Mudra

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mudry w sztuce buddyjskiej
Bhumisparśa-mudra
Dhyana-mudra
Vajra-mudra

Mudry (sanskr. मुद्रा mudrā – pieczęć, znak, symbol; chiń.yìn, nàyìn, 手印 shǒuyìn; kor. in, naein, suin; jap.in, nain, 手印 shuin; wiet. ấn, nôi ấn, thủ ấn; tyb. p’jag rgja) – w medytacji symboliczne gesty. Mudry są stosowane zwłaszcza w buddyzmie ezoterycznym (wadżrajanie). Te specjalne układy dłoni i palców często stosowane są podczas rytuałów religijnych przez mnichów. W szkole mahajany mudr jest wiele, natomiast w bardziej zachowawczej południowej szkole therawada wykorzystywane są głównie cztery podstawowe tradycji buddyjskiej mudry:

Buddyzm południowy[edytuj | edytuj kod]

W buddyzmie południowym mudry zasadniczo nie są używane, poza mudrą ańdziali (mudra oddawania czci). W ikonografii używa się zaledwie kilku mudr w przedstawieniach Buddy. Głównie są to: mudra abhaja (z użyciem jednej lub dwóch rąk), mudra warada (mudra ofiarowania i powitania), mudra Dharmaczakra (mudra głoszenia doktryny), mudra witarka (mudra dyskusji) oraz mudra bhumisparsia (mudra wzięcia ziemi jako świadka). Przedstawienia Buddy w Indiach, Śri Lance i południowo-wschodniej Azji, które ukazują inne mudry, są niezwykle rzadkie. Mudra czczenia (ańdziali) jest obowiązkowa w przedstawianiu modlących się postaci[2].

Buddyzm północny[edytuj | edytuj kod]

W buddyzmie północnym mudry wykorzystywano niezwykle często. Większość z nich odpowiada mudrom praktykowanym przez indyjskich wyznawcow mahajany, które następnie zostały uzupełnione, stosunkowo niedawno, przez mnichów szkół buddyjskich z Tybetu, Chin i Japonii.

W Japonii nie były często i systematycznie wykorzystywane przed IX wiekiem. Istnieje zaledwie kilka wyobrażeń z wykorzystaniem mudr, nie licząc kopii dzieł chińskich i koreańskich. Dopiero przybycie z Chin Kūkaia (Kōbō Daishi) zmieniło wszystko.

Tradycyjna klasyfikacja rozróżnia dwie główne kategorie mudr, które można podzielić na bardziej szczegółowe klasy:

  • bezkształtne (tzn. nie wykorzystujące różnych akcesoriów, takich jak np. różne przybory używane w rytuałach czy też symbole)
    • mudry Wielkich Buddów
    • mudry mniejszych bóstw i bodhisattwów
    • mudry gniewnych bóstw (mocy)
  • z formą lub akcesoriami

Istnieje wiele mudr. W rozdziale IX Sutry Mahawairoczany wylicza się 31 mudr dla Wielkich Buddów, 57 mudr dla większych bóstw i 45 dla innych. W rozdziale XIV wskazuje się, że dziewięć ezoterycznych mudr odpowiada pięciu Buddom mądrości i ich czterem wielkim akolitom. Jednak w rzeczywistości, wiele mudr wspomnianych i opisanych w sutrach i innych kanonicznych tekstach, nigdy nie było wykorzystywanych lub bardzo rzadko[3].

Mudry Wielkich Buddów[edytuj | edytuj kod]

Są to mudry, które charakteryzują wyobrażenia historycznego Buddy i pięciu „Dżinów” (Zwycięzców), którzy symbolizują wydarzenia z jego życia. Te mudry, materializujące naturę i funkcje tych Buddów, są często wykonywane dwoma rękami, zarówno złączonymi, jak i oddzielnie. Są one czasami wykorzystywane w przedstawieniach bodhisattwów, a nawet innych bóstw, z wyjątkiem specyficznych mudr Mahawairoczany i jego różnorodnych ezoterycznych form.

Mudry innych bóstw i bodhisattwów[edytuj | edytuj kod]

Mudry używane przez bodhisattwów i inne bóstwa, występują w stosunkowo niewielkiej ilości i ogólnie odpowiadają jasno określonej kategorii bóstw. Służą głównie do odróżniania jednej formy bóstwa od drugiej, poprzez symbolizowanie ich natury i funkcji.

Mudry gniewnych form[edytuj | edytuj kod]

Te mudry, które zawierają niektóre mudry muszti, są szczególne dla gniewnych form emanujących z Wielkich Buddów i bodhisattwów, w celu zwyciężenia pożądań, namiętności oraz sił zła. Ogólna nazwa dla gniewnych form to Widjaradża (sans. Vidyārāja).

  • Mudra tardżani (sans. तर्जनी tarjanī; jap. 不動印 fudō-in lub 忿怒印 funnu-in)
  • jap. 降三世印 gōzanze-in lub 二羽印 niwa-in
  • jap. 軍荼利印 gundari-in
  • jap. 馬頭印 batō-in
  • jap. 縛印 baku-in[8][7].

Przybory i akcesoria bóstw[edytuj | edytuj kod]

W kategorii mudr z formą, ręce bóstw trzymają różnorodne przybory czy też akcesoria, które symbolizują ich cnoty i moce, zarówno materialne, jak i duchowe. Te symbole – (sans.) lakszana – mogą być podzielone na kilka kategorii.

Lotos
  • Biały lotos (sans. पुण्डरीक puṇḍarīka; jap. 白蓮華 byakurenge)
  • Czerwony lotos (sans. कमल kamala; jap. 赤蓮華 shakurenge)
  • Niebieski lotos (sans. उत्पल utpala; jap. 青蓮華 shōrenge)
  • Różowy lotos (sans. पद्म padma; jap. 紅蓮華 gurenge)
  • Purpurowy lotos (jap. 紫蓮華 shirenge)
Wadżra (piorunowe berło)
  • Wadżra jednoszpiczasta (jap. 独鈷杵 dokkosho)
  • Wadżra dwuszpiczasta (jap. 二鈷杵 nikosho)
  • Wadżra trójszpiczasta (jap. 三鈷杵 sankosho)
  • Wadżra czwórszpiczasta (jap. 四鈷杵 shikosho)
  • Wadżra pięcioszpiczasta (jap. 五鈷杵 gokosho)
  • Wadżra siedmioszpiczasta (jap. 七鈷杵 nanakosho)
  • Wadżra dziewięcioszpiczasta (jap. 九鈷杵 kyūkosho lub kukosho)
Dzwonki (sans. ghanta)
Koła (sans. czakra, dharmaczakra)
Broń (sans. ajudha)
  • Miecze (sans. khadga)
    • Prosty miecz dwustronny
    • Wygięte jednostronne szable
  • Dzidy i trójzęby (sans. kunta, triśula, śula)
  • Topory (sans. paraśu, tanka)
  • Łuki i strzały (sans. czapa, śara)
Wazony i flakony (sans. kalaśa, kamandalu)
  • Flakony na kwiaty (sans. kalaśa, bhadraghata)
  • Naczynia z wodą i nektarem (sans. kundika, amritakalaśa)
Pręty i kije (sans. danda, gada)
Inne instrumenty i akcesoria
Przybory rytualne
  • Gong
  • Kije mnichów chan, sŏn, zen
  • Kwietne tace
  • Przenośne szafki
  • „Młynki” modlitewne
  • Gwóźdź
  • Ostrze odcinające (sans. kattrika)
Różnorodne symbole
  • Instrumenty muzyczne
  • Sylaby nasienne (sans. bidźa)
  • Odciski stóp Buddy (sans. buddhapada)
  • Ornamenty i szaty (sans. cziwara, kaśaja)
  • Swastyka (sans. svastika)

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Louis Frédéric: Słownik cywilizacji indyjskiej. Przemysław Piekarski (red. nauk.). Wyd. 1. T. 1. Katowice: Wydawnictwo „Książnica”, 1998, s. 64, seria: Słowniki Encyklopedyczne „Książnicy”. ISBN 83-7132-369-7.
  2. Louis Frédéric, Buddhism. Flammarion Iconographic Guides, s. 39.
  3. Louis Frédéric, Buddhism. Flammarion Iconographic Guides, s. 40.
  4. Louis Frédéric, Buddhism. Flammarion Iconographic Guides, s. 40–47.
  5. Robert E. Buswell Jr., Donald S. Lopez Jr.: The Princeton Dictionary of Buddhism. Princeton: Princeton University Press, 2014. ISBN 978-0-691-15786-3.
  6. Louis Frédéric, Buddhism. Flammarion Iconographic Guides, s. 47–51.
  7. a b Robert E. Buswell Jr., Donald S. Lopez Jr., The Princeton Dictionary of Buddhism.
  8. Louis Frédéric, Buddhism. Flammarion Iconographic Guides, s. 51–52.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Maria Köhne, Mudra, Dariusz Łyżnik (tłum.), Warszawa: „ABA”, [2001], ISBN 83-88872-04-4, OCLC 751560502.
  • Louis Frédéric, Buddhism. Flammarion Inconographic Guides, Flammarion, Nowy Jork 1995, s. 359, ISBN 2-08-013558-9.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]