Mychajło Didewycz

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mychajło Didewycz
Михайло Дідевич
Pełne imię i nazwisko

Mychajło Stepanowycz Didewycz

Data i miejsce urodzenia

25 lipca 1925
Kramatorsk

Data i miejsce śmierci

19 września 1987
Dniepropetrowsk

Wzrost

172 cm

Pozycja

napastnik

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1942–1943 Mietałłurgi Wostoka Sierow ? (?)
1944 Awiatiechniczeskije Kursy Leningrad ? (?)
1945 ODO Ryga ? (?)
1946–1949 CSKA Moskwa 19 (9)
1950–1952 WMS Moskwa/Leningrad 56 (26)
1953 Lokomotiw Moskwa 5 (1)
1953 Spartak Kalinin ? (4)
1954–1958 Metałurh Dniepropetrowsk 134 (72)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
1960 Chimik Dnieprodzierżyńsk
1961 Metałurh Dniepropetrowsk
1962–1966 Dnipro Dniepropetrowsk (asystent)
Meteor Dniepropetrowsk
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Mychajło Stepanowycz Didewycz, ukr. Михайло Степанович Дідевич, ros. Михаил Степанович Дидевич, Mychajło Stepanowycz Didewycz (ur. 25 lipca 1925 w Kramatorsku, w obwodzie donieckim, Ukraińska SRR, zm. 19 września 1987 w Dniepropetrowsku, Ukraińska SRR) – ukraiński piłkarz, grający na pozycji napastnika, trener piłkarski.

Kariera piłkarska[edytuj | edytuj kod]

Po rozpoczęciu ataku Niemiec na ZSRR jego ojciec z rodziną został ewakuowany na Ural do miasta Sierow, dokąd został przeniesiony Zakład Metalurgiczny z Kramatorska. W 1942 rozpoczął karierę piłkarską w miejscowym klubie Mietałłurgi Wostoka Sierow[1]. Po wyzwoleniu Leningradu od niemieckiej okupacji w 1944 uczył się na awiacyjnych kursach technicznych w Leningradzie, gdzie bronił barw drużyny kursantów. W 1945 występował mistrzostwach Łotewskiej SRR w klubie ODO Ryga, skąd został skierowany do CSKA Moskwa. W „gwiazdorskim” składzie wojskowych nieczęsto wychodził na boisko, dlatego w 1950 postanowił przejść do WMS Moskwa, który potem zmienił lokalizację na Leningrad. Po rozformowaniu klubu powrócił do Moskwy, gdzie w 1953 został piłkarzem Lokomotiwu Moskwa. Po pół roku przeniósł się do Spartaka Kalinin. W 1954 przeszedł do Metałurha Dniepropetrowsk, w którym był kapitanem drużyny i zakończył karierę piłkarza w roku 1958.

Kariera trenerska[edytuj | edytuj kod]

Po zakończeniu kariery piłkarskiej rozpoczął pracę szkoleniowca. W 1960 trenował Chimik Dnieprodzierżyńsk. W 1961 od sierpnia do końca roku prowadził Metałurh Dniepropetrowsk[2], a potem pozostał w sztabie szkoleniowym dniepropietrowskiego klubu, który zmienił nazwę na Dnipro. W końcu 1966 po dymisji trenera Łeonida Rodosa również odszedł z Dnipra[3]. Następnie pracował w klubie sportowym Meteor Dniepropetrowsk. Również był wybrany do Zarządu Dniepropetrowskiego Obwodowego Związku Piłki Nożnej.

19 września 1987 zmarł po ciężkiej chorobie w Dniepropetrowsku.

Sukcesy i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Sukcesy piłkarskie[edytuj | edytuj kod]

WMS Moskwa

Sukcesy indywidualne[edytuj | edytuj kod]

  • król strzelców klubu Metałurh Dniepropetrowsk: 1954 (17 goli), 1958 (23 goli)

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]