Przejdź do zawartości

Mykoła Awiłow

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mykoła Awiłow
Микола Авілов
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

6 sierpnia 1948
Odessa

Wzrost

191 cm

Dorobek medalowy
Reprezentacja  ZSRR
Igrzyska olimpijskie
złoto Monachium 1972 lekkoatletyka
(dziesięciobój)
brąz Montreal 1976 lekkoatletyka
(dziesięciobój)
Uniwersjada
złoto Turyn 1970 dziesięciobój
srebro Moskwa 1973 dziesięciobój
Odznaczenia
Order Czerwonego Sztandaru Pracy Medal „Za pracowniczą dzielność” (ZSRR) Zasłużony Mistrz Sportu ZSRR

Mykoła Wiktorowycz Awiłow (ukr. Микола Вікторович Авілов; ros. Николай Викторович Авилов; ur. 6 sierpnia 1948 w Odessie[1]) – ukraiński lekkoatleta dziesięcioboista, startujący w barwach Związku Radzieckiego, mistrz olimpijski z Monachium z 1972.

Podczas nauki w szkole podstawowej w Odessie został zauważony przez poszukiwacza talentów sportowych i przeniesiony do szkoły sportowej, w której trenował najpierw skok wzwyż, a potem dziesięciobój. W 1968 zdobył brązowy medal mistrzostw ZSRR w dziesięcioboju[2] i wyjechał na igrzyska olimpijskie w Meksyku, gdzie zajął 4. miejsce[1].

Zajął 4. miejsce na mistrzostwach Europy w 1969 w Atenach[3]. Zwyciężył na uniwersjadzie w 1970 w Turynie[4]. Nie ukończył dziesięcioboju na mistrzostwach Europy w 1971 w Helsinkach[5]. W 1972 po raz pierwszy został mistrzem ZSRR w tej konkurencji[2].

Na igrzyskach olimpijskich w 1972 w Monachium zdobył złoty medal ustanawiając jednocześnie rekord świata wynikiem 8454 punktów (według obecnej punktacji byłoby to 8466 pkt)[6]. Wyprzedził swego rodaka Łeonida Łytwynenko i Polaka Ryszarda Katusa[1]. Zdobył srebrny medal na uniwersjadzie w 1973 w Moskwie, przegrywając z Polakiem Ryszardem Skowronkiem[4].

Zdobywał mistrzostwo ZSRR w 1975 i 1976[2]. Na igrzyskach olimpijskich w 1976 w Montrealu nie obronił tytułu mistrzowskiego, ale został brązowym medalistą za Amerykaninem Bruce’em Jennerem i Niemcem Guido Kratschmerem[1].

W 1972 otrzymał tytuł Zasłużonego Mistrza Sportu ZSRR Został odznaczony Orderem Czerwonego Sztandaru Pracy i Medalem „Za pracowniczą dzielność”[2].

Jego żoną jest Walentina Kozyr – także lekkoatletka, medalistka olimpijska w skoku wzwyż (1968)[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e Nikolay Avilov [online], olympedia.org [dostęp 2021-07-06] (ang.).
  2. a b c d Авилов Николай Викторович [online], sport-strana.ru [dostęp 2021-07-06] (ros.).
  3. Berlin 2018 Leichtathletik – EM Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 533 [dostęp 2021-07-06] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-14] (ang.).
  4. a b World Student Games (Universiade – Men) [online], GBRAthletics [dostęp 2021-07-06] (ang.).
  5. Berlin 2018 Leichtathletik – EM Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 541 [dostęp 2021-07-06] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-14] (ang.).
  6. Progression of IAAF World Records. 2015 Edition [online], IAAF, s. 215, 219 [dostęp 2021-07-06] (ang.).