Mistrzostwa Europy w Piłce Nożnej Kobiet 2009
| |||
.jpg)
| |||
| Dyscyplina | |||
|---|---|---|---|
| Organizator | |||
| Szczegóły turnieju | |||
| Gospodarz | |||
| Otwarcie | |||
| Zamknięcie (finał) | |||
| Liczba drużyn |
12 (z 45 konfederacji) | ||
| Liczba aren |
5 (w 4 miastach) | ||
| I miejsce | |||
| II miejsce | |||
| III miejsce | |||
| Statystyki turnieju | |||
| Liczba meczów |
25 | ||
| Liczba bramek |
75 (3 na mecz) | ||
| Oglądalność |
129 905 (5196 na mecz) | ||
| Król strzelców | |||
Mistrzostwa Europy w Piłce Nożnej Kobiet 2009 (oficjalna nazwa UEFA Women's EURO 2009 lub 2009 UEFA Women's Championship) odbyły się w dniach 23 sierpnia – 10 września w Finlandii, której przyznano organizację w lipcu 2006. Mistrzyniami Europy zostały obrończynie tytułu – Niemki, które w finale pokonały reprezentację Anglii. Królową strzelczyń mistrzostw została Inka Grings, zdobywczyni 6 bramek.
Mecze Mistrzostw Europy w Polsce transmitowała komercyjna stacja Eurosport. W mistrzostwach po raz pierwszy wzięło udział 12 drużyn narodowych (poprzednio 8) podzielone na 3 grupy.
Kwalifikacje[edytuj | edytuj kod]
Kwalifikacje do mistrzostw miały przebieg dwu fazowy. W pierwszej z nich mecze rozgrywały najsłabsze drużyny Europy. Uczestniczyło w nich 20 zespołów, które podzielone zostały na 5 grup po 4 zespoły. Zwycięzca każdej z grup zakwalifikował się do drugiej fazy eliminacji. W drugiej fazie uczestniczyło 30 drużyn (5 z pierwszej fazy + 25 rozstawionych), które zostały podzielone na sześć grup po pięć drużyn. Zwycięzca grupy awansował bezpośrednio do mistrzostw, zaś zespoły z drugich miejsc oraz cztery najlepsze z trzecich miejsc walczyły w barażach o awans na mistrzostwa. Reprezentacja Finlandii, jako gospodarz, nie musiała uczestniczyć w eliminacjach. Do mistrzostw zakwalifikowały się następujące zespoły:
Stadiony[edytuj | edytuj kod]
Mecze odbyły się na pięciu stadionach w czterech fińskich miastach:
- Stadion Olimpijski w Helsinkach o pojemności 40 000 miejsc był największym stadionem turnieju i jednocześnie jest największym stadionem w kraju. Stadion ten był dotychczas miejscem zmagań letnich Igrzysk Olimpijskich w 1952 roku, mistrzostw świata w lekkoatletyce w 1983 oraz 2005 roku. Na tym stadionie swoje mecze rozgrywa również męska reprezentacja Finlandii w piłce nożnej[1].
- Finnair Stadium to drugie miejsce znajdujące się w Helsinkach, na którym odbyły się mistrzostwa. Stadion otwarty został w 2000 roku. Może na nim zasiąść 10 770 widzów. Na co dzień swoje mecze rozgrywa tutaj klub HJK Helsinki. W roku 2003 odbyło się tutaj 10 meczów mistrzostw świata w piłce nożnej mężczyzn do lat 17 w tym mecz finałowy. Podczas turnieju istniejąca sztuczna murawa zostanie wymieniona na naturalną[2].
- Lahden Stadion o pojemności 14 465 miejsc był trzecim pod względem wielkości stadionem mistrzostw. Stadion został wybudowany w 1981 roku, a w 2003 roku został poddany modernizacji. Właścicielem obiektu jest miasto Lahti, a na co dzień swoje mecze rozgrywa tu klub piłkarski FC Lahti. Niedaleko stadionu znajduje się kompleks skoczni Salpausselkä[3].
- Ratinan Stadion o pojemności 17 000 miejsc był drugim co do wielkości stadion mistrzostw. Obiekt zbudowany w 1965 roku, a w 2004 został z remontowany. Użytkownikiem stadionu jest klub Tampere United, czasami swoje mecze rozgrywa tutaj męska reprezentacja Finlandii. Architektekt stadionu – Yrjö Lindegren zdobył w 1948 roku złoty medal w Olimpijskich Konkursie Sztuki i Literatury[4].
- Veritas Stadion był najmniejszym stadion mistrzostw. Domowy stadion drużyn Turun Palloseura i Inter Turku oferuje 9 000 siedzisk. Obiekt został zbudowany w 1952 roku, a w 2003 roku został z remontowany[5].
| Helsinki | Helsinki | Turku | Tampere | Lahti |
|---|---|---|---|---|
| Stadion Olimpijski Liczba miejsc: 40 000 |
Finnair Stadium Liczba miejsc: 10 770 |
Veritas Stadion Liczba miejsc: 9 000 |
Ratinan Stadion Liczba miejsc: 17 000 |
Lahden Stadion Liczba miejsc: 14 465 |
|
|
|
|
|
| 4 mecze fazy grupowej Finał |
3 mecze fazy grupowej 1 ćwierćfinał 1 półfinał |
4 mecze fazy grupowej 1 ćwierćfinał |
4 mecze fazy grupowej 1 ćwierćfinał 1 półfinał |
3 mecze fazy grupowej 1 ćwierćfinał |
Sędzie[edytuj | edytuj kod]
UEFA wybrała dziewięć sędzi głównych, 12 asystentek oraz trzy sędzie techniczne[6][7]
| Główne | Asystentki | Techniczne |
|---|---|---|
|
|
|
Losowanie grup[edytuj | edytuj kod]
18 listopada 2008 roku o godzinie 14 czasu miejscowego w hali Finlandia w Helsinkach zostało przeprowadzone losowanie grup. 12 drużyn zostało podzielone na trzy koszyki. W pierwszym znalazły się reprezentacje: Finlandii (gospodynie turnieju), Niemiec (obrończynie tytułu) oraz Szwecji (najlepsza drużyna kwalifikacji, w drugim: Dania, Anglia, Francja oraz Norwegia – te drużyny zwyciężyły grupy eliminacyjne, zaś w trzecim znalazły się pozostałe reprezentacje: Islandia, Włochy, Holandia, Rosja i Ukraina[8].
Na podstawie losowania wyznaczono następujące grupy[9]:
- Grupa A: Finlandia, Dania, Holandia, Ukraina
- Grupa B: Niemcy, Norwegia, Francja, Islandia
- Grupa C: Anglia, Szwecja, Włochy, Rosja
Faza Grupowa[edytuj | edytuj kod]
Do Fazy Pucharowej awansowały drużyny z dwóch pierwszych miejsc z każdej z grup oraz dwie najlepsze drużyny z miejsc trzecich.
Grupa A[edytuj | edytuj kod]
| Zespół | Pkt | M | W | R | P | Br+ | Br- | +/- |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 Finlandia
|
6 | 3 | 2 | 0 | 1 | 3 | 2 | +1 |
 Holandia
|
6 | 3 | 2 | 0 | 1 | 5 | 3 | +2 |
 Dania
|
3 | 3 | 1 | 0 | 2 | 3 | 4 | -1 |
 Ukraina
|
3 | 3 | 1 | 0 | 2 | 2 | 4 | -2 |
| 23 sierpnia 2009 13:45 CEST
|
Ukraina
|
0:2 0:2
|
Holandia |
Veritas Stadion, Turku Widzów: 2 671 Sędzia: Cristina Dorcioman  Rumunia
|
| 23 sierpnia 2009 18:30 CEST
|
Finlandia |
1:0 0:0
|
Dania
|
Stadion Olimpijski, Helsinki Widzów: 16 324 Sędzia: Dagmar Damkova  Czechy
|
| 26 sierpnia 2009 16:30 CEST
|
Ukraina |
1:2 0:0
|
Dania |
Finnair Stadium, Helsinki Widzów: 1 372 Sędzia: Gyöngyi Krisztina Gaal  Węgry
|
| 26 sierpnia 2009 19:00 CEST
|
Holandia |
1:2 1:1
|
Finlandia |
Stadion Olimpijski, Helsinki Widzów: 16 148 Sędzia: Jenny Palmqvist  Szwecja
|
| 29 sierpnia 2009 16:30 CEST
|
Finlandia
|
0:1 0:0
|
Ukraina |
Stadion Olimpijski, Helsinki Widzów: 15 138 Sędzia: Natalja Awdonczenko  Rosja
|
| 29 sierpnia 2009 16:30 CEST
|
Dania |
1:2 0:0
|
Holandia |
Lahden Stadion, Lahti Widzów: 1 712 Sędzia: Jenny Palmqvist Szwecja
|
Grupa B[edytuj | edytuj kod]
| Zespół | Pkt | M | W | R | P | Br+ | Br- | +/- |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 Niemcy
|
9 | 3 | 3 | 0 | 0 | 10 | 1 | +9 |
 Francja
|
4 | 3 | 1 | 1 | 1 | 5 | 7 | -2 |
 Norwegia
|
4 | 3 | 1 | 1 | 1 | 2 | 5 | -3 |
 Islandia
|
0 | 3 | 0 | 0 | 3 | 1 | 5 | -4 |
| 24 sierpnia 2009 16:00 CEST
|
Niemcy |
4:0 1:0
|
Norwegia
|
Ratina Stadion, Tampere Widzów: 6 552 Sędzia: Alexandra Ihringova  Anglia
|
| 24 sierpnia 2009 19:00 CEST
|
Islandia |
1:3 1:1
|
Francja |
Ratina Stadion, Tampere Widzów: 1 460 Sędzia: Natalja Awdonczenko Rosja
|
| 27 sierpnia 2009 16:30 CEST
|
Francja |
1:5 0:3
|
Niemcy |
Ratina Stadion, Tampere Widzów: 3 331 Sędzia: Kateryna Monzul Ukraina
|
| 27 sierpnia 2009 19:00 CEST
|
Islandia
|
0:1 0:1
|
Norwegia |
Lahden Stadion, Lahti Widzów: 1 399 Sędzia: Cristina Dorcioman Rumunia
|
| 30 sierpnia 2009 15:00 CEST
|
Niemcy |
1:0 0:0
|
Islandia
|
Ratina Stadion, Tampere Widzów: 3 101 Sędzia: Kirsi Heikkinen Finlandia
|
| 30 sierpnia 2009 15:00 CEST
|
Norwegia |
1:1 1:1
|
Francja |
Finnair Stadium, Helsinki Widzów: 1 537 Sędzia: Alexandra Ihringova Anglia
|
Grupa C[edytuj | edytuj kod]
| Zespół | Pkt | M | W | R | P | Br+ | Br- | +/- |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Szwecja
|
7 | 3 | 2 | 1 | 0 | 6 | 1 | +5 |
 Włochy
|
6 | 3 | 2 | 0 | 1 | 4 | 3 | +1 |
| Anglia
|
4 | 3 | 1 | 1 | 1 | 5 | 5 | 0 |
| Rosja
|
0 | 3 | 0 | 0 | 3 | 2 | 8 | -6 |
| 25 sierpnia 2009 16:30 CEST
|
Anglia |
1:2 1:2
|
Włochy |
Lahden Stadion, Lahti Widzów: 2 950 Sędzia: Bibiana Steinhaus Niemcy
|
| 25 sierpnia 2009 19:00 CEST
|
Szwecja |
3:0 2:0
|
Rosja
|
Veritas Stadion, Turku Widzów: 4 697 Sędzia: Kirsi Heikkinen Finlandia
|
| 28 sierpnia 2009 16:30 CEST
|
Włochy
|
0:2 0:2
|
Szwecja |
Veritas Stadion, Turku Widzów: 5 947 Sędzia: Bibiana Steinhaus Niemcy
|
| 28 sierpnia 2009 19:00 CEST
|
Anglia |
3:2 3:2
|
Rosja |
Finnair Stadium, Helsinki Widzów: 1 462 Sędzia: Dagmar Damkova Czechy
|
| 31 sierpnia 2009 18:00 CEST
|
Rosja
|
0:2 0:0
|
Włochy |
Stadion Olimpijski, Helsinki Widzów: 1 112 Sędzia: Gyöngyi Krisztina Gaal Węgry
|
| 31 sierpnia 2009 18:00 CEST
|
Szwecja |
1:1 1:1
|
Anglia |
Veritas Stadion, Turku Widzów: 6 142 Sędzia: Kateryna Monzul Ukraina
|
Klasyfikacja trzecich[edytuj | edytuj kod]
| Zespół | Pkt | M | W | R | P | Br+ | Br- | +/- |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Anglia
|
4 | 3 | 1 | 1 | 1 | 5 | 5 | 0 |
| Norwegia
|
4 | 3 | 1 | 1 | 1 | 2 | 5 | -3 |
| Dania
|
3 | 3 | 1 | 0 | 2 | 3 | 4 | -1 |
Faza pucharowa[edytuj | edytuj kod]
| Ćwierćfinały | Półfinały | Finał | ||||||||
| 3 września 2009 – Turku | ||||||||||
| Finlandia
|
2 | |||||||||
| 6 września 2009 – Tampere | ||||||||||
| Anglia
|
3 | |||||||||
| Anglia
|
2 | |||||||||
| 3 września 2009 – Tampere | ||||||||||
| Holandia
|
1 | |||||||||
| Holandia
|
0 (5) | |||||||||
| 10 września 2009 – Helsinki | ||||||||||
| Francja
|
0 (4) | |||||||||
| Anglia
|
2 | |||||||||
| 4 września 2009 – Lahti | ||||||||||
| Niemcy
|
6 | |||||||||
| Niemcy
|
2 | |||||||||
| 7 września 2009 – Helsinki | ||||||||||
| Włochy
|
1 | |||||||||
| Niemcy
|
3 | |||||||||
| 4 września 2009 – Helsinki | ||||||||||
| Norwegia
|
1 | |||||||||
| Szwecja
|
1 | |||||||||
| Norwegia
|
3 | |||||||||
Ćwierćfinały[edytuj | edytuj kod]
| 3 września 2009 15:00 CEST
|
Finlandia |
2:3 0:1
|
Anglia |
Veritas Stadion, Turku Widzów: 7 247 Sędzia: Dagmar Damkova
|
| 3 września 2009 19:00 CEST
|
Holandia |
0:0 | Francja |
Ratina Stadion, Tampere Widzów: 2 766 Sędzia: Kirsi Heikkinen
|
| 4 września 2009 15:00 CEST
|
Niemcy |
2:1 1:0
|
Włochy |
Lahden Stadion, Lahti Widzów: 1 866 Sędzia: Jenny Palmqvist
|
| 4 września 2009 19:00 CEST
|
Szwecja |
1:3 0:2
|
Norwegia |
Finnair Stadium, Helsinki Widzów: 1 708 Sędzia: Bibiana Steinhaus
|
Półfinały[edytuj | edytuj kod]
| 6 września 2009 18:00 CEST
|
Anglia |
2:1 0:0, 1:1
|
Holandia |
Ratina Stadion, Tampere Widzów: 4 621 Sędzia: Gyöngyi Krisztina Gaál
|
| 7 września 2009 18:00 CEST
|
Niemcy |
3:1 0:1
|
Norwegia |
Finnair Stadium, Helsinki Widzów: 2 765 Sędzia: Kirsi Heikkinen
|
Finał[edytuj | edytuj kod]
| 10 września 2009 18:00 CEST
|
Anglia |
2:6 1:2
|
Niemcy |
Stadion Olimpijski, Helsinki Widzów: 15 877 Sędzia: Dagmar Damkova
|
SIÓDMY TYTUŁ
Strzelczynie[edytuj | edytuj kod]
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Stadion olimpijski na stronie uefa.com. [dostęp 2009-08-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-06-24)].
- ↑ Stadion Finnair na stronie uefa.com. [dostęp 2009-08-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-05-11)].
- ↑ Stadion Lahden na stronie uefa.com. [dostęp 2009-08-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-06-24)].
- ↑ Stadion Ratinan na stronie uefa.com. [dostęp 2009-08-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-06-19)].
- ↑ Stadion Veritas na stronie uefa.com. [dostęp 2009-08-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-06-04)].
- ↑ Zestawienie arbitrek na stronie uefa.com
- ↑ W futbolu kobiecym nie obowiązują tak zwane "trójki sędziowskie" tj. zasada w myśl której sędzia główna pracuje zawsze z tymi samymi asystentkami pochodzącymi z jej kraju.
- ↑ Informacja o losowaniu na stronie uefa.com. [dostęp 2009-08-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-10-26)].
- ↑ Podział grup na Mistrzostwach Europy kobiet na stronie uefa.com. [dostęp 2009-08-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-12-18)].