Myiagra
| Myiagra | |||||
| Vigors & Horsfield, 1827[1] | |||||
 Przedstawiciel rodzaju – muszarka białogardła (M. inquieta) | |||||
| Systematyka | |||||
| Domena | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Królestwo | |||||
| Typ | |||||
| Podtyp | |||||
| Gromada | |||||
| Podgromada | |||||
| Infragromada | |||||
| Rząd | |||||
| Podrząd | |||||
| Rodzina | |||||
| Rodzaj |
Myiagra | ||||
| Typ nomenklatoryczny | |||||
|
Myiagra rubeculoides Vigors & Horsfield, 1827 (= Todus rubecula Latham, 1801) | |||||
| |||||
| Gatunki | |||||
| |||||
Myiagra – rodzaj ptaków z rodziny monarek (Monarchidae).
Zasięg występowania[edytuj | edytuj kod]
Rodzaj obejmuje gatunki występujące na Karolinach, Molukach, Biak, Nowej Gwinei, Wyspach Salomona, Wyspach Lojalności, Vanuatu, Nowej Kaledonii, Fidżi, Wyspach Santa Cruz, Samoa, Małych Wyspach Sundajskich, Archipelagu Bismarcka i w Australii[12]. Jeden wymarły gatunek występował na Marianach[12].
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
Długość ciała 13–20,5 cm, masa ciała 9,5–20,5 g[13].
Systematyka[edytuj | edytuj kod]
Rodzaj zdefiniowali w 1827 roku brytyjscy zoolodzy (Irlandczyk Nicholas Aylward Vigors i Anglik Thomas Horsfield) w artykule poświęconym systematyce australijskich ptaków z kolekcji Towarzystwa Linneuszowskiego opublikowanym w czasopiśmie Transactions of the Linnean Society of London[1]. Autorzy wymienili trzy gatunki – Myiagra rubeculoides Vigors & Horsfield, 1827 (= Todus rubecula Latham, 1801), Myiagra plumbea Vigors & Horsfield, 1827 (= Todus rubecula Latham, 1801) i Myiagra macroptera Vigors & Horsfield, 1827 (= Loxia fascinans Lathma, 1801) – z których gatunkiem typowym jest (późniejsze oznaczenie) Myiagra rubeculoides Vigors & Horsfield, 1827 (= Todus rubecula Latham, 1801) (muszarka blada)[14].
Etymologia[edytuj | edytuj kod]
- Myiagra (Myiagria): gr. μυιαγρος muiagros ‘łapacz much’, od μυια muia, μυιας muias ‘mucha’; αγρεω agreō ‘chwytać’[15].
- Seisura (Sisura): gr. σεισουρα seisoura ‘machający ogonem, ptak’ różnie identyfikowany, od σειω seiō ‘trząść’; ουρα oura ‘ogon’[16]. Typ nomenklatoryczny (oznaczenie monotypowe): Turdus volitans Latham, 1801 (= Turdus inquietus Latham, 1801).
- Piezorhynchus (Peizorhynchus): gr. πιεζω piezō ‘ściskać’; ῥυγχος rhunkhos ‘dziób’[17]. Typ nomenklatoryczny (oznaczenie monotypowe): Piezorhynchus nitidus Gould, 1841 (= Piezorhynchus rufolateralis[g] G.R. Gray, 1858).
- Platygnathus: gr. πλατυς platus ‘szeroki’; γναθος gnathos ‘żuchwa’[18]. Typ nomenklatoryczny (późniejsze oznaczenie): Platyrhynchos vanikorensis Quoy & Gaimard, 1830[8].
- Muscitodus: zbitka wyrazowa nazw rodzajów: Muscicapa Brisson, 1760 (muchołówka) i Todus Brisson, 1760 (płaskodziobek)[19]. Typ nomenklatoryczny (oznaczenie monotypowe): Platyrhynchus vanikorensis Quoy & Gaimard, 1830.
- Submyiagra: łac. sub ‘blisko’; rodzaj Myiagra Vigors & Horsfield, 1827 (muszarka)[20].
- Mastersornis: George Masters (1837–1912), angielski przyrodnik polowy, kolekcjoner, emigrant do Australii; gr. ορνις ornis, ορνιθος ornithos ‘ptak’[21].
- Lophomyiagra: gr. λοφος lophos ‘grzebień, czub’; rodzaj Myiagra Vigors & Horsfield, 1827 (muszarka)[22]. Typ nomenklatoryczny (oryginalne oznaczenie): Myiagra azureocapilla E.L. Layard, 1875.
Podział systematyczny[edytuj | edytuj kod]
Do rodzaju należą następujące gatunki[23]:
- Myiagra castaneigularis E.L. Layard, 1876 – muszarka rdzawogardła
- Myiagra azureocapilla E.L. Layard, 1875 – muszarka modroczuba
- Myiagra hebetior (E. Hartert, 1924) – muszarka aksamitna
- Myiagra alecto (Temminck, 1827) – muszarka jednobarwna
- Myiagra erythrops Hartlaub & Finsch, 1868 – muszarka namorzynowa
- Myiagra ruficollis (Vieillot, 1818) – muszarka szerokodzioba
- Myiagra inquieta (Latham, 1801) – muszarka białogardła
- Myiagra oceanica Pucheran, 1853 – muszarka pacyficzna
- Myiagra pluto Finsch, 1876 – muszarka lśniąca
- Myiagra albiventris (Peale, 1848) – muszarka białobrzucha
- Myiagra caledonica Bonaparte, 1857 – muszarka melanezyjska
- Myiagra cervinicauda Tristram, 1879 – muszarka ochrowogłowa
- Myiagra vanikorensis (Quoy & Gaimard, 1830) – muszarka rdzawobrzucha
- Myiagra ferrocyanea E.P. Pierson, 1879 – muszarka stalowa
- Myiagra galeata G.R. Gray, 1861 – muszarka molucka
- Myiagra freycineti Oustalet, 1881 – muszarka rdzawopierśna – takson wymarły pod koniec XX wieku[24]
- Myiagra atra A.B. Meyer, 1874 – muszarka czarna
- Myiagra rubecula (Latham, 1801) – muszarka blada
- Myiagra cyanoleuca (Vieillot, 1818) – muszarka czarno-biała
Uwagi[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Wariant pisowni Seisura Vigors & Horsfield, 1827.
- ↑ Wariant pisowni Myiagra Vigors & Horsfield, 1827.
- ↑ Wariant pisowni Piezorhynchus Gould, 1841.
- ↑ Młodszy homonim Platygnathus Audinet-Serville, 1832 (Coleoptera).
- ↑ Nowa nazwa dla Platygnathus Hartlaub, 1842.
- ↑ Nowa nazwa dla Myiagra Vigors & Horsfield, 1827, ponieważ Mathews uważał że jest zajęta przez Myagrus Boie, 1826 (Conopophagidae).
- ↑ Podgatunek M. alecto.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Vigors i Horsfield 1827 ↓, s. 250.
- ↑ Vigors i Horsfield 1827 ↓, s. 249.
- ↑ J. Gould. Descriptions of new Birds from Australia. „Proceedings of the Zoological Society of London”. 8 (95), s. 171, 1841. (ang.).
- ↑ H.E. Strickland. Commentary on Mr. G.R. Gray’s ‘Genera of Birds’. Svo. London, 1840. „The Annals and Magazine of Natural History”. 6 (34), s. 422, 1841. (ang.).
- ↑ Aves. W: L. Agassiz: Nomenclator zoologicus, continens nomina systematica generum animalium tam viventium quam fossilium, secundum ordinem alphabeticum disposita, adjectis auctoribus, libris, in quibus reperiuntur, anno editionis, etymologia et familiis, ad quas pertinent, in singulis classibus. Soloduri: Jent et Gassmann, 1842–1846, s. 88. (łac.).
- ↑ Aves (Addenda et corrigenda.). W: L. Agassiz: Nomenclator zoologicus, continens nomina systematica generum animalium tam viventium quam fossilium, secundum ordinem alphabeticum disposita, adjectis auctoribus, libris, in quibus reperiuntur, anno editionis, etymologia et familiis, ad quas pertinent, in singulis classibus. Soloduri: Jent et Gassmann, 1842–1846, s. 17. (łac.).
- ↑ G. Hartlaub. R. Titian Peale’s Vögel der „United States Exploring Expedition” im Auszuge mitgetheilt und mit kritischen Anmerkungen. „Archiv für Naturgeschichte”. 18 (1), s. 132, 1852. (niem.).
- ↑ a b G.R. Gray: Catalogue of the genera and subgenera of birds contained in the British Museum. London: The Trustees, 1855, s. 53. (ang.).
- ↑ G.M. Mathews. New generic names, with some notes on others. „Austral Avian Record”. 2 (2 & 3), s. 61, 1913–1915. (ang.).
- ↑ G.M. Mathews. New genera. „Austral Avian Record”. 3 (4), s. 78, 1915–1918. (ang.).
- ↑ G.M. Mathews. Bird notes. „Novitates zoologicae”. 34 (3), s. 373, 1928. (ang.).
- ↑ a b F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (redaktorzy), Monarchs [online], IOC World Bird List (v13.1) [dostęp 2023-06-27] (ang.).
- ↑ D.W. Winkler, S.M. Billerman & I.J. Lovette, Monarch Flycatchers (Monarchidae), version 1.0, [w:] S.M. Billerman, B.K. Keeney, P.G. Rodewald & T.S. Schulenberg (redaktorzy), Birds of the World, Cornell Lab of Ornithology, Ithaca, NY 2021, Myiagra, DOI: 10.2173/bow.monarc2.01 [dostęp 2023-06-27] (ang.).
- ↑ G.R. Gray: A list of the genera of birds: with their synonyma an indication of the typical species of each genus. London: R. and J.E. Taylor, 1840, s. 32. (ang.).
- ↑ The Key to Scientific Names ↓, Myiagra [dostęp 2023-06-27].
- ↑ The Key to Scientific Names ↓, Seisura [dostęp 2023-06-27].
- ↑ The Key to Scientific Names ↓, Piezorhynchus [dostęp 2023-06-27].
- ↑ The Key to Scientific Names ↓, Platygnathus [dostęp 2023-06-27].
- ↑ The Key to Scientific Names ↓, Muscitodus [dostęp 2023-06-27].
- ↑ The Key to Scientific Names ↓, Submyiagra [dostęp 2023-06-27].
- ↑ The Key to Scientific Names ↓, Mastersornis [dostęp 2023-06-27].
- ↑ The Key to Scientific Names ↓, Lophomyiagra [dostęp 2023-06-27].
- ↑ Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko, Rodzina: Monarchidae Bonaparte, 1854 - monarki - Monarchs (wersja: 2024-01-02), [w:] Kompletna lista ptaków świata [online], Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego [dostęp 2024-02-22].
- ↑ BirdLife International, Myiagra freycineti, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2016, wersja 2022.2 [dostęp 2023-06-27] (ang.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- N.A. Vigors & T. Horsfield. A Description of the Australian Birds in the Collection of the Linnean Society; with an Attempt at arranging them according to their natural Affinities. „Transactions of the Linnean Society of London”. 15 (1), s. 170–331, 1827. (ang.).
- The Key to Scientific Names, J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca (ang.).