozpoczął 30 listopada 2021[1]. Listy uwierzytelniające złożył 20 grudnia 2021[7]. W związku z opublikowanym 6 stycznia 2022 przez Deutsche Welle wywiadem, w którym krytykował postawę polskich władz w sprawie kopalni w Turowie, premier Mateusz Morawiecki rozpoczął procedurę jego odwołania[8][9]. Zakończył kadencję 31 stycznia 2022[10][11].

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Żonaty z Dorotą Jasińską[7]. Zna język czeski i angielski[2].

Odznaczenia i wyróżnienia[edytuj | edytuj kod]

Polskie
Czeskie

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f Ambasador: Mirosław Jasiński, gov.pl [zarchiwizowane 2021-12-20].
  2. a b c Zapis przebiegu posiedzenia Komisji Spraw Zagranicznych /nr 61/, zpbas.sejm.gov.pl, 16 września 2021 [zarchiwizowane 2021-10-28].
  3. Mirosław Jasiński, Mirosław Spychalski, Opowieść heroiczna, Wrocław: Wydawnictwo Kret, 1989, s. 79.
  4. Mirosław Jasiński w bazie filmpolski.pl [dostęp 2021-10-28].
  5. Oświadczenia majątkowe: Jasiński Mirosław [online], Urząd Miejski Wrocławia [dostęp 2019-08-03].
  6. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 11 października 2021 r. nr 110.23.2021 w sprawie mianowania Ambasadora Rzeczypospolitej Polskiej (M.P. z 2021 r. poz. 984).
  7. a b Diplomatic List, mzv.cz, 21 grudnia 2021, s. 162 [zarchiwizowane 2022-01-07] (ang.).
  8. Müller: premier zdecydował o rozpoczęciu procedury odwołania ambasadora Polski w Czechach Premier Mateusz Morawiecki zdecydował o rozpoczęciu procedury odwołania ambasadora Polski w Republice Czeskiej [online], Polska Agencja Prasowa, 6 stycznia 2022 [dostęp 2022-01-07].
  9. Konsekwencje głośnego wywiadu ambasadora RP. Morawiecki podjął decyzję o jego odwołaniu [online], onet.pl, 6 stycznia 2022 [dostęp 2022-01-07].
  10. Mirosław Jasiński odwołany ze stanowiska ambasadora RP w Czechach. Prezydent podpisał decyzję [online], bankier.pl, 31 stycznia 2022 [dostęp 2022-02-03].
  11. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 27 stycznia 2022 r. nr 110.2.2022 w sprawie odwołania Ambasadora Rzeczypospolitej Polskiej (M.P. z 2022 r. poz. 238).
  12. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 5 grudnia 2007 r. o nadaniu orderów i odznaczeń (M.P. z 2008 r. nr 33, poz. 293).
  13. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 3 lipca 2020 r. o nadaniu odznaczeń (M.P. z 2020 r. poz. 811).
  14. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 29 września 2005 r. o nadaniu odznaczeń (M.P. z 2005 r. nr 79, poz. 1115).
  15. Odznaka Honorowa Wrocławia – Wrocław z wdzięcznością „Wratislavia Grato Animo” [online], um.wroc.pl [dostęp 2022-12-16].
  16. Odznaczenie dla działaczy Solidarności Polsko-Czechosłowackiej Zbigniewa Janasa i Mirosława Jasińskiego, mzv.cz, 31 października 2019 [zarchiwizowane 2020-03-27].
  17. Polacy odznaczeni medalem Za zasługi dla dyplomacji MSZ RCz [online], mzv.cz [dostęp 2023-03-13].
  18. Cena Františka Kriegla, kontobariery.cz [zarchiwizowane 2021-05-14] (cz.).
  19. Slavnostní předání Ceny Václava Bendy 2014 – Ústav pro studium totalitních režimů, ustrcr.cz, 2014 [zarchiwizowane 2021-03-04] (cz.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Grzegorz Waligóra, Mirosław Jasiński [online], Encyklopedia Solidarności [dostęp 2021-10-28].