Mirosław Siedlecki

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mirosław Siedlecki
generał brygady w st. spocz. generał brygady w st. spocz.
Data i miejsce urodzenia

12 marca 1952
Żyrardów

Przebieg służby
Lata służby

1971–2011

Siły zbrojne

Siły Zbrojne PRL
Siły Zbrojne RP

Jednostki

8 batalion saperów Marynarki Wojennej
35 pułk desantowy
7 Dywizja Desantowa
Akademia Sztabu Generalnego
8 Dywizja Zmechanizowana
8 Dywizja Obrony Wybrzeża
Dowództwo Wojsk Lądowych

więcej patrz tekst

Stanowiska

• dowódca plutonu łączności - pomocnik szefa sztabu ds. łączności
• oficer łączności
• starszy oficer w Wydziale Łączności w Dywizji Desantowej
• szef Wydziału Łączności w Dywizji Zmechanizowanej
• starszy specjalista Oddziału Operacyjno-Szkoleniowego Szefostwa Wojsk Łączności w Dowództwie Wojsk Lądowych
• szef Wydziału Taktycznych Systemów Łączności w DWL
• Szef Zarządu Dowodzenia i Łączności (G-6) w DWL

więcej patrz tekst

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
Odznaka tytułu honorowego „Zasłużony Żołnierz RP” I stopnia

Mirosław Grzegorz Siedlecki[1] (ur. 12 marca 1952 w Żyrardowie) – generał brygady Wojska Polskiego; dowódca 15 Sieradzkiej Brygadzie Wsparcia Dowodzenia (2007–2011).

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W 1971 rozpoczął studia w Wyższej Szkole Oficerskiej Wojsk Łączności w Zegrzu. W 1975 promowany na podporucznika, po czym rozpoczął zawodową służbę w 8 batalionie saperów Marynarki Wojennej w Dziwnowie na stanowiskach: dowódcy plutonu łączności - pomocnika szefa sztabu ds. łączności i oficera łączności[2]. W latach 1979–1981 pełnił służbę zawodową w 35 pułku desantowym w Gdańsku na stanowisku dowódcy plutonu łączności. W 1981 objął funkcję dowódcy 23 kompanii łączności pełniąc służbę do 1985. Ukończył Wyższy Kurs Doskonalenia Oficerów – szefów łączności pułków Wojsk Lądowych w WSOWŁ oraz przeszkolenie specjalistyczne z ekonomiki wojskowej w WAP[3]. W tym samym roku objął stanowisko starszego oficera w Wydziale Łączności 7 Dywizji Desantowej w Gdańsku, a następnie został skierowany na studia w Akademii Sztabu Generalnego Wojska Polskiego, które ukończył w 1988 i otrzymał przydział służbowy do 8 Dywizji Zmechanizowanej w Koszalinie, gdzie w latach 1988–1993 pełni obowiązki Szefa Wydziału Łączności. W latach 1993–1998 był Szefem Wydziału Łączności w 8 Dywizji Obrony Wybrzeża w Koszalinie. W między czasie w latach 1994–1995 był słuchaczem studiów podyplomowych w Wojskowej Akademii Technicznej na kierunku Techniki i Systemów Łączności, a w roku 1997 ukończył studia podyplomowe z zakresu Marketingu i Zarządzania w Politechnice Koszalińskiej[2].

W roku 1998 został skierowany do Warszawy, gdzie objął obowiązki starszego specjalisty Oddziału Operacyjno-Szkoleniowego Szefostwa Wojsk Łączności w Dowództwie Wojsk Lądowych. Następnie pełni obowiązki Szefa Wydziału Taktycznych Systemów Łączności oraz Szefa Oddziału Łączności w Zarządzie Dowodzenia i Łączności w DWL. W roku 2001 był Szefem Oddziału Dowodzenia i Łączności w 1 Korpusie Zmechanizowanym w Bydgoszczy[4]. 2003 został ponownie skierowany do Dowództwa Wojsk Lądowych na stanowisko Szefa Zarządu Dowodzenia i Łączności (G-6)[5]. W 2006 ukończył we Włoszech kurs przeznaczony dla oficerów NATO w zakresie systemów łączności i informatyki. W tym samym roku został skierowany na Studia Polityki Obronnej w Akademii Obrony Narodowej, które ukończył w lipcu 2007, po czym w Sieradzu objął funkcję dowódcy w 15 Sieradzkiej Brygadzie Wsparcia Dowodzenia[6]. 15 sierpnia 2009 został awansowany do stopnia generała brygady. Akt mianowania odebrał z rąk prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Lecha Kaczyńskiego. 30 sierpnia 2011 w obecności szefa Sztabu Generalnego Wojska Polskiego gen. Mieczysława Cieniucha[7] przekazał obowiązki dla jego dotychczasowego zastępcy płk. Andrzeja Pochopienia i do czasu przejścia na emeryturę został przeniesiony do dyspozycji dowództwa Garnizonu Warszawa. 15 sierpnia 2012 został pożegnany przez prezydenta Bronisława Komorowskiego wraz z grupą generałów kończących zawodową służbę wojskową, otrzymując pamiątkowy ryngraf[8].

Na emeryturze jest przedsiębiorcą. Działa społecznie w Koszalińskiej Radzie Seniorów, w tym na rzecz środowiska wojskowego, członek Rady Fundacji Pomocy Emerytom i Rencistom Wojskowym. W 2015 kandydował w wyborach parlamentarnych z okręgu koszalińskiego i nie uzyskał mandatu senatora oraz w 2018 na radnego Sejmiku Województwa Zachodniopomorskiego. Zainteresowania to sport (maratończyk), historia powszechna, nowoczesne technologie łączności i problematyka bezpieczeństwa[9][10][11].

Awanse[edytuj | edytuj kod]

(…)

Był dowódcą 15 BWD (2007–2011)

Ordery, odznaczenia i wyróżnienia[edytuj | edytuj kod]

i inne

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b M.P. z 2009 r. nr 54, poz. 756.
  2. a b c Dowódcy. 15bwd.wp.mil.pl. [dostęp 2024-02-24].
  3. Sieradz: Pożegnanie generała ze sztandarem. sieradz.naszemiasto.pl. [dostęp 2024-02-24].
  4. 15 Sieradzka Brygada Wsparcia Dowodzenia. Dowódcy. 15bwd.wp.mil.pl. [dostęp 2024-02-24].
  5. Komorowski 2006 ↓, s. 9.
  6. Jasiński 2011 ↓, s. 12.
  7. Jasiński 2012 ↓, s. 152.
  8. Jasiński 2013 ↓, s. 139.
  9. Najważniejsze jest bezpieczeństwo mieszkańców. uniapracy.org.pl. [dostęp 2024-02-26].
  10. Mirosław Grzegorz Siedlecki - nasz kandydat do Senatu w okręgu koszalińskim. uniapracy.org.pl. [dostęp 2024-02-26].
  11. Okręgi Wyborcze. OKW Koszalin (numer 99). wnp.pl/parlamentarny/senat-2015. [dostęp 2024-02-27].
  12. M.P. z 2005 r. nr 10, poz. 191.
  13. „Znak Honorowy Sił Zbrojnych RP” dla naszej Brygady. 15sbwd.internetdsl.pl. [dostęp 2024-02-26].
  14. Nominacje i odznaczenia z okazji święta Wojska Polskiego. rp.pl. [dostęp 2024-02-26].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Grzegorz Jasiński (red.), Kronika Wojska Polskiego 2012, Warszawa: Wojskowe Centrum Edukacji Obywatelskiej, 2013, s. 139, ISSN 1734-2317.
  • Grzegorz Jasiński (red.), Kronika Wojska Polskiego 2011, Warszawa: Wojskowe Centrum Edukacji Obywatelskiej, 2012, s. 152, ISSN 1734-2317.
  • Grzegorz Jasiński (red.), Kronika Wojska Polskiego 2010, Warszawa: Wojskowe Centrum Edukacji Obywatelskiej, 2011, s. 12, ISSN 1734-2317.
  • Krzysztof Komorowski (red.), Kronika Wojska Polskiego 2005, Warszawa: Fundacja Polonia Militaris, 2006, s. 9, ISSN 1734-2317.
  • Dziennik Urzędowy Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski” z 2005, 2009

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]