Wsiewołod Radikorski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wsiewołod Radikorski
Pełne imię i nazwisko

Wsiewołod Konstantinowicz Radikorski

Data i miejsce urodzenia

20 września?/3 października 1915
Moskwa

Data i miejsce śmierci

8 stycznia 1978
Moskwa

Wzrost

178 cm

Pozycja

obrońca

Kariera juniorska
Lata Klub
1928–1933 Spartak Oktiabrskoj ŻD Moskwa
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1934 Zawod nr 1 Moskwa ? (?)
1935 Snajper Moskwa ? (?)
1935–1937 Dinamo-klubnaja Moskwa ? (?)
1938–1948 Dinamo Moskwa 121 (7)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
1949–1951 Dinamo obwód moskiewski
1952–1954 Dinamo Kaliningrad
1955 Metałurh Dniepropetrowsk
1957–1958 Torpiedo Pierowo
1959 Szachtior Nowomoskowsk
1962–1963 Amur Błagowieszczeńsk
1963–1965 Eniergija Czeboksary
1967–1968 Eniergija Czeboksary
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Wsiewołod Konstantinowicz Radikorski, ros. Всеволод Константинович Радикорский (ur. 20 września?/3 października 1915 w Moskwie, Imperium Rosyjskie, zm. 8 stycznia 1978 w Moskwie, Rosyjska FSRR) – rosyjski piłkarz grający na pozycji obrońcy, trener piłkarski.

Kariera piłkarska[edytuj | edytuj kod]

Wychowanek klubu Spartak Oktiabrskoj Kolei w Moskwie. W 1934 rozpoczął karierę piłkarską w drużynie Zawod nr 1 Moskwa, a w 1935 przeszedł do zespołu Snajper Moskwa. W połowie 1935 przeniósł się do Dinamo-klubnaja Moskwa. W 1938 został zaproszony do pierwszej drużyny Dinama. W ciągu 10 lat występował w składzie dinamowskiego klubu, w którym zakończył karierę piłkarską w roku 1948.

W składzie Dinama Moskwa uczestniczył w meczach międzynarodowych w Wielkiej Brytanii, Bułgarii, Jugosławii. Był powołany do reprezentacji Moskwy, w barwach której rozegrał 4 mecze międzynarodowe.

Kariera trenerska[edytuj | edytuj kod]

Po zakończeniu kariery piłkarskiej rozpoczął pracę szkoleniowca. Od 1949 do 1951 trenował Dinamo obwód moskiewski, a potem Dinamo Kaliningrad. W 1955 stał na czele Metałurha Dniepropetrowsk.[1] Następnie prowadził kluby Torpiedo Pierowo, Szachtior Nowomoskowsk, Amur Błagowieszczeńsk i Eniergija Czeboksary.

8 stycznia 1978 zmarł w Moskwie w wieku 62 lat.[2]

Sukcesy i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Sukcesy piłkarskie[edytuj | edytuj kod]

Dinamo Moskwa
  • mistrz Mistrzostw ZSRR: 1940, 1945
  • wicemistrz ZSRR: 1946
  • finalista Pucharu ZSRR: 1945
  • zdobywca Pucharu Moskwy: 1941
  • finalista Pucharu Moskwy: 1942
  • zdobywca Superpucharu Moskwy: 1942

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]