Mistrzostwa świata w lekkoatletyce

	Mistrzostwa świata; w lekkoatletyce;
Organizator	IAAF
Dyscyplina	lekkoatletyka
Pierwsza edycja	Helsinki 1983
Pekin 2015	Londyn 2017

Mistrzostwa świata w lekkoatletyce – zawody lekkoatletyczne organizowane przez Międzynarodowe Stowarzyszenie Federacji Lekkoatletycznych (IAAF) począwszy od 1983 roku. Początkowo impreza odbywała się w interwale czteroletnim jednak od czempionatu w Tokio w 1991 zawody rozgrywane są co dwa lata w latach nieparzystych (na rok po i przed igrzyskami olimpijskimi). Pod względem liczby uczestniczących w nich sportowców oraz liczby widzów śledzących zawody stanowią trzecią imprezę sportową na świecie po igrzyskach olimpijskich i mistrzostwach świata w piłce nożnej^[1]^[2].

Historia[edytuj | edytuj kod]

W 1913 IAAF zadecydował, że rolę mistrzostw świata w lekkoatletyce pełnić będą igrzyska olimpijskie. Ponad 60 lat później narodziła się idea organizacji nowych zawodów, które miałyby rangę globalnego czempionatu. Na spotkaniu Rady IAAF w Portoryko w roku 1978 zatwierdzono plan przeprowadzenia mistrzostw^[3]. Kandydami do miana gospodarza pierwszej edycji imprezy, którą zaplanowano na roku 1983 były Helsinki oraz Stuttgart. Ostatecznie zadecydowano, że organizatorem czempionatu zostanie stolica Finlandii. W pierwszej edycji zawodów wystartowało 1355 zawodników ze 153 krajów. Z biegiem lat do programu imprezy dokładano nowe konkurencje – w 1987 dodano chód kobiet na 10 kilometrów, w 1993 trójskok kobiet, w 1999 skok o tyczce kobiet i rzut młotem kobiet, a w 2005 bieg na 3000 m z przeszkodami pań. Obecnie sportowcy rywalizują w 48 konkurencjach – 24 męskich i 24 kobiecych.

W związku z nie wprowadzeniem do programu igrzysk olimpijskich w 1976 chodu na 50 kilometrów panów oraz w 1980 biegów kobiet na 400 metrów przez płotki i na 3000 metrów zorganizowano dwie edycje mistrzostw świata w tych konkurencjach – w 1976 w Malmö i w 1980 w Sittard^[4].

Edycje[edytuj | edytuj kod]

Edycja	Gospodarz	Data	Stadion	Reprezentacji	Uczestników	Konkurencji	Źródła
1983	Helsinki	7 – 14 sierpnia	Helsingin olympiastadion	153	1355	41	^[5]^[6]
1987	Rzym	28 sierpnia – 6 września	Stadio Olimpico	159	1451	42	^[6]^[7]
1991	Tokio	23 sierpnia – 1 września	Narodowy Stadion Olimpijski	167	1517	43	^[6]^[8]
1993	Stuttgart	13 – 22 sierpnia	Gottlieb-Daimler Stadion	187	1689	44	^[6]^[9]
1995	Göteborg	5 – 13 sierpnia	Ullevi	191	1804	44	^[6]^[10]
1997	Ateny	1 – 10 sierpnia	Stadion olimpijski	198	1882	44	^[6]^[11]
1999	Sewilla	20 – 29 sierpnia	Estadio La Cartuja	201	1821	46	^[6]^[12]
2001	Edmonton	3 – 12 sierpnia	Stadion Wspólnoty Narodów	189	1677	46	^[6]^[13]
2003	Saint-Denis	23 – 31 sierpnia	Stade de France	198	1679	46	^[6]^[14]
2005	Helsinki	6 – 14 sierpnia	Helsingin olympiastadion	191	1688	47	^[6]^[15]
2007	Osaka	24 sierpnia – 2 września	Stadion Nagai	203	1981	47	^[16]
2009	Berlin	15 – 23 sierpnia	Olympiastadion	201	1984	47	^[17]
2011	Daegu	27 sierpnia – 4 września	Daegu Stadium	204	1848	47	^[18]
2013	Moskwa	10 – 18 sierpnia	Łużniki	204	1974	47	^[19]^[20]
2015	Pekin	22 – 30 sierpnia	Stadion Narodowy	207	1933	47	^[21]^[22]
2017	Londyn	5 – 13 sierpnia	Stadion Olimpijski	205	2038	48	^[23]^[24]^[25]
2019	Doha	28 września – 6 października	Khalifa International Stadium				^[26]
2021	Eugene	6 – 15 sierpnia					^[27]