Mistrzostwa świata w lekkoatletyce – zawody lekkoatletyczne organizowane przez Międzynarodowe Stowarzyszenie Federacji Lekkoatletycznych (IAAF) począwszy od 1983 roku. Początkowo impreza odbywała się w interwale czteroletnim jednak od czempionatu w Tokio w 1991 zawody rozgrywane są co dwa lata w latach nieparzystych (na rok po i przed igrzyskami olimpijskimi). Pod względem liczby uczestniczących w nich sportowców oraz liczby widzów śledzących zawody stanowią trzecią największą imprezę sportową na świecie po igrzyskach olimpijskich i mistrzostwach świata w piłce nożnej[1][2].
W 1913 IAAF zadecydował, że rolę mistrzostw świata w lekkoatletyce pełnić będą igrzyska olimpijskie. Ponad 60 lat później narodziła się idea organizacji nowych zawodów, które miałyby rangę globalnego czempionatu. Na spotkaniu Rady IAAF w Portoryko w roku 1978 zatwierdzono plan przeprowadzenia mistrzostw[3]. Kandydami do miana gospodarza pierwszej edycji imprezy, którą zaplanowano na roku 1983 były Helsinki oraz Stuttgart. Ostatecznie zadecydowano, że organizatorem czempionatu zostanie stolica Finlandii. W pierwszej edycji zawodów wystartowało 1355 zawodników ze 153 krajów. Z biegiem lat do programu imprezy dokładano nowe konkurencje – w 1987 dodano chód kobiet na 10 kilometrów, w 1993 trójskok kobiet, w 1999 skok o tyczce kobiet i rzut młotem kobiet, a w 2005 bieg na 3000 m z przeszkodami pań. Obecnie sportowcy rywalizują w 47 konkurencjach – 24 męskich i 23 kobiecych (panie nie walczą o medale w chodzie na 50 kilometrów).
W związku z nie wprowadzeniem do programu igrzysk olimpijskich w 1976 chodu na 50 kilometrów panów oraz w 1980 biegów kobiet na 400 metrów przez płotki i na 3000 metrów zorganizowano dwie edycje mistrzostw świata w tych konkurencjach – w 1976 w Malmö i w 1980 w Sittard[4].
Moskwa 2013
Helsinki
Rzym
Tokio
Stuttgart
Göteborg
Ateny
Sewilla
Edmonton
Saint-Denis
Daegu
Moskwa
Pekin
Londyn
Ad-Dauha
